Onze vaste columnist Hans Schieving, ook deelnemer aan de Carbagerun, doet iedere dag verslag van zijn belevenissen. Na een Australisch biertje in een Ierse pub en een nacht in een Frans bed is het au revoir Avignon. Een bovengemiddeld mooie stad.

Vanmorgen al op tijd een walkaround gedaan, voordat alle 'macho's' hun bolides weer aanslaan. En, een croissantje met koffie op een te fris terras, maar toch, de eerste van 2016. Een beetje raar is het wel, Zuid-Frankrijk in de winter. Een graad of 8 in een mediterrane omgeving. We rijden een superroute door het Centraal Massief, direction Toulouse. Voor de Groningers onder ons, Toeloeoeze! Dit soort hoogdravende grappen maken wij dus onderweg.

Onderweg zijn we nog lekgereden wegens iets te enthousiast spelen met de haarspeldbochten. Een forse steen kostte ons de dorpel en een nieuwe Snowtrac. Het kan erger. Meerdere oude bakken zijn al uitgevallen met kapotte lagers, een gescheurd blok of overmatig zweten van de motor op alle naden.

Morgen is het nominatiedag voor de meest unieke barrel. In onze ogen is dat zoals de Carbagerun bedoeld is: Een Mazda 323F (foto) met echt van alles aan de hand. Werkelijk alles is mis maar het loopt nog steeds. Olie en water wordt aangeleverd vanaf drums op het dak. Het rookt en piept erover. Deze gasten hebben er lol in om de auto volledig uit te wonen en de finish te halen. Waar de wc-pot achterop op slaat? Geen idee maar grappig is het wel.

Nu onderweg naar Millau. De brug over het dal blijft spectaculair. Nog een slordige 200 kilometer tot de finish. Morgen, via de Spaanse zijde van de Pyreneeën, klimmen we naar Andorra. De eindlocatie. Onze Audi 2.6 gaat het gewoon halen ondanks dat ze vandaag behoorlijk stonk van het soms te stevige bochtenwerk. Genieten!

Onze vaste columnist Hans Schieving, ook deelnemer aan de Carbagerun, doet iedere dag verslag van zijn belevenissen. Gorinchem it is! De start van de Carbagerun is traditioneel onrustig. Veel bovenmatige decibels uit veel te grote dakspeakers, scheepshoorns en sportuitlaten. Auto's worden gekeurd op banden, groene kaart, techniek en waarde. Het is zeker geen snelheidskwestie want zo zit de run niet in elkaar. Met je beste carbagemaat in je barrel onderweg zijn. Dat is het idee!

De barrels variëren van een Daf 66 tot een Jaguar Sovereign. Van minder dan 900cc tot ruim 5 liter. Iedere equipe heeft zijn verhaal voor zijn keuze. Tot nu toe krijgt de Opel Ascona 1.6S met de kameel op het dak van ons de meeste waardering.

Onze Audi A4 2.6 Quattro is geen originaliteitswinnaar. Een heerlijke barrel .... inmiddels een vrijwel volledig gereviseerde 20 jaar youngtimer. Alleen de 4e versnelling slaan we meestal over en de bumper wil niet op z'n plek blijven. De ruitenwissers ogen wat vermoeid, maar een nieuw motortje is op voorraad aan boord van onze Q.
 
Om een uur of 1900 zijn we in Basel. Kijken wie de punten gaat scoren in het MegaMindy pak. Dat was één van de dagopdrachten. De andere was om één van de historische gasten van de Belg Jambers te spreken, die was even te lastig.
 
Tot nu boffen we met de politie onderweg. De eerste vond het niet tof dat we de Q op de Grote Markt in Groningen fotografeerden. Alhoewel, na de uitleg konden we door. In Luxemburg moest de brandstof van het dak van een andere equipe. Dus dat ligt hier nu op de achterbank. De Run is vriendelijk, dat scheelt bij lichte vergrijpen.
Bijna 1600. Tijd voor een Redbull en een 'dreuge' worst, te rijpen aan de spiegel.

Morgen een prachtige tocht naar Turijn. Wordt vervolgd!