Opel presenteerde de Manta in september 1970. Dit jaar viert de Opel Manta dus zijn vijftigste verjaardag. Het nieuwe coupémodel werd vernoemd naar de gelijknamige pijlstaartrog. De gestileerde rog als logo van de Manta ontstond toen Opels hoofdontwerper destijds, George Gallion, kort voor de start van de productie van de Manta een bezoek bracht aan Jacques Cousteau, de beroemde Franse maritiem onderzoeker.
"We hadden de naam Manta al gekozen, want het gebruik van dierennamen voor auto's paste helemaal in de tijdgeest", zegt Gallion nu. "We wilden de nieuwe auto ook een fraai specifiek logo geven, maar hadden geen goed voorbeeld. Uiteindelijk hadden we nog slechts tien dagen om er een te ontwerpen, dus maakten we op de valreep een afspraak met Jacques Cousteau in Parijs."
Daar keek Gallion urenlang door Cousteaus archief met beelden van mantaroggen. Uiteindelijk vond hij een afbeelding van een gigantisch exemplaar, gezien van de onderkant tegen een heldere achtergrond. Bingo, dat werd het logo voor de Opel Manta, die het iconische verchroomde logo vanaf de productiestart op de voorspatborden droeg.
Debuut toepasselijk op het strand
De sportief gelijnde Opel Manta debuteerde in september 1970 – heel toepasselijk in Timmendorfer Strand, een plaats aan de Oostzee, in Noord-Duitsland. Voor Opel was de Manta een stap in een nieuwe richting: "In plaats van een bestaand model te vervangen, presenteren we nu een auto als uitbreiding van ons gamma; een auto die beantwoordt aan een nieuwe vraag vanuit de markt", meldde het persbericht toentertijd.
De Manta was nieuw, elegant en sportief. Hij verscheen precies op het juiste moment, want er was veel vraag naar aantrekkelijk gelijnde coupés voor vier personen. Het lijnenspel van de Manta was precies wat de markt wilde. In het eerste volledige verkoopjaar verkocht Opel 56.200 exemplaren. In totaal zijn er 498.553 geproduceerd. De Manta en de iets later verschenen Ascona deelden het platform, de wielophanging en de 1,6-litermotoren. De krachtigste motor was de viercilinder 1.9S met 66 kW (90 pk) uit de Opel Rekord.
In 1972 werd de Manta ook leverbaar met een 44 kW (60 pk) 1,2-litermotor. En in november dat jaar verscheen de rijk uitgeruste Manta Berlinetta. Die was standaard uitgerust met een sportstuur, achterruitverwarming, halogeenkoplampen, elektrische ruitensproeier en een met vinyl bekleed dak. In de vijf jaar dat de Manta A in productie was, introduceerde Opel diverse speciale versies – met namen als Holiday, Plus, Swinger en Summer Bazar – met extra luxueuze uitrusting voor een bescheiden meerprijs.
Opel introduceerde in 1974 de Manta GT/E met een 77 kW (105 pk) sterke 1,9-litermotor met Bosch L-Jetronic-brandstofinspuiting. Deze versie van de Manta voldeed aan de heersende mode van matzwarte afwerkingsdetails in plaats van chroom. Het laatste speciale model verscheen in 1975: de op de GT/E gebaseerde 'Black Magic'. Deze versie was volledig zwart gespoten en voorzien van oranje strepen over de zijkanten.
Manta B volgt na vijf jaar Manta A op
In september 1975 debuteerde de Manta B. Eerst als coupé met twee deuren en een kofferdeksel, vanaf 1978 ook als Combi-Coupé CC met een grote derde deur. Ook de Manta B was populair en geen ander model van Opel bleef zo lang in productie: tot september 1988 is de Manta B maar liefst 557.490 keer gebouwd.
Ook de Manta B deelde het platform, de wielophanging en aandrijflijn met de Ascona. Verspreid over de gehele productieperiode was er keuze uit maar liefst veertien versies van de viercilindermotor, met een cilinderinhoud van 1,2 tot 2,4 liter en vermogens van 40 tot 106 kW (55 tot 144 pk).
Met nieuwe uitvoeringen en motoren hield Opel de Manta B aantrekkelijk en actueel. Bekende versies zijn de SR, de Berlinetta, de GT, de GT/J en de GT/E. In 1979 vervingen nieuwe motoren met bovenliggende nokkenas een aantal oudere motoren. De krachtigste GT/E-motoren, met een cilinderinhoud van 2,0 liter, leverden 77 en 81 kW (105 en 110 pk). In 1984 werd de GT/E omgedoopt tot GSi.
Autosport
De meest bijzondere en krachtigste Manta B was de 400, die Opel in 1981 op de Autosalon van Genève introduceerde. Deze Manta, een special die zijn naam dankt aan het aantal geproduceerde exemplaren dat vereist was voor goedkeuring voor inzet in de autosport (Groep 4), was voorzien van een 2,4-liter viercilindermotor met dubbele bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder en een vermogen van 106 kW (144 pk).
De Belgische rallycoureur Guy Colsoul en zijn navigator Alain Lopes wonnen in 1984 met de Opel Manta 400 het klassement voor tweewielaangedreven auto's in de Rally Parijs-Dakar. Ze werden ook vierde overall, achter drie vierwielaangedreven auto's.
De laatste twee versies van de Manta B waren de GSi en de GSi Exclusiv, die in kleine aantallen is gebouwd door de Duitse tuningspecialist Irmscher. In totaal heeft Opel ruim een miljoen exemplaren van de Manta A en B geproduceerd. Een grote vis dus, die Manta.
