Broezen in de zunne

Hé hé mijn lentekriebels zijn weer enigszins onder controle. Het was voor hooikoorts patiënten namelijk geen fijn voorjaar. De langdurende griepgolf en de razende zandstormen met allerlei pollen werkten ook niet mee aan een goede weerstand. Een spontane allergische reactie op iets onbekends bracht over het hele lijf nog meer malaise, jeuk en slapeloze nachten. Die fase van een snotneus, hoest- en proestperikelen is gelukkig weer voorbij en antihistamine medicijnen doen de rest.
 
Voor iemand zoals ik betekenen lentekriebels dus heel wat anders dan wat er in de volksmond mee bedoeld wordt. Lentekriebels staan voor een frisse start, de voorjaarsschoonmaak, uitgelatenheid, dartele koeien in de wei, (puberale) verliefdheden etc. In de lente laat de zon zich vaker zien, temperaturen stijgen, ramen en deuren gaan weer open en we gaan er meer op uit. Lekker kuieren door de bossen, fietsend weer in beweging komen of aan de slag in de tuin. Ineens hoor je ook de motoren weer brullen en zie je allerlei cabrio's in het straatbeeld verschijnen.
 
Vorig jaar was mijn interesse gewekt door de Renault Wind. Een kleine kekke cabrio, die ik nog lang via internet ben gevolgd waar die te koop stond en voor hoeveel. Dit jaar staan er maar liefst drie verschillende merken op mijn interesse-/wensenlijst. Op 3 staat de VW Beetle Cabriolet genoteerd, volgend door de Citroen DS3 Cabrio. Met stip op 1 staat de in 2014 te verwachten Opel Adam cabrio. Opvallend is dat de auto's allemaal in het kleinere segment vallen. Of zal mijn geringe lengte daar onbewust toch iets mee te maken hebben.
 
Bijna kwijlend blader ik (stiekem) als eerste door de autobladen van mijn man en moet constateren dat ik er tegenwoordig meer naar uit kijk dan hij. Door al die prachtige plaatjes zie ik me zelf al 'broezend in de zunne' met de kap los door de prachtige Carel Coenraadpolder naar Termunten rijden. Het koppie met kort haar bedekt met een flitsende pet en de zomersproeten weer optimaal in het gezicht aanwezig krijg ik steelse en wat jaloerse blikken van alle mensen die daar van een visje genieten. En dan spat de zeepbel, waarschijnlijk door een visgraatje, uit elkaar. Nog steeds rijd ik in een Ford Ka, wel met een panoramadak, en moet het pollenfilter nodig vervangen worden.