Het ondernemerschap brengt risico's met zich mee. Als ondernemer wilt u dat natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. De ondernemer in de autobranche vormt hierop geen uitzondering. Een mogelijkheid om dergelijke risico's te voorkomen is uw persoonlijke aansprakelijkheid als ondernemer zoveel mogelijk uitsluiten. De keuze die veel ondernemers dan maken is hun onderneming drijven middels een BV in plaats van een eenmanszaak of een vennootschap onder firma. De keuze voor een BV is vaak ingegeven door het argument dat daarmee risico's met betrekking tot aansprakelijkheid worden voorkomen. De ondernemer is in dat geval immers niet langer aansprakelijk met zijn of haar privévermogen jegens schuldeisers van de onderneming. Maar is het wel zo dat u van alle mogelijke risico's verlost bent als u uw onderneming drijft in de rechtsvorm van een BV?

De wettelijke benaming van de BV is de "Besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid". In de toevoeging "beperkte aansprakelijkheid" schuilt een voordeel dat veel ondernemers doet kiezen voor de BV als rechtsvorm van hun onderneming. Wanneer de onderneming de rechtsvorm van een BV krijgt, is de ondernemer (dus de aandeelhouder en/ of de bestuurder) niet langer aansprakelijk voor schulden van de onderneming met zijn privévermogen. Wanneer een BV wordt opgericht ontstaat er namelijk naast de ondernemer een geheel andere papieren entiteit. In juridisch jargon wordt dat een "rechtspersoon" genoemd. Deze rechtspersoon heeft een eigen vermogen en kan zelfstandig deelnemen aan het rechtsverkeer. Wanneer een klant van de ondernemer zaken doet met diens BV, kan deze klant enkel aankloppen bij de BV en dus geen verhaal halen op het privévermogen van de ondernemer. Deze bescherming van het privévermogen van de ondernemer zal voor veel ondernemers een belangrijke reden zijn om zijn of haar onderneming middels een BV te exploiteren.

Toch bestaan er mogelijkheden dat de ondernemer in privé wordt aangesproken voor aangelegenheden die betrekking hebben op zijn onderneming, ondanks dat hij de onderneming drijft middels een BV. De ondernemer is meestal de persoon die feitelijk namens de onderneming handelt. De ondernemer zal de "bestuurder" van de BV zijn en als zodanig in het handelsregister zijn ingeschreven. Als bestuurder van de BV Kan de ondernemer onder omstandigheden in privé aansprakelijk worden gehouden voor de handelingen die hij als bestuurder heeft verricht op grond van wat in het juridische jargon "bestuurdersaansprakelijkheid" wordt genoemd. Deze bestuurdersaansprakelijkheid komt in een aantal varianten voor. De meest voorkomende zal ik kort behandelen.

Allereerst is het mogelijk dat de bestuurder door de BV zelf wordt aangesproken. Zoals ik hiervoor heb aangegeven, is een BV een rechtssubject dat aan het rechtsverkeer kan deelnemen. De BV kan dus ook een procedure opstarten tegen de ondernemer als zijnde haar eigen bestuurder. In de wet is daarvoor in artikel 2: 9 van het Burgerlijk Wetboek (BW) een specifieke bepaling opgenomen. Om aansprakelijkheid op deze grond aan te kunnen nemen, moet de BV zelf schade hebben geleden door de handelswijze van de bestuurder. De bestuurder moet daarbij een "voldoende ernstig verwijt" van gemaakt kunnen worden.

Het is ook mogelijk dat de bestuurder met zijn privévermogen aansprakelijk wordt gesteld door een derde. Deze situatie doet zich vaker voor. Bij deze variant van bestuurdersaansprakelijkheid gaat het dus om aansprakelijkheid van de bestuurder met zijn privévermogen tegenover derden. Bij deze derden kan bijvoorbeeld gedacht worden aan schuldeisers van de BV. Hier betreft de aansprakelijkheid dus niet een interne aangelegenheid en wordt er daarom gesproken van "externe aansprakelijkheid". De wetgever heeft voor deze vorm van aansprakelijkheid geen specifieke wettelijke bepaling gemaakt. In de rechtspraak van Nederlands hoogste rechterlijke instantie, de Hoge Raad, is deze variant van bestuurdersaansprakelijkheid vormgegeven en opgehangen aan de algemene bepaling voor onrechtmatig handelen in artikel 6: 162 BW. Ook hier wordt aansprakelijkheid van de bestuurder echter niet snel aangenomen. Aan de bestuurder dient "persoonlijk een voldoende ernstig verwijt" gemaakt te kunnen worden ten aanzien van de handelswijze die schade heeft toegebracht aan de derde. Wanneer echter geconcludeerd moet worden dat de bestuurder als een "redelijk handelend bestuurder" heeft gehandeld, zal aansprakelijkheid van de bestuurder door de rechter niet aangenomen worden.

De volgende variant van bestuurdersaansprakelijkheid doet zich specifiek voor in de situatie dat de BV gefailleerd is. De wetgever heeft daarvoor een specifieke bepaling opgenomen in artikel 2: 248 BW. Het gaat om een vordering die door de curator in het faillissement van de BV tegen de bestuurder(s) ingesteld kan worden. Als aan de bestuurder "kennelijk onbehoorlijk bestuur" verweten kan worden en dit een belangrijke oorzaak is van het faillissement, kan de bestuurder in privé worden aangesproken voor het tekort in het faillissement. Deze aansprakelijkheidsvariant kan dus tot zeer verstrekkende gevolgen leiden. Ook hierbij geldt echter weer dat er een "ernstig verwijt" gemaakt moet kunnen worden aan de bestuurder van zijn handelswijze, hetgeen door de rechter niet snel zal worden aangenomen. Wanneer echter niet aan de boekhoudverplichting is voldaan of de jaarrekening niet tijdig is gedeponeerd, wordt onbehoorlijk bestuur als vaststaand aangenomen en wordt eveneens vermoed dat dit een belangrijke oorzaak van het faillissement is. In dat geval kan de bestuurder dus direct door de curator aansprakelijk worden gesteld voor het tekort in het faillissement. De bestuurder kan vervolgens proberen hier verweer tegen te voeren, maar enkel een andere oorzaak van het faillissement aanwijzen is daarvoor onvoldoende. Met name wanneer niet wordt voldaan aan de boekhoudverplichting of de verplichting de jaarrekening te deponeren zal deze aansprakelijkheidsvariant dus tot problemen voor de bestuurder van de BV kunnen leiden.

Tenslotte is er nog een specifieke variant van bestuurdersaansprakelijkheid die de wetgever heeft opgenomen in de zogenaamde "Misbruikwetgeving". Hierbij gaat het om persoonlijk aansprakelijkheid van een bestuurder voor kort gezegd de verschuldigde belasting en (pensioen)premies die de BV moet afdragen. De Belastingdienst of het Bedrijfspensioenfonds kan de bestuurder dan persoonlijk aansprakelijk stellen. Hierbij wordt eveneens "onbehoorlijk bestuur" van de bestuurder vereist, hetgeen evenmin snel zal worden aangenomen. Indien de bestuurder echter voorziet dat de belasting en (pensioen)premies niet langer betaald kunnen worden en deze "betalingsonmacht" niet meldt, wordt wettelijk vermoed dat het niet betalen van de belasting en (pensioen)premies aan een bestuurder te wijten is. Aansprakelijkheid wordt dan aangenomen. Betalingsonmacht moet dus tijdig worden gemeld om problemen te voorkomen.

In het voorgaande is reeds aangegeven dat voor alle voornoemde vormen van aansprakelijkheid geldt dat aansprakelijkheid door de rechter niet te snel aangenomen wordt. Bij alle aansprakelijkheidsvarianten wordt verlangd dat aan de bestuurder een "ernstig verwijt" gemaakt moet kunnen worden van de aan hem verweten gedraging of wordt een daarmee te vergelijken verwijtbaarheidsmaatstaf aangelegd. De bestuurder zal het dus behoorlijk bont moeten maken alvorens hij of zij op grond van bestuurdersaansprakelijkheid aangesproken kan worden. Desondanks is het als bestuurder wel goed dat u zich realiseert dat het in bepaalde situaties mogelijk is dat u in privé wordt aangesproken op uw handelswijze als bestuurder. Indien echter gehandeld wordt als een redelijk handelend bestuurder, is de kans dat het zover komt niet groot.

Deze column werd geschreven door advocaat Mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen Groningen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd welkom!

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over bestuurdersaansprakelijkheid op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/bestuurdersaansprakelijkheid/

Enige tijd geleden ontving ik een vraag via de redactie. De casus is uit het leven gegrepen. Een bedrijf ruilt haar bedrijfswagen met diverse reclame-uitingen van haar bedrijf in en haalt haar reclame zelf niet van de wagen af. Het autobedrijf verkoopt de bedrijfswagen vrijwel direct door, maar heeft geen tijd meer om de reclame te verwijderen. De nieuwe eigenaar blijft vervolgens doodleuk doorrijden met de reclame op de wagen. Je kan je voorstellen dat het niet prettig is wanneer iemand anders in een bedrijfsauto rijdt met jouw reclame erop. Straks neemt hij als een maniak deel aan het verkeer en dat is natuurlijk schadelijk voor de goede naam van jouw bedrijf. Wat zijn dan je rechten als je een bedrijfsauto inruilt en de auto wordt vervolgens met reclame doorverkocht? Wat is dan de positie van het autobedrijf als verkoper? Wat kun je dan doen? Spreek je de garagehouder aan of de huidige eigenaar van de bestelbus? In de rechtspraak heb ik geen vergelijkbare gevallen gevonden. Toch denk ik dat je hier wel iets tegen kan ondernemen.

De wet spreekt niet van bedrijfsnaam, maar van handelsnaam. Een handelsnaam, is de naam die naar buiten toe wordt gebruikt als aanduiding van de onderneming. De handelsnaam wordt enkel beschermd als u er gebruik van maakt, een inschrijving of een aanvraag is niet vereist. Beslissend is of er verwarringsgevaar bij het relevante publiek bestaat. Van belang is de doelgroep van de onderneming of op wie de reclame van de onderneming zich richt. Indien er inbreuk wordt gemaakt op de handelsnaam kan er tegen opgetreden worden. De onderneming die de handelsnaam voert kan vragen om staking van het gebruik van de handelsnaam omdat het gebruik onrechtmatig is.

Je kan echter niet op basis van de handelsnaamwetgeving optreden indien de ander de bedrijfsnaam niet als handelsnaam gebruikt. Het is goed denkbaar dat de willekeurige derde die de bestelbus van het autobedrijf heeft gekocht een particulier is of een geheel ander bedrijf heeft en behalve het rondrijden met uw bedrijfsnaam op zijn bestelbus geen andere handelingen verricht. Op basis van handelsnaamwetgeving kom je dan niet ver.

Zijn er dan andere mogelijkheden om hiertegen op te treden? De reclames zullen vaak merken van het bedrijf zijn. Hierop is het merkenrecht van toepassing. Voorwaarde is wel dat het merk is ingeschreven. Het merkenrecht dient om te voorkomen dat je als consument in verwarring raakt over de herkomst van producten of diensten en om te voorkomen dat concurrenten oneerlijk profiteren van de reputatie van een merk. Als een ander jouw merk voert, kan je hiertegen optreden. Het enkel in een auto rondrijden, zou daar mogelijk onder kunnen vallen. Het merkenrecht biedt waarschijnlijk een uitkomst.

Maar wat als het merkenrecht geen uitkomst biedt als je geen geregistreerd merk hebt? Zijn er dan helemaal geen mogelijkheden om hier iets tegen te ondernemen? In ons recht kan altijd worden teruggevallen op een aantal algemene leerstukken. Een voorbeeld daarvan is de zogenaamde onrechtmatige daadsactie. Iemand mag in zijn algemeenheid niet zodanig handelen dat hij daardoor een ander schade toebrengt. Wanneer iemand rondrijdt met jouw reclame en daardoor schade toebrengt aan jouw naam, kan dat onrechtmatig zijn. In zo'n geval kan je actie ondernemen, althans denk ik dat je best kans hebt dat een rechter oordeelt dat de reclame verwijderd dient te worden.

Het is ook niet zeker of het autobedrijf in deze casus vrijuit gaat. De relatie met het autobedrijf wordt namelijk beheerst door het algemene leerstuk van de redelijkheid en billijkheid. Dit betekent dat de het autobedrijf rekening moet houden met de belangen van haar klanten. Het zomaar meegeven van een auto met reclameuitingen van een andere klant kan onzorgvuldig zijn. Ik kan mij voorstellen dat van een autobedrijf met succes verlangd kan worden dat zij de reclame verwijdert voordat de auto wordt doorverkocht. Als met het autobedrijf is afgesproken dat zij de reclame zou verwijderen, moet het autobedrijf dat hoe dan ook doen. Dergelijke afspraken zijn bindend.

Kortom, wanneer een derde jouw bedrijfsnaam en reclame op een bestelbus gebruikt, en je daar niet mee geassocieerd wilt worden, kan je een aantal dingen doen. Zowel richting deze derde als richting het autobedrijf. Mogelijk biedt het merkenrecht een oplossing. Anders gaat het dan om algemene acties die ons civiele recht mogelijk maken. Ik acht de kans aanwezig dat een rechter je dan gelijk geeft. Absolute zekerheid heb je echter pas als je de reclame zelf verwijderd. Dat kost misschien even wat moeite maar kan een hoop ellende voorkomen!

 Deze column werd geschreven door Mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom. 

mr. Tjerk Binnema is autoliefhebber en advocaat.
Heeft u een juridische vraag of weet u een interessant
onderwerp voor een column?
Neem dan contact met hem op:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
James Wattstraat 4 B2 (8912 AR) Leeuwarden
Tel. 058 2030193

Lees meer informatie over merkenrecht op https://binnema-advocatuur.nl/advocaten-diensten/intellectuele-eigendom/

Algemene voorwaarden, in de volksmond ook wel 'de kleine lettertjes' genoemd. Veel ondernemers maken er gebruik van, maar in de autobranche zie ik toch vaak dat ondernemers geen algemene voorwaarden hebben. In het schaarse geval dat een ondernemer wel algemene voorwaarden heeft, liggen ze vaak in een lade van het bureau te verstoffen en wordt er niks mee gedaan. En dat terwijl je er toch heel veel aan kan hebben.

Ten eerste kan het gebruik van algemene voorwaarden je veel administratieve rompslomp schelen. Algemene voorwaarden zijn namelijk uitermate geschikt om veelvoorkomende formaliteiten bij bijvoorbeeld de verkoop van een auto of iets anders te regelen. Denk bijvoorbeeld aan betalingstermijnen, termijnen waarbinnen geklaagd moet worden wanneer er iets mankeert aan de auto, garantietermijnen, etc. Wanneer je bij elke deal met deze zaken rekening moet houden, kost dit veel te veel tijd en blijft er geen tijd meer over voor het echte 'ondernemen'. Als je dus gebruik maakt van algemene voorwaarden en dergelijke formaliteiten daarin opneemt, zijn al deze zaken in één keer goed geregeld en kost het niet elke keer weer tijd.

Risico-beperking
Algemene voorwaarden worden ook vaak gebruik voor het verleggen van risico's. Stel, je verkoopt een auto of voert een reparatie uit. Dan kan er eens iets misgaan. Een praktisch ingestelde ondernemer probeert dat soort problemen in goed overleg met de klant op te lossen. Dan behoud je immers een "tevreden klant". In sommige gevallen lukt dat niet of is er geen oplossing voorhanden. Om dergelijke situaties te voorkomen, althans te verkleinen, kan het zinvol zijn goede algemene voorwaarden te gebruiken. In veel gevallen is het mogelijk om dergelijke risico's te beperken door hiervoor een regeling op te nemen in de algemene voorwaarden.

Een ander voorbeeld is beperking van schade. Geen enkele ondernemer zit erop te wachten om geconfronteerd te worden met een schadeclaim van een klant. Algemene voorwaarden zijn daarvoor een mogelijk redmiddel. In algemene voorwaarden wordt de aansprakelijkheid van de ondernemer voor schade meestal beperkt of volledig uitgesloten. In veel gevallen kun je daar als ondernemer een beroep op doen en kun je een schadeclaim afweren middels een beroep op de algemene voorwaarden. Als je voornamelijk zaken doet met particulieren, de welbekende "consument", zal dat echter niet altijd opgaan.

'Eigendomsvoorbehoud'
Naast het beperken van risico's en het regelen van veelvoorkomende formaliteiten, kan je algemene voorwaarden ook gebruiken om meer zekerheid voor je bedrijfsvoering te creëren. Denk dan met name aan de zekerheid dat een klant zijn afspraken met je nakomt. Niets is immers vervelender dan rekeningen voor geleverde producten die niet worden voldaan. In algemene voorwaarden kunnen daarvoor meerdere oplossingen gecreëerd worden. Bijvoorbeeld door een zogenaamd 'eigendomsvoorbehoud' op te nemen. Als je dat doet, blijf je eigenaar van een geleverde auto of ander product totdat de klant volledig heeft betaald. Betaalt hij dan niet dan kan je de auto weer opeisen. Het 'eigendomsvoorbehoud' brengt namelijk met zich mee dat je nog steeds de eigenaar van de auto bent. De klant rijdt er dus wel in, maar is nog geen eigenaar! Als de klant je niet betaalt, wordt je schade door zo'n eigendomsvoorbehoud behoorlijk beperkt. Ook is het bijvoorbeeld mogelijk dat in de algemene voorwaarden een boeteclausule wordt opgenomen. Dit kan voor de klant een prikkel zijn tot het nakomen van de gemaakte afspraken.

Gerechtelijke procedure
Wanneer je in een gerechtelijke procedure verwikkeld raakt, kunnen in de algemene voorwaarden zaken geregeld worden die dan in je voordeel zijn. Bijvoorbeeld omtrent de kosten die bij zo'n procedure gemaakt moeten worden. Als dat niet gedaan wordt, zal de rechter meestal uitgaan van standaardtarieven die lager zijn dan de tarieven die in de algemene voorwaarden opgenomen kunnen worden. Een ander belangrijk voordeel wat in de algemene voorwaarden geregeld kan worden is dat er geprocedeerd moet worden bij de rechtbank in de woonplaats of vestigingsplaats van de ondernemer. Als dat niet is gebeurd, is uitgangspunt dat geprocedeerd wordt in de woonplaats of vestigingsplaats van de klant. Als je dan vanuit Noord-Nederland zaken doet met een klant uit Limburg moet je naar de Rechtbank in Limburg, tenzij in de algemene voorwaarden staat dat de Rechtbank Noord-Nederland over de zaak moet oordelen en je er op deze manier dus een 'thuiswedstrijd' van maakt. Dit scheelt de nodige reistijd voor zowel jou als voor je advocaat en ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat dat ook behoorlijk scheelt in de kosten!

Vreemde eend in de autobranche
Veel grote bedrijven maken gebruik van algemene voorwaarden. Toch zie ik dat er in de autobranche veel ondernemers zijn die het nog steeds zónder doen. Algemene voorwaarden zijn een beetje een "vreemde eend" in de autobranche. Dat je er geen gebruik van maakt, is natuurlijk je goed recht, maar ik vind het wel jammer dat je er geen gebruik van maakt. Ik denk oprecht dat je jezelf en je bedrijf daarmee te kort doet. Algemene voorwaarden bieden namelijk veel voordelen, waarvan ik zojuist al een aantal voorbeelden noemde. Dus, mocht je nog geen gebruik maken van algemene voorwaarden: word wakker, gooi het roer om en doe je voordeel met 'de kleine lettertjes'!

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom.

U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  

De Autoriteit Consument en Markt heeft de autobranche onlangs een duidelijke opdracht gegeven: voor de verkoop van nieuwe auto's dient vanaf 1 november a.s. de verkoopprijs inclusief alle onvermijdbare kosten te zijn. In het nieuws werd dit bericht breed uitgemeten. Wat betekent dit nu precies? Wat zijn de gevolgen voor de verkoop van nieuwe auto's? Heeft dit ook consequenties voor de markt voor occasions?

Wat de Autoriteit Consument en Markt in feite doet, is niks meer dan erop toezien dat de wet wordt nageleefd. In het Nederlandse Burgerlijk Wetboek is namelijk bepaald dat een ondernemer een duidelijk prijsbeleid dient te hanteren wanneer hij zaken doet met een consument. Een duidelijk prijsbeleid houdt onder andere in dat alle kosten die onvermijdbaar zijn bij de advertentieprijs inbegrepen zijn.

Voor de verkoop van nieuwe auto's betekent dit dat alle onvermijdbare kosten vermeld moeten worden in de advertentieprijs. Bij nieuwe auto's zal het met name gaan om de BPM. Al wordt dit meestal wel vermeld. Kosten die vaak niet vermeld worden, zijn de kosten die in de branche als "autorijklaarkosten" bekend staan. Dus de kosten voor bijvoorbeeld de kentekenplaten of het poetsen van de auto en de andere kosten om de auto geschikt te maken om de nieuwe eigenaar in zijn nieuwe auto de weg op te laten gaan. Het gaat dus om alle kosten die onvermijdelijk gemaakt moeten worden door de consument om de auto te kunnen kopen.

Wanneer een ondernemer geen duidelijk prijsbeleid hanteert, kan dat tot verschillende juridische consequenties leiden. De Autoriteit Consument en Markt heeft de bevoegdheid om een boete op te leggen en dus te handhaven. Het kan dus tot strafmaatregelen leiden. Ook kan de koper in het verweer komen. Als hij door het onduidelijke prijsbeleid schade leidt, kan de consument de ondernemer aanspreken en zijn schade claimen. Ook kan een consument de koopovereenkomst "vernietigen", wat betekent dat de koop terug gedraaid kan worden.

De Autoriteit Consument en Markt heeft nu onlangs aangekondigd dat zij gaat handhaven wanneer bij de verkoop van nieuwe auto's geen transparant prijsbeleid wordt gehanteerd. Zij zal zich daarbij in eerste instantie richten op de importeurs. De importeur bepaalt immers vaak hoe haar dealers hun prijzen bepalen en dus hoe de prijzen naar de consument gepresenteerd worden. Alleen importeurs, en daarmee dus de dealerbedrijven, zullen in beginsel hun prijsbeleid moeten aanpassen als zij geen boete van de Autoriteit Consument en Markt willen riskeren.

Voor de verkoop van gebruikte auto's heeft de Autoriteit Consument en Markt (nog) geen maatregel aangekondigd. De verwachting is dat het prijsbeleid voor gebruikte auto's het aangepaste prijsbeleid voor nieuwe auto's zal volgen. Het feit dat er door de Autoriteit Consument en Markt niet wordt aangekondigd dat er tegen een onduidelijk prijsbeleid bij de verkoop van occasions wordt gehandhaafd, is echter geen vrijbrief om bij de verkoop van occasions een onduidelijk prijsbeleid te hanteren. De wetgeving die een duidelijk prijsbeleid voorschrijft, geldt namelijk ook voor occasions. Het is dus evengoed mogelijk dat hiertegen wordt opgetreden. Ook heeft een koper van een occasion evenveel rechten als de koper van een gloednieuwe auto. De kans dat de koop bij een occasion wordt vernietigd is dus even groot.

In de media werd het aangekondigd als een grote ontwikkeling: vanaf 1 november 2016 moeten alle onvermijdbare kosten bij de aankoop van een nieuwe auto vermeld worden. Vanuit juridisch perspectief is dit echter niks nieuws. De wet waarop dit berust, bestaat al veel langer. Het enige verschil is dat de Autoriteit Consument en Markt nu pas aankondigt hiertegen te handhaven. In beginsel hoeven echter alleen de importeurs en daarmee de dealerbedrijven op hun hoede te zijn. De Autoriteit Consument en Markt heeft immers aangekondigd te gaan handhaven bij de verkoop van nieuwe auto's. Echter ook bij de verkoop van occasions is een onduidelijk prijsbeleid in strijd met de wet. Ook in dat geval zou het dus tot nare consequenties kunnen leiden.

Rubriek Auto en Recht

Het komt geregeld voor: de kilometerstand op de teller van een auto klopt niet. Volgens officiële bronnen zou één op de 18 auto’s een onjuiste tellerstand hebben. De tellerstand wijkt af doordat er in het verleden een andere teller in de auto is geplaatst of doordat de stand moedwillig is aangepast. Ook wanneer je als bedrijf geen kwaad in de zin hebt, kun je hiermee geconfronteerd worden en in vervelende situaties terechtkomen.

Wanneer een auto met een onjuiste kilometerstand door een bedrijf is verkocht, zal de koper vrijwel zeker verhaal gaan halen. Succes voor de koper is meestal gegarandeerd. Het is namelijk vaste rechtspraak dat een koper mag vertrouwen op de opgegeven kilometerstand en dat dit een dermate essentiële eigenschap van een auto is dat dit een “wanprestatie” oplevert door het enkele feit dat de tellerstand niet klopt.

In een dergelijk geval heeft de koper er recht op dat zijn nadeel wordt opgeheven. De koper kan van de koop af of schadevergoeding vorderen, bestaande uit het verschil tussen de waardes van de auto bij de uiteenlopende tellerstanden. Uit jurisprudentie kan worden afgeleid dat rechters daarbij bijvoorbeeld aansluiting zoeken bij ANWB-koerslijsten.

Het voorgaande betekent echter niet dat auto’s met een discutabele kilometerstand daardoor niet verkoopbaar zijn. Dat is wel mogelijk, maar de koper moet dan “ondubbelzinnig” op de hoogte worden gebracht over de twijfels of bekendheid omtrent de onjuistheid van de tellerstand. Een standaardvermelding in een advertentie of website volstaat echter niet. De koper moet er specifiek op gewezen worden dat er over de juistheid van de tellerstand wordt getwijfeld. Wanneer daaraan voldaan wordt, kan een koper vervolgens niet bij de verkoper aankloppen wanneer achteraf blijkt dat de twijfel wordt bevestigd en de tellerstand inderdaad niet juist blijkt te zijn.

De hiervoor geschetste situatie speelt zich af tussen de koper en de verkoper. Sinds 1 januari 2014 is het daarnaast ook mogelijk dat iemand die sjoemelt met kilometerstanden geconfronteerd wordt met strafvervolging. In de Wegenverkeerswet is sjoemelen met tellerstanden namelijk sinds 1 januari 2014 strafbaar gesteld. Artikel 70 m van de voornoemde wet luidt als volgt:

“Het is een ieder verboden om de tellerstand van bij algemene maatregel van bestuur vastgestelde categorieën motorrijtuigen die dienen te zijn ingeschreven en tenaamgesteld zodanig te wijzigen of te doen wijzigen of de werking van de kilometerteller zodanig te beïnvloeden of te doen beïnvloeden dat de op de teller aangegeven afstand niet overeenkomt met de door dat motorrijtuig werkelijk afgelegde afstand.”

Wanneer deze bepaling wordt overtreden, kan de overtreder geconfronteerd worden met strafoplegging door de strafrechter. Een koper die na het ontdekken van een onjuiste tellerstand niet op een juiste manier wordt benaderd, zal naar alle waarschijnlijkheid aangifte doen bij de politie en dat leidt tot vervelende situaties.

Tenslotte speelt er nog een laatste risico en dat is meer van commerciële aard. Kopers van auto’s met teruggedraaide kilometerstanden weten vaak alle fora en andere sites op internet te vinden waar zij hun gal spuwen over het bedrijf waar zij een dergelijke auto hebben gekocht. Kopers schuwen dergelijk gedrag niet, ook wanneer het bedrijf dat de auto verkoopt helemaal geen kwaad in de zin heeft. Dergelijke negatieve publiciteit is natuurlijk niet goed voor de bedrijfsvoering en het is dus goed om dat te voorkomen.

Het komt dus geregeld voor dat de kilometerstand op de teller van een voertuig niet klopt. Ook een verkoper die geen kwade bedoelingen heeft, kan hiermee geconfronteerd worden. Ongevraagd zal dit tot grote problemen leiden en in een dergelijk geval is het verstandig dit direct op een correcte wijze met de koper van een dergelijk voertuig op te lossen.

Mocht het zo zijn dat u een auto verkoopt waarbij u twijfelt over de juistheid van de tellerstand, dan doet u er verstandig aan uw twijfel te delen met een potentiële koper en dit ook op een “ondubbelzinnige” wijze te doen. Wanneer u daaraan voldoet, kan een koper immers achteraf niet bij u aankloppen met de mededeling dat u uw twijfel met hem had moeten delen.

Deze column werd geschreven door mr. T. (Tjerk) Binnema van De Haan Advocaten & Notarissen. Mocht u zelf met een juridische vraag zitten of een interessant onderwerp voor een volgende rubriek weten, schroom dan niet en laat het hem weten, input vanuit het veld is altijd zeer welkom. U kunt contact met hem opnemen per e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .