Nationale bandendans

Zo rondom Sinterklaas is er altijd weer de nationale bandendans. Of eerder zelfs, wanneer de ‘r’ in de maand zit. Nu was september niet de warmste maand maar met een graadje of 14 denk ik nog niet aan gladheid. De bandenhotels openen in november volop hun deuren. Overal worden ze opgeslagen. Het blijft een onhandige stapel die eigenlijk continue ergens in de weg ligt. Eerlijk is eerlijk, velen onder autominnend Groningen willen niet meer zonder. De Winterband!

Morgen is het weer zover. Dan krijg ik ze er onder. Klaar voor de winter, wie doet mij wat? Het voelt wel fijn als er weer andere rubbers onder de trouwe Passat zitten. Het rijdt dan ook anders of zo. En daar is de schijnveiligheid! De remweg is korter en het bochtengedrag is anders omdat er een ander type rubber is gebruikt. Maar rechts blijft rechts, voorrang verlenen blijft voorrang verlenen.

Nu kwam er in Huize Schieving ook weer de Kerstmarkt voorbij. Het vorige jaar was volledig verregend in een sfeerloos Oldenburg. Er restte slechts een kletsnatte humeurige Kerstman, volledig verkleumd met een verroeste bel en een paar rendieren die ergens onder een zeiltje stonden. Voor de vorm heb ik nog maar een meter bratwürst verorberd onder een hele foute Duitse partytent. Dit jaar moet er een nieuwe poging worden gedaan. Toch even checken hoe dat ook al weer zit met de verplichte winterbanden. In Duitsland ‘jawohl’. Geen discussie: “Als de weersomstandigheden er om vragen!” En op de Autobahn zijn ze verplicht. Dit laatste geldt ook voor Oostenrijk trouwens. De boodschappen net over de grens bij Bunde of een Kerstmarkt in Lehr, kan al gauw een dure zeperd worden. En een discussie met onze groene veldwachters draait aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid helemaal op niets uit.

Enfin! Aanrader dus die bandendans, voor de veiligheid uiteraard maar zeker ook voor een ontspannen ritje Kerstsfeer proeven …

Hans Schieving
Manager Commercieel Bedrijf
Univé Noord-Nederland
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.