Jaargang 8 - December-editie Groningen 2009

ALS OP RAILS!

De nieuwe Opel Astra stond weliswaar op het podium tijdens de Auto van het Jaar-verkiezing (hij werd derde), maar van ons had 'ie gewoon Auto van het Jaar mogen worden! En zo dacht het trio Nederlandse autojournalisten, die voor Nederland in de jury zaten, er ook over! Het geeft eens te meer aan dat Opel de laatste jaren goed bezig is, getuige de eerste plek vorig jaar met de Insignia. De nieuwe Astra kun je zien als een kleinere uitvoering ervan, want qua ontwerp is er duidelijk op de Insignia voortgeborduurd. Autoplus kreeg van Opel Van der Molen de stoere 1.6 Turbo-Sportversie mee en voelde 'm stevig aan de tand!

Herbeleving
Zelfs in de standaarduitvoering is de nieuwe Opel Astra een heel fraaie auto om te zien, de stoerheid straalt er van af! Een mooi extra detail bij onze Sport-uitvoering is de aluminium omlijsting van de ramen, wat z'n scherp gesneden ontwerp nog eens benadrukt. Over het design van de Insignia was Autoplus in januari al zeer lovend, nu met de nieuwe Astra zijn we dat weer. Wij vinden 'm misschien nog wel ietsje stoerder dan een Insignia! Qua maatvoering (4419 x 1814 x 1510 mm) is de nieuwe Astra breder en langer dan z'n voorganger en past 'ie precies tussen de Corsa en de Insignia.

Ietwat merkwaardig is het dan ook dat ondanks die grotere afmetingen, de ruimte achterin enigszins tegenvalt. Opel hoopt met deze compact car hoge ogen te scoren en inderdaad, als we ons in de uitstekend zittende sportieve zetels achter het stuur hebben genesteld, is die hoop zeker niet ongegrond. Het is een ware herbeleving van onze kennismaking met de Insignia, want ook bij de Astra ziet het interieur er zeer dynamisch uit. De schitterend doorgetrokken ronde boog van het linkernaar het rechtervoorportier, versterkt het beoogde cockpit-effect.

Zowel het dashboard, alsook de middenconsole, waarop veel bedieningselementen zijn ondergebracht, maakt op ons een goede, verzorgde indruk, hoewel het materiaalgebruik hier en daar een steekje laat vallen. Bovendien is het even uitvogelen hoe de bedieningsknoppen van het navigatiesysteem moeten worden bediend, want niet de middelste knop, maar de ring eromheen is de 'enter'-knop. Heb je dat eenmaal door dan functioneert het kinderlijk eenvoudig. 's Avonds in het donker wordt het interieur op vele plekken rood verlicht, zodat de contouren van de klokken in het dashboard en het lijnenspel van de middenconsole extra geaccentueerd worden en bovendien voorkomen dat je de bedieningsorganen op de tast moet zoeken. Vorm en functie gaan hier hand in hand. Bij ons kwamen echter geheel andere associaties bovendrijven....

Rij-ervaring
De binnen- en buitenkant scoren qua design een hoog cijfer! Maar genoeg gezegd over z'n geweldige looks, nu willen we 'm wel eens echt aan de tand gaan voelen om uit te vinden of de nieuweling z'n stoere uiterlijk ook weet om te zetten in dito prestaties. De 1.6-liter turbomotor beschikt over 180 pk en 230 Nm koppel, waarmee je met de handgeschakelde zesversnellingsbak in 8,5 seconde op de 100 km/u zit en kunt doortrappen tot een topsnelheid van 221 km/u, waarbij de opvallende stilte in het interieur wel even genoemd mag worden.

Hij hangt heerlijk gretig aan het gas, het driespakige lederen stuurwiel en ook de versnellingspook voelen lekker solide aan en de versnellingsbak is heerlijk smeuïg te bedienen. En dan z'n wegligging: gewoon als op rails, hij is bijna niet uit koers te brengen! Bochten kun je messcherp aansnijden, hij stuurt heerlijk strak, precies daar waar je 'm hebben wilt. Ondanks het sportieve onderstel blijft 'ie comfortabel.

Dat is voor een groot deel te danken aan Opel's innovatieve wielophangingssysteem, dat we al kenden van de Insignia, maar voor de Astra nog verder is gesublimeerd. Wat dat betreft kan hij zich meten met een Ford Focus! Het is met andere woorden een heerlijke rijdersauto! Op onze testbaan bij DIBO deed dit sterke punt op alle onderdelen van zich spreken. De slalomproef? Heerlijk om te doen. 'Dankzij' de elektrisch bedienbare handrem is het zo goed als onmogelijk om deze Astra tot een slip te forceren. Jammer, maar wel heel veilig natuurlijk! Het uitgeruste schoeisel, 235/40R19, zorgt voor veel grip, een uitstekende wegligging alsmede een prima remproef.

Conclusie
De nieuwe Opel Astra zet in het compacte middensegment nieuwe maatstaven neer. Indrukwekkend wat de Opel-ingenieurs met deze fraai gelijnde en heerlijke rijdersauto hebben gepresteerd, helemaal super. Dit model gaat voor Opel een absoluut succes worden!

Pluspunten:
- stoer en dynamisch design
- fijne krachtbron
- heerlijk onderstel
Minpunten:
- ruimte achterin
- materiaalgebruik interieur

Specificaties:
Benzinemotor
Viercilinder lijnmotor 16V, dwars voorin geplaatst
cilinderinhoud: 1.598 cm3
max. verm.: 132 kW/180 pk bij 5.500 tpm
max. koppel: 230 Nm/2.200-5.400 tpm
Transmissie
Zesversnellingsbak
Voorwielaandrijving
Besturing
Tandheugel elektrisch bekrachtigd
Maten en gewichten
l x b x h: 4419 x 1814 x 1510 mm
wielbasis: 2685 mm
spoorbreedte v/a (mm): 1544/1558
tankinhoud: 56 liter
inhoud bagageruimte: 370-1235 liter
kentekengewicht: 1373 kg
draaicirkel: 10,9 m
Prestaties
topsnelheid: 221 km/u*
acceleratie: 0-100 km/u in 8,5 sec*
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 6,8 l/100 km*
CO2-emissie: 160 g/km
Wielen en banden
19" lichtmetalen velgen met 235/40R19 Continental banden
Prijzen
Prijs instapversie: € 18.495,-
Prijs testauto: € 31.210,-
* = fabrieksopgave

Jaargang 9 - Oktober-editie 2010

Dappere dodo!

Het nodige lef kan Nissan zeker niet ontzegd worden. Na de Cube is er nu de Juke, wederom een aandachtstrekker van de bovenste plank. Deze mini-crossover moet je zien als het kleinere broertje van de Qashqai, maar door z'n aparte vormgeving lijkt 'ie veel groter dan hij in werkelijkheid is. Wij kregen de 1.6 ECO Acenta-uitvoering een dag lang mee en voelden deze geinige aandachtstrekker eens stevig aan de tand.

Ex- en interieur
Van welke kant je 'm ook bekijkt, qua looks wekt 'ie ontegenzeggelijk de indruk een forse, stoere wagen te zijn. Verantwoordelijk hiervoor zijn een paar in het oog springende details: allereerst de enorm hoge neus met bovenop de motorkap horizontaal liggende lichtunits, waarin je de stadslichten terugvindt, terwijl de dimlichten geplaatst zijn in grote ronde units naast de grille, volgens Nissan geïnspireerd op de extra koplampen van rally auto's. Vervolgens de voorbumper, waarin onder de kentekenplaat een soort wijnrek zit, drie grote ronde gaten, die de radiateur van lucht voorzien. En dan de zijkant. Daar vallen de gigantische wielkasten op, twee wulpse rondingen, die de bollende uitstulping van de portieren lijken te omarmen.

Tot slot de scherp aflopende daklijn, die, net als bij de GT-R, vlak boven de voorruit een opvallende knik vertoont. Dit hele ratjetoe aan gekke in het oog springende kenmerken geven de Juke een stoer en sportief uiterlijk en dat is toch een verdienste van Nissan's ontwerpafdeling. Nissan mikt hiermee op een jeugdig sportief publiek, maar ook op mensen die wel eens wat anders willen dan waar de familie Doorsnee in rijdt.

Uit de reacties van het Groninger publiek constateerden wij dat de meningen ver uiteenlopen: 'you love it or you hate it', er zit niets tussenin. Met de ergonomie van het interieur zit het wel snor. Veel knoppen en vormen zijn herkenbaar uit andere modellen van Nissan, maar bij de Juke is men er in geslaagd er weer wat geinigs van te maken. Wat te denken van de tunnelconsole, die wel iets weg heeft van een benzinetank van een motorfiets en in velerlei kleuren is te verkrijgen. Genoeg hierover, let's hit the road!

Onderweg
In de Juke heb je een fijne hoge zitpositie, m.n. handig in de stad. Toch zit je niet op de bok maar kun je je lekker diep nestelen, als in een sportauto. Een nadeel is het matige zicht rondom. Daar gaat vorm boven functie en dat zorgt er ook voor dat de hoofdruimte achterin aan de krappe kant is. De lederen versnellingspook ligt trouwens heerlijk binnen handbereik, maar het schakelen vraagt, zoals bij elke Nissan, de nodige toewijding.

Een leuke gimmick is het Nissan Dynamic Control System, wederom een geinige verwijzing naar de GT-R, maar overdrijven is ook een vak. Met dit systeem kun je 'm in drie standen zetten: Normaal, Sport en Eco. De verandering van Normaal naar Sport is nagenoeg niet merkbaar. Dat is het wel als je van Sport naar Eco switcht: alsof je ineens een caravan aan je trekhaak hebt hangen. Je voelt 'm van het gas gaan, het vermogen wordt gereduceerd en stante pede ben je Kermit de Kikker. Ons advies, laat 'm gewoon lekker in de Sport-stand staan, want dan is de Juke gewoon een auto die uitstekend met het andere verkeer kan meekomen. Dan stuurt 'ie fijn en doordat Nissan sportiviteit en comfort perfect heeft weten te combineren, voel je je een hele held. De graphics van het NDCS laten zelfs de opgewekte G-krachten zien, leuk om de sportieve heritage te benadrukken, maar het leidt ons te veel af.

Testbaan
Op onze testbaan in Emmen kunnen we 'm echt aan de tand voelen om te kijken waar hij steekjes laat vallen. Aangezien hij behoorlijk hoog op z'n poten staat en dus flink veel grondspeling heeft, wekt de Juke de indruk over terreincapaciteiten te beschikken. Dat klopt, maar dan moet 'ie wel vierwielaangedreven zijn. Het All Mode 4x4-pakket wordt alleen geleverd op de 190 pk Turbo-uitvoering. We hebben onze Juke (met voorwielaandrijving) wel even een heuveltje laten beklimmen, al was het maar vanwege de flinke grondspeling waarover elke Juke beschikt en het is voor hem dan ook geen enkel probleem, zoals u ook in ons filmpje kunt zien.

Dan de 'normale' testelementen waaraan we iedere auto onderwerpen. Allereerst op het slipvlak. Gelukkig heeft 'ie een handrem, dus kunnen we 'm lekker in een slip gooien en merken we dat 'ie met behulp van alle safety-systemen prima gecontroleerd uit een slip te halen valt. De slalomproef was appeltje eitje: de lastwissels kunnen bij een inrijsnelheid van 50 km/u keurig gecontroleerd uitgevoerd worden. Doet 'ie dus boven verwachting netjes en daarbij voelt de informatie die je via het stuurwiel krijgt doorgespeeld veilig en rustig aan.

Conclusie
Met de Juke haal je een aandachtstrekker van de bovenste plank in huis, een mini-crossover waarmee je in ieder geval opvalt en van lef getuigt. Het is gewoon een dappere Dodo voor mensen die eens wat anders wensen en met de Juke een statement willen maken! Hij is urbanproof, praktisch, lekker gek en krijgt qua rijbeleving van ons een dikke voldoende en datzelfde kan gezegd worden over de afwerking en de ergonomie van het interieur. En dat alles voor een zeer aantrekkelijke prijs: de door ons geteste uitvoering kost € 18.900,-.

Pluspunten:
- bijzondere verschijning
- vormgeving interieur
- prima rijkwaliteiten
Minpunten:
- zicht rondom
- hoofdruimte achterin

Specificaties:
Benzinemotor
Viercilinder lijnmotor, dwars voorin
cilinderinhoud: 1.598 cm3
max. vermogen.: 86 kW/117 pk bij 6.000 tpm
max. koppel: 158 Nm/4.000 tpm
boring x slag (mm): 78 x 83,6
compressieverhouding: 10,7
Transmissie
Handgeschakelde 5-versnellingsbak
voorwielaandrijving
Stuurinrichting
Tandheugeloverbrenging, stuurbekrachtiging
Remmen
Rondom schijven (voor geventileerd)
ABS incl. EBD en remkrachtverdeler
Maten en gewichten
l x b x h: 4135 x 1765 x 1565 mm
wielbasis: 2530 mm
spoorbreedte v/a: 1525/1525 mm
tankinhoud: 46 liter
inhoud bagageruimte: 251-830 liter
kentekengewicht: 1171 kg
max. aanhangwagengewicht (geremd): 1250 kg
Prestaties
topsnelheid: 178 km/u*
acceleratie: 0-100 km/u in 11,1 sec
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 1 op 16,7*
CO2-emissie: 138 g/km
Wielen en banden
17" lichtmetalen velgen met 215/55R17 Continental banden
Prijzen
1.6 Eco Acenta: € 18.900,-
* = fabrieksopgave

Jaargang 8 - Juni-editie Groningen 2009

Nú of nooit!

Gaat de nieuwe Mazda3 het in ons land dan eindelijk eens redden? De totaal vernieuwde Mazda3 verdient het gewoon om het geijkte aankooppatroon van ons Nederlanders, die steeds de voorkeur geven aan een Focus, een Golf of een 308, eens te doorbreken om zo ook eens een rol van betekenis te kunnen gaan spelen in dit segment. Om daar achter te komen, voelde Autoplus de nieuwe Mazda3 eens stevig aan de tand!

Exterieur
Was de vorige generatie van de Mazda3 al een enorme verbetering ten opzichte van de 323, met de geheel vernieuwde opvolger gaat Mazda nog een stapje verder. Het is, zo vinden wij, een echte schoonheid geworden, met een zeer sportief uiterlijk, waar de snelheid werkelijk van afspat. Door z'n flanken met de snel oplopende taillelijn en messcherpe vouwen en de fraaie ronding die over het voorspatbord loopt, oogt 'ie zeer atletisch. Ook de neus is een kanp staaltje van design. Verantwoordelijk voor al dit moois is de Nederlander Laurens van den Acker, die vanaf 15 mei jl. vicevoorzitter is bij Renault Corporate Design.

Interieur
Ook het interieur is niet aan de vernieuwingslust ontsnapt. Het materiaalgebruik is nog steeds prima van kwaliteit, zo niet beter. Mazda heeft er nu voor gekozen om de bedieningsknoppen, die voor de bestuurder de meeste prioriteit hebben, onder te brengen op stuurwiel. Na enige gewenning vind je ze blindelings. Vooral over de bediening van de cruise control waren we zeer te spreken. Erg gebruiksvriendelijk en reden om dat snufje vaker te gebruiken. Een klein minpuntje zit in het multi-informatiedisplay bovenop het dashboard: die had wel wat meer overkapping kunnen gebruiken. Nu is het overdag bij fel zonlicht moeilijk afleesbaar! De voorstoelen zijn voor iedereen prima instelbaar en zitten comfortabel en ook achterin is het door voldoende beenruimte, goed toeven. Er kan 340 liter aan bagage in de kofferbak en dan gaan we, na de gordels vastgegespt te hebben, de motor starten om onze testbaan in Emmen op te zoeken.

Rij-eigenschappen
Onderweg geeft de Mazda3 terstond zijn visitekaartje af: messcherp sturend door de bochten, lekker fel op het gaspedaal, een heerlijk schakelende vijfversnellingsbak met korte slagen en een uitstekende wegligging. Dat belooft wat op de testbaan! De Mazda3 gaat in 11,2 seconden van 0 naar 100 km/u en haalt een topsnelheid van 184 km/u. Interessanter is hoe snel hij door een bocht kan en hoe hij zich daarbij gedraagt. Daar komen we zo achter, want we naderen onze testbaan in Emmen. Daar aangekomen, beginnen we met het slipvlak om de bekende uitwijkmanoeuvre uit te voeren.

Het is een van de weinige keren dat we zo lekker hebben geslipt. De Mazda3 heeft zo'n heerlijk onderstel, dat 't zelfs met uitgeschakeld ESP een waar genoegen is om de auto uit een slip te halen. Echt geweldig genoten. Maar ook op de slalomproef staat deze straf afgeveerde Japanner z'n mannetje. Met het maximum aan snelheid ronden we de pylonen, zonder op het gras te komen. Helemaal super, de Mazda gaat er snoeistrak en keurig gecontroleerd omheen. Met dank ook aan het lagere gewicht van 1155 kg. 't Is gewoon Focusonderstel-niveau. Petje af!

Conclusie
Met de compleet vernieuwde Mazda3 krijgt u een heerlijk strak sturende en zeer comfortabele wagen die er dankzij een Nederlandse ontwerper ook nog eens fantastisch uitziet. Hij loopt nu in de pas met de al eerder gewijzigde kleinere 2 en grotere 6. Vanwege z'n fraaie looks, z'n fantastische onderstel en z'n perfecte combinatie van sportiviteit en comfort, verdient deze nieuwe Mazda3 het gewoon om ook in Nederland in het C-segment eindelijk eens een rol van betekenis te gaan spelen! Het is nú of nooit!

Pluspunten:
- fantastisch onderstel
- fraai design
- heerlijke schakelbak
Minpunten:
- onvoldoende overkapping display console

Specificaties:
Benzinemotor
Viercilinder, 16V
cilinderinhoud: 1.598 cm3
max. vermogen.: 77 kW/105 pk bij 6.000 tpm
max. koppel: 145 Nm/4.000 tpm
boring x slag(mm): 78 x 83,6
Transmissie
Handgeschakelde 5-bak
Voorwielaandrijving
Maten en gewichten
l x b x h: 4460 x 1755 x 1470 mm
wielbasis: 2640 mm
spoorbreedte v/a (mm): 1535/1520
tankinhoud: 55 liter
inhoud bagageruimte: 340 liter
kentekengewicht: 1155 kg
draaicirkel: 10,9 m
Prestaties
topsnelheid: 184 km/u*
acceleratie: 0-100 km/u in 11,2 sec*
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 6,3 l/100 km*
CO2-emissie: 149 g/km
Wielen en banden
17" lichtmetalen velgen met 205/50R17 89W Toyo-banden
Prijzen
Vanafprijs: € 19.800,-
Prijs testauto: € 23.800,-
* = fabrieksopgave

Jaargang 9 - September-editie 2010

Stoere allrounder... wederom succesvol?

Op 14 en 15 mei jl. stond de derde generatie van de Kia Sportage al voor een exclusieve 'pre-view' twee dagen in de showroom bij Kia-dealer Van der Molen in Groningen. De reacties van het publiek waren toen al zeer lovend en dat had o.a. te maken het feit dat de nieuwe Sportage dit keer qua design duidelijk is afgestemd op de Europese smaak. Dat zal er zeker toe bijdragen om opnieuw vele harten te veroveren. Autoplus testte de 2.0-liter CVVT X-ecutive Plus Pack-versie en was benieuwd of 'ie de concurrentie in dit zwaarbevochten Crossover-segment aankan?

Ex- en interieur
Qua looks kan 'ie het zeker aan, want met de vormgeving heeft Kia zichzelf overtroffen. Chefdesigner Peter Schreyer (bekend van de Audi TT) heeft er een lekker stoer ogende en robuuste auto van weten te maken. Zo zien wij het graag! Het begint al met de Tiger Nose-grille, die als familiegezicht werd ingezet bij de nieuwe Sorento. En dat gaat over in een krachtige, schelpvormige motorkap. De sleutel tot het krachtige silhouet is de dynamische hoek van de voorruit die naadloos overgaat in de daklijn met z'n hoge schouders. De smalle ramen aan de zijkant in combinatie met de C-stijl met omgekeerde hoek dragen nog eens bij aan z'n dreigende en imponerende uitstraling. Alsof 'ie lijkt te zeggen: 'met mij valt niet te spotten'.

Dat alles maakt 'm absoluut onderscheidend in dit zwaarbevochten segment. Ook in het interieur heeft Kia een ware inhaalslag gemaakt. Het ziet er gewoon goed afgewerkt uit, overzichtelijk met prima materialen en ook ergonomisch gezien geen vuiltje aan de lucht. De stoelen zitten comfortabel, geven voldoende steun en daarbij maakt het interieur een zeer ruimtelijke indruk, zeker wanneer je het optionele panoramadak bestelt. Binnen is het kortom zeer goed toeven. Dankzij de lange wielbasis is er voor de achterpassagiers voldoende beenruimte en ook de bagageruimte met een inhoud van 564 liter, die is te vergroten tot maximaal 1.353 liter, is niet mis. Let's hit the road!

'Gedownsizede' motoren
Onderweg naar onze testbaan valt ons op dat de Sportage in de hoogste versnelling bij 120 km/u flink wat herrie maakt. De 2.0-liter CVVT die in 10,,4 seconden van 0 naar 100 km/u gaat, moet er flink aan sleuren en is pas bij hoge toeren bij de les, wat er overigens voor zorgt dat je de opgegeven verbruikscijfers van de fabriek nooit zult halen. In 6-baksuitvoering (waarmee ook de benzinemotoren binnenkort worden uitgerust) zou dit probleem verholpen kunnen worden en dat voorkomt bovendien dat je in 'top gear'-modus (bij ons testmodel is dat dus de 5) constant de neiging hebt om door te willen schakelen naar een zesde versnelling om het aan boord wat rustiger te krijgen.

De Sportage is trouwens leverbaar met keuze uit vier krachtbronnen (twee benzine- en twee dieselmotoren, van 115 tot 163 pk), een automatische of handgeschakelde versnellingsbak en 2- of 4-wielaandrijving. Inhakend op de trendontwikkelingen heeft Kia sommige motoren 'gedownsized' om het verbruik naar beneden te halen. De tweeliter diesel-en benzinemotoren worden later dit jaar aangevuld met kleinere motoren met brandstofbesparende Start/-Stop-technologie en een lage CO2-emissie van 138 g/km voor dieselmotoren (een 1.7-liter CRDi) en 149 g/km voor benzinemotoren (een 1.6-liter GDI).

Testbaan
De middenarmsteun zit ons bij het handrem-aantrekken op het slipvlak een beetje in de weg, maar klap je de klep open dan heb je wat meer bedieningsgemak. Het voert te ver om dat een ergonomische misser te noemen want tijdens normaal gebruik zul je daar niet over vallen. Goed nieuws trouwens voor caravantrekkers: met max. 1.900 kg trekcapaciteit telt 'ie weer mee en als je het helemaal goed wilt doen, neem je de diesel-aangedreven versie!

Op het slipvlak bij de uitwijkmanoeuvre is de Sportage prima in de hand te houden en heb je, dankzij het ESC en het VSM, die de stabiliteit in extreme rijomstandigheden verbeteren, het idee alles aan te kunnen. Geen centje pijn! Het Brake Assist System zorgt ervoor dat er voldoende remkracht wordt uitgeoefend als je een noodstop moet maken. Prima! Bij de slalomproef waren we onder de indruk van de manier waarop 'ie met nauwelijks bodyroll z'n koers weet vast te houden. En dan te bedenken dat we met 50 km/u op een vrij smalle strook de pylonen moeiteloos kunnen ronden, zonder dat 'ie in de problemen geraakt. Het enige minpuntje bij dit alles is de weinige informatie die het stuurwiel je doorgeeft over wat er onder de wielen gebeurt.

Conclusie
Met de nieuwe Sportage heeft Kia in het zwaarbevochten segment van de cross-overs een aansprekend en onderscheidend model weten neer te zetten, die de concurrentie zeker qua prijs moet kunnen pareren. Het instapmodel is er al vanaf € 25.880! De vraag of deze stoere allrounder wederom succesvol zal zijn moet met een volmondig ja beantwoord worden. Hij heeft alles in huis om het gevecht te kunnen aangaan, al was het maar vanwege z'n andere unique selling point, de 7 jaar garantie, die je op iedere Kia krijgt!

Pluspunten:
- onderscheidend uiterlijk
- fijne allrounder
- 7 jaar garantie
Minpunten:
- 2.0-liter moet er flink aan sleuren
- fabrieksverbruiksopgave in praktijk onhaalbaar

Specificaties:
Benzinemotor
Viercilinder 16 kleppen
cilinderinhoud: 1.998 cm3
max. vermogen.: 120 kW/163 pk bij 6.200 tpm
max. koppel: 194 Nm/4.600 tpm
boring x slag (mm): 86 x 86
compressieverhouding: 10,5
Transmissie
Handgeschakelde 5-versnellingsbak
Stuurinrichting
Door elektromotor aangedreven stuurbekrachtiging
Maten en gewichten
l x b x h: 4440 x 1855 x 1635 mm
wielbasis: 2640 mm
spoorbreedte v/a: 1614/1615 mm
tankinhoud: 58 liter
inhoud bagageruimte: 564-1353 liter
kentekengewicht: 1355 kg
max. aanhangwagengewicht (geremd): 1900 kg
Prestaties
topsnelheid: 184 km/u*
acceleratie: 0-100 km/u in 10,4 sec
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 1 op 13,3*
CO2-emissie: 177 g/km
Wielen en banden
18" lichtmetalen velgen met 235/55R18 Bridgestone banden
Prijzen
Leverbaar vanaf: € 25.880,-
Prijs testauto: € 30.610,-
* = fabrieksopgave

Mister Veloster!

Tijdens onze testdag met de i40, mochten we ook nog even kort kennismaken met de andere nieuwe loot aan de Hyundai-boom: de Veloster. Een gedurfd en voor Hyundai een gewaagd ontwerp. Medeweggebruikers zijn gewaarschuwd: een nekverkramping ligt op de loer! Wij hadden 'm graag een dag meegehad naar onze testbaan in Emmen, maar de dealer wilde liever dat we aandacht besteedden aan de andere nieuweling van Hyundai, de i40, die een veel breder en vooral zakelijker publiek zal aantrekken.

De Veloster is een leuk hebbeding en dat komt vooral door z'n fantastische looks! Hij ziet er zeer apart uit. Is het een coupé? Ja en neen! Als je 'm op de keper beschouwt, dan zie je dat 'ie aan de rechterkant van een extra portier is voorzien, de zogenaamde derde deur, heel verrassend. Instappen naar de achterbank gaat heel gemakkelijk, zo hebben wij gemerkt. Qua motorische prestaties valt deze Veloster, eerlijk is eerlijk, een beetje tegen en lost 'ie de verwachtingen van z'n sportieve uiterlijk niet echt in met z'n 1.6 GDI die 140 pk levert. Wacht dus nog even tot ze met de 2.0-liter aangedreven versie komen. Die heeft bijna 180 pk in het vooronder en dan wordt het al wat serieuzer!

Niet alleen het exterieur is wonderschoon, ook het interieur blinkt uit door prachtige details, onze complimenten. En dan de kleur. Helemaal goed: kastanjebruin oranje, lekker schreeuwerig en zo hoort 't bij dit model ook te zijn, niet van dat benauwde, ik wil aandacht! Nou, dat is ze bij Hyundai met dit model gelukt, het is een fantastische flamboyante imago-builder, een echte Mister Veloster, zogezegd! Voor een proefrit gaat u naar de dichtstbijzijnde Hyundai-dealer!

Autoplus - Jaargang 2 - Editie 2 - April 2003

Ruime en zuinige retro-Yankee

Medio juni 2000 kwam Chrysler met de PT Cruiser op de Nederlandse markt. Iedereen vond het een gewaagd ontwerp, zo totaal anders dan anders, waardoor het een auto werd die moeilijk te duiden viel: nieuw en toch klassiek, met de ruimte van een mini-MPV. Er deden toen ook al verhalen de ronde dat Chrysler met een 1.6 liter zou komen en nu in 2003 is het dan zover. De voor de Europese markt bedoelde "zuinige" PT Cruiser hadden wij een week lang in huis, zodat we 'm uitgebreid aan de tand konden voelen.

Retro-vormgeving
De PT Cruiser moet het echt hebben van zijn retro-vormgeving. De grote, ronde bolvormige spatborden verwijzen naar Amerikaanse modellen uit de jaren dertig en veertig. Treeplanken ontbreken, maar de wijd uitgevoerde dorpels doen je er toch sterk aan denken. Waar je ook aan moet denken als je de PT Cruiser ziet? Aan een hot rod! Hoe dat komt? Door de sterk naar achteren oplopende daklijn! De zo ontstane lichte wigvorm suggereert beweging bij stilstand. Het best ontworpen gedeelte van deze PT Cruiser vinden wij toch de voorkant. Het brede smoelwerk van de grille oogt stoer en prettig tegelijk. De achterkant, die hoog en recht is, verleent het model iets van een begrafeniswagen, zeker wanneer is gekozen voor een donkere kleur. De achterlichten ogen weer typisch nostalgisch Amerikaans. Het gevleugelde Chrysler-logo kom je zowel voor als achter op de auto tegen. Achterop is de badge uitgevoerd als een handgreep voor de achterklep.

Zitcomfort
De bestuurdersstoel is in allerlei standen te verstellen, maar toch vonden wij de zittingen wat aan de korte kant en niet direct het toppunt van comfort. Vooral lange mensen zullen dat bij lange ritten niet als gerieflijk ervaren. Nostalgie: je zit hoog in de auto en kijkt enigszins neer op het andere verkeer. Het zicht rondom in de Cruiser had wel iets beter gekund en is vooral bij het inparkeren lastig, maar alles went.

Talloze indelingen mogelijk
Binnenin treffen we veel ruimte aan met talloze opbergmogelijkheden. Alleen een asbak zul je in de PT Cruiser vergeefs zoeken, die zit er namelijk niet in. Ook typisch Amerikaans. Daarentegen is er een hoedenplank waar je van alles mee kan uithalen: hij kan door de opening van de achterklep naar buiten worden geklapt, waardoor je een picknicktafel creëert. Ook handig voor de hengelaars onder ons! Met de neerklapbare en uitneembare achterbanken zijn, zo hebben we ons laten vertellen, meer dan vijfentwintig verschillende indelingen mogelijk.

Rijgedrag
Voordat de motor gestart kan worden, moet het koppelingspedaal worden ingetrapt, ook weer typisch Amerikaans. De versnellingspook is, heel consequent, van het nostalgische type: een simpel uitgevoerd dun stangetje met daarop een klassieke witte ronde knop die net iets te glad in de hand ligt. Bij snel schakelen is het dus oppassen geblazen. Maar snel schakelen moet je ook niet doen in een Cruiser! De kilometerteller gaat heel optimistisch tot de 240 km/h, maar dat is lichtelijk overdreven: wij konden niet verder voor u klokken dan zo'n 180 km/h! Tijdens het rijden merken we dat de PT Cruiser stevig op zijn wielen staat. Het onderstel is zonder meer goed te noemen en het bochtgedrag verdient van ons een dikke acht! Op de snelweg moet je echt cruisen, gewoon je aan de maximumsnelheid houden en niet willen proberen even snel om een voorligger heen te zigzaggen, want daar is deze jongen niet toe in staat.

Zeker in de 1.6-liter-uitvoering heb je daarvoor te weinig trekkracht. Rustig nostalgisch cruisen in de Cruiser, af en toe een duimpje omhooggestoken krijgen van een voorbijganger en niet het idee hebben in een scheurijzer te zitten. Bij de Chrysler-dealer in Groningen, Winter Autocentrum, hebben we ook nog even in een 2,2 liter CRD gereden en geconstateerd dat dat iets vlotter en pittiger optrekt dan onze 1.6. Eigenlijk, zo hoor ik u denken, zou er gewoon een V6 of een V8 in die PT Cruiser gelepeld moeten worden, maar daarvoor is, zo meldt Chrysler, helaas geen ruimte.

Een enkel minpuntje en voor verbetering vatbaar is het in het interieur binnendringen van het motorgeluid. Iets te weinig isolatiemateriaal gebruikt misschien? Als we willen uitstappen moeten we eerst een knopje indrukken om de sleutel er uit te kunnen krijgen. Niet echt handig, vinden wij, maar ook dat went!

Conclusie
De PT Cruiser was ons een waar genoegen, waarbij telkens het woord nostalgie om de hoek kwam kijken. Nostalgie qua vormgeving. Nostalgie qua uitstraling. Nostalgie ook vanwege een aantal andere in het oog springende details, zoals de verchroomde deurgrepen, het typische versnellingspookje, de grote zonnekleppen met spiegel én verlichting, maar bovenal de opvallende aantrekkingskracht die onze PT uitoefende op het vrouwelijk geslacht! Toch zouden wij opteren voor een PT Cruiser met wat meer vermogen, zoals de 2.2 CRD. Als u het zich tenminste kunt permitteren, want daarvoor betaalt u wel € 6.000,- meer! Maar in een PT Cruiser wint nostalgie het zelfs van het verstand!

Specificaties:
Maten en gewichten
l x b x h: 4290 x 1705 x 1600 mm,
wielbasis: 2610 mm, inhoud
bagageruimte: 538-1812 liter,
tankinhoud: 57 liter, draaicirkel:
12 m, ledig gewicht:1325 kg,
laadvermogen: 529 kg.
Motor
viercilinder in lijn, 16V, inhoud: 1598 cc,
max. vermogen: 115 pk bij 6300 tpm,
max. koppel: 157 bij 4550 rpm.
Aandrijving
voorwielaandrijving, handgeschakelde vijfversnellingsbak
Prestaties
Topsnelheid: 176 km/h
acceleratie 0-100 km/h: 13,5 s.
Verbruik
In de stad: 10 liter/100 km.
Buiten de stad: 6,3 liter/100 km.
Gecombineerd: 7,7 liter/100 km.
Carrosserie
Type: vierdeurs, vijf zitplaatsen.
Luchtweerstandscoëfficiënt: 182 g/km
Wielen en banden
195/65 R 15 banden met 15" wieldoppen
Prijs € 20.995,-

Autoplus - Jaargang 7 - Editie 2 - Maart 2008

Geen grijze muis!

De onlangs op de Europese markt geïntroduceerde Chevrolet HHR heeft in de USA zijn sporen al verdiend. Daar is het een geweldig succesnummer. Of ‘ie dat hier in Europa ook gaat worden is nog maar de vraag. Autoplus had ‘m een week lang in huis en kwam tot de conclusie dat de HHR het vooral van z’n looks moet hebben.

Retro uiterlijk
HHR staat voor Heritage High Roof. Dat Heritage snappen we nog wel: het design is namelijk geïnspireerd op de Chevrolet Suburban uit 1949, de allereerste Utility Vehicle. Maar High Roof moeten we niet al te letterlijk nemen. Want zet de achterklep maar eens open en probeer er maar eens onder te gaan staan. Dat is dus voor iedereen langer dan 1 meter 75 een heus probleem. De HHR is eenvoudig herkenbaar aan zijn uitgebouwde wielkuipen en de halfronde grille. De sprankelende koplampen zorgen samen met de uitspringende dubbele achterlichten voor een ‘look’ die deels aan een custom car en deels aan een klassieke Corvette doen denken. Heel erg retro dus. In het echt is de HHR, by the way, een stuk kleiner dan de plaatjes vooraf suggereerden, maar je haalt wel een auto in huis die opvalt. Z’n retro-look staat buiten kijf en is een van z’n sterkste punten, ook omdat we onder het publiek vaak konden optekenen dat de HHR wel het grotere broertje lijkt van de PT Cruiser, die eerdere retro-American!

Interieur
In het interieur van de HHR zitten enkele verrassende elementen. De klokjes zijn speels vormgegeven, maar niet gemakkelijk afleesbaar. De voorruit is laag en dat is lastig bij de stoplichten. Het zicht rondom is sowieso niet echt je dat. Een parking distance control zou de HHR dan ook prima kunnen gebruiken. Verder is de knoppenwinkel typisch Amerikaans, wat zoveel wil zeggen dat het ergonomisch niet echt logisch in elkaar steekt.

Wat te denken van de knoppen voor de elektrische raambediening? Die zitten achter de pook van de viertraps automaat. Datzelfde geldt voor de knop van de achterruitwisser. Ook die zit op een onlogische plek. Nog positieve dingen? Jawel, de bestuurdersstoel is 8-voudig elektrisch verstelbaar en ook nog eens verwarmbaar, dus je zit echt als een vorst. De HHR beschikt verder over handige opbergvakken en vele bekerhouders en je hebt zelfs een aansluiting voor je i-Pod.

Rij- en weggedrag
Onder de kap ligt een 2,4-liter viercilinder benzinemotor met 170 pk en 222 Nm koppel en dat schept natuurlijk verwachtingen. De viertraps automaat zal er mee te maken hebben, maar wij vonden het bij het slome af: niet vooruit te branden en dat met 170 pk. Waar zijn al die paarden gebleven? Op de versnellingspook zit trouwens een L-stand (lowgear) en als je ‘m daar in zet, komt ‘ie iets sneller van z’n plek. De HHR moeten we gewoon zien als een lekkere cruiser, waarin je het rustig aan moet doen, vandaag niet, dan morgen. Op weg naar DIBO in Emmen, testen we z’n top van 180 km/u. Dat haalt ‘ie met gemak en dat is ook meer dan voldoende want: ‘easy does it’. Over z’n onderstel zijn we trouwens zeer te spreken. Dat lijkt zo afkomstig te zijn van de Captiva. Gewoon prima!

Testbaan
Op het slipvlak van onze testbaan bij DIBO in Emmen kreunen en steunen alle veiligheidssystemen van jewelste om de HHR in het gareel te houden. We konden de HHR op geen enkel foutje betrappen, hij doet alles zonder mankeren en alleen als je het erg bont maakt, breekt ‘ie uit, maar het blijft controleerbaar.

De slalomproef is in de HHR niet echt een succes te noemen en dat heeft alles te maken met het enorme stuurwiel en de mega draaicirkel van 11,5 meter. Agiliteit komt in het HHR-woordenboek niet voor. Bij de herhaaldelijk uitgevoerde remproeven op voornamelijk natte ondergrond moet gezegd worden dat de HHR zich behoorlijk van zijn taak wist te kwijten. Een dikke voldoende!

Conclusie
Met de HHR haal je een aparte verschijning in huis, een auto die moeilijk in een segment te plaatsen is. Of de HHR het in Europa net zo goed zal gaan doen als in de USA is nog maar de vraag. Ga je echter voor z’n looks en wil je graag opvallen en geen grijze muis zijn, dan is de HHR zeker een optie, want aan uitstraling heb je in de HHR geen gebrek en ook z’n uitrustingsniveau zal menigeen aanspreken. Bedenk echter dat je voor hetzelfde geld ook een Chevrolet Captiva koopt, die wat ons betreft veel Europeser aandoet!

Pluspunten:
- comfortabele cruiser
- retrolooks
- goed onderstel
Minpunten:
- slecht zicht rondom
- ergonomische missers
- slome automaat


Specificaties:
Motor
viercilinder DOHC lijnmotor 16V
cilinderinhoud: 2.399 cm3
max. vermogen.: 125 kW (170 pk) bij 6.200 t/min
max. koppel: 222 Nm bij 4.800 tpm
boring x slag: 88,0 x 98,0 mm
compressieverhouding: 10.4:1
Transmissie
4-traps automaat met schakelstand
Maten en gewichten
l x b x h: 4475 x 1755 x 1588 mm
wielbasis: 1631 mm
spoorbreedte v/a: 1491 mm
min. draaicirkel in m.: 11,5
tankinhoud: 61 liter
inhoud kofferruimte: 638-1634 liter
kentekengewicht: 1455 kg
Prestaties
topsnelheid: 180 km/u
acceleratie: 0-100 km/u in 10,0 s.
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 9,0l/100 km*
Gem. testverbruik: 11,9 l/100 km
CO2-emissie: 214 g/km
Velgen en banden
17” lichtmetalen velgen met 215/50 R17 banden
Prijzen
consumentenprijs: € 29.495,-
* = fabrieksopgave