Peugeot 1007 1.6 16V Gentry 2Tronic
- Gepubliceerd in Test
Autoplus - Jaargang 4 - Editie 4 - Oktober 2005
Hippe cityshopper met schuifdeuren!
Peugeot is gedurfd bezig de laatste tijd. In korte tijd zijn zo'n beetje alle modellen in navolging van de 407 uitgerust met een grote bek en katachtige koplamp-units. De totaal nieuwe 1007, die alleen al door zijn cijfercombinatie een vreemde eend in de Peugeot-bijt is, vormt daarop geen uitzondering. Naast de genoemde familietrekjes heeft de 1007 echter iets in huis wat geen van de andere modellen bezit: twee enorme schuifdeuren. Het maakt hem een aandachtstrekker van jewelste, maar wel eentje waar een flink prijskaartje aan hangt!
Vormgeving
Qua vormgeving is de 1007 zeker uniek te noemen en kunnen we hem bijna kwalificeren als een aantrekkelijke mix tussen een mini-MPV en een compacte hatchback. Met z'n 3,73 meter lengte is hij 10 centimeter korter dan z'n broertje, de 206, maar door z'n hoogte van 1,62 meter, steekt 'ie er weer met kop en schouders bovenuit. Hij ziet er in ieder geval hip en trendy uit met die twee schuifdeuren en z'n opvallende metaalkleurige dak- en deurrails.
Ook in het interieur is rekening gehouden met trendgevoelige kopers: dankzij het zogeheten Caméléo-concept kan er naar hartelust worden gevarieerd met interieurkleuren. Zij- en deurpanelen kunnen vervangen worden door een andere kleur of een ander dessin. Zelfs de stoelbekleding is uitritsbaar en vervangbaar, net als de aluminium ringen in het dashboard. Er zijn 12 verschillende stijlen mogelijk. Een Caméléo-kitje kost 250 euro. Niet veel geld om je auto een totaal nieuwe look te geven!
De instap voor de bestuurder en z'n bijrijder is ronduit gemakkelijk te noemen door de 92 cm brede toegang die ontstaat als je de schuifdeuren met de afstandsbediening opent. Vooral ouderen zullen dit zeer zeker weten te waarderen. Anders is het voor de instap naar achteren: die was gemakkelijker geweest als de schuifdeuren nog ietsje verder hadden kunnen worden opengeschoven. Nu moet je halsbrekende toeren uithalen om op de achterbank te kunnen plaatsnemen. Dat zou beter kunnen!
Rij-eigenschappen
Nadat we iets te ver naar achteren hebben moeten reiken om de gordel te bemachtigen, starten we de 110 pk sterke 1.6 liter benzinemotor die geleverd wordt met een 2Tronic. Die gerobotiseerde vijfbak is op drie manieren te bedienen: via de flippers aan het stuur, via een pookje én gewoon volledig automatisch. Schakelen met de flippers gaat het vlotst, zo hebben wij keer op keer ervaren! Bij deze 2Tronic gaan onze gedachten al snel terug naar de Smart Roadster, die met net zo'n bak was uitgerust en waarover we toen niet zo lovend waren.
Ook in de 1007 houdt 'ie té veel en té lang in. Op de snelweg krijg je de neiging om te willen doorschakelen naar een nog hogere versnelling, omdat de 1.6 motor bij 120 kilometer per uur vrij lawaaiig overkomt. Het is daarbij ook net alsof niet alle 110 pk's benut worden. De 1007 is daarom zeker geen asfaltcruiser, maar moet het meer hebben van z'n uitstekende eigenschappen in het stadsverkeer. Daar kan hij prima meekomen en daar komt 'ie ook het meest tot zijn recht. Met name door de schuifdeuren, die in- en uitstappen op een krappe parkeerplaats mogelijk maken. Ook fietsers zijn in onze fietsminnende hoofdstad vol lof over de 1007, want dankzij die schuifdeuren hoeven we bij het uitstappen niet bang te zijn een fietser te scheppen.
Iedere 1007 is standaard voorzien van ABS, ESP en elektrische ramen, spiegels en deuren. Ons testexemplaar, de Gentry, heeft daarbij nog standaard airco, radio-cd speler, mistlampen en een leren stuur.Primeur
De Peugeot 1007 had de primeur om als eerste testauto op onze testbaan bij Antislip- en Rijvaardigheidscentrum DIBO aan de tand te worden gevoeld. We hebben nog niet veel vergelijkingsmateriaal, maar voor een auto die door zijn hoogte ook een wat hoger zwaartepunt heeft, stelden zijn dynamische prestaties ons niet teleur. Bij de uitwijkmanoeuvre op nat wegdek klokten we uiteindelijk een heel mooie maximum-inrijsnelheid van 65 km/u. De 1007 bleef uitstekend onder controle en met z'n bochtgedrag is dan ook helemaal niets mis. Beschikkend over een prima wegligging en dito rijeigenschappen mogen we dan ook concluderen met een heel veilige auto van doen te hebben. (ESP is weliswaar uit te schakelen, maar wordt bij snelheden boven de 50 km/u automatisch weer ingeschakeld). Over veiligheid gesproken, de 1007 beschikt standaard over 7 airbags, waaronder eentje bij de stuurkolom. En wat nog te denken van NRA? Noodremassistentie inclusief automatisch activerende alarmknipperlichten. Erg veilig voor het achteropkomende verkeer! Deze auto zou subsidie moeten krijgen van Koosje Spee!
Conclusie
Nog even wachten tot Peugeot een iets krachtiger motor voor de 1007 gaat leveren, want die zit vooralsnog in de pijplijn en zal de 1007 ongetwijfeld beter tot zijn recht laten komen. De prijs van de 1007 is aan de forse kant, maar daarvoor krijg je wel iets wat geen enkele andere auto je kan bieden: een origineel kek wagentje met schuifdeuren die zich in het drukke stadsverkeer als een vis in het water voelt!
Pluspunten:
- trendy cityshopper
- enorme aandachtstrekker
- functionele schuifdeuren
- veilig in alle opzichten
Minpunten:
- prijzig
- motor klinkt wat rauw
- ontbreken van gordelaangevers
Specificaties:
Motor
vier-in-lijn, dwarsgeplaatst, 16-kleppen
cilinderinhoud: 1.587 cm3
Boring x slag: 78,5 x 82,0 mm
compressieverhouding: 11 : 1
max. vermogen: 110 pk bij 5.800 t/min
max. koppel: 147 Nm/4.000 t/min
Transmissie
Gerobotiseerde vijfversnellingsbak (2Tronic)
voorwielaandrijving
Maten en gewichten
l x b x h: 3731 x 1686 x 1620 mm
wielbasis: 2315 mm
Spoorbreedte vóór/achter: 1438/1435 mm
inhoud bagageruimte: 205 liter
tankinhoud: 40 liter
draaicirkel: 10,7 meter
kentekengewicht: 1191 kg
Prestaties
topsnelheid: 190 km/u*
acceleratie: 0-100 km/u in 12,60 s*
0-100 km/u met automaat in 13,03 s
0-100 km/u met flippers in 12,30 s
0-100 km/u met pookje in 13.05 s
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 15,2 (l/100 km)*
Gem. testverbruik: 10 (l/100 km)
CO2-emissie: 156 g/km
Banden en velgen
16" lichtmetalen velgen met 185/60R15 banden
Prijs
consumentenprijs: € 19.900,-
consumentenprijs testauto: € 21.615,-
* = fabrieksopgave
In de Ridderzaal werden wij verwelkomd met een kopje koffie door de heer Marcel ten Berg, Area-manager bij Opel Nederland, nadat wij het complete promotieteam van deze show met elkaar op de foto hadden gezet. "Met deze show hebben we de zes Opel Speedster-dealers uit het noorden samengebracht, zodat je meerdere vliegen in één klap kunt slaan", aldus een enthousiaste Marcel ten Berg. "Opel heeft met de Speedster een duidelijk statement gemaakt en hoopt nu met deze show kopers aan te trekken. Dat de Speedster publiek aantrekt, daarover is iedereen het wel eens. Het schitterende design en zijn zeer krachtige, ruige uitstraling komen te allen tijde naar voren. Of de Speedster die uitstraling ook waarmaakt op de weg, kunnen wij u straks vertellen. De 2,2 liter ECOTEC motor (108 kW/147 pk) helpt de 845 kg lichte Speedster aan flitsende prestaties, hij moet binnen de 6 seconden van 0 naar 100 km/u kunnen spurten. 
Het extreem stijve onderstel weegt slechts 71 kg en is gemaakt van aluminium, net als de energieke dwarsgeplaatste 2.2 liter middenmotor. De strakke carrosseriedelen zijn van ultralicht, maar veerkrachtig glasvezel. Een en ander resulteert in 5,9 kg gewicht per pk. Het revolutionair stijve aluminium onderstel functioneert tegelijk als een veiligheidskooi, samen met een composiet-kreukelzone (voor) en een stalen subframe (achter). En dan is het moment van de waarheid aangebroken. Ik ben er klaar voor, de riemen zitten vast, trap 'm maar op z'n staart. Patrick laat zich dat geen twee keer zeggen. De acceleratie is verschroeiend te noemen. Een Porsche Boxster heeft aan deze Speedster een hele kluif, denken wij. We scheuren verder en komen even later met een duizelingwekkende vaart op een bocht af. In plaats van te remmen gooit Patrick er nog wat gas bij. De Speedster geeft geen krimp, hij helt niet over en gaat als op rails de bocht door, met een zijwaartse versnelling die in de buurt komt van 1 g. En tóch merken we iets van een drift. Daarbij moet niet vergeten worden dat we deze bocht dan ook met 140 km/u waren ingegaan (!).
Patrick vraagt dan wat ik over de Speedster ga schrijven? Om een verslag te kunnen schrijven moet je eigenlijk zelf het rijgevoel hebben ervaren, dus zelf achter het stuur hebben gezeten. En dan worden we in de unieke gelegenheid gesteld om zélf een stukje te rijden. Om achter het stuur te kruipen vraagt nog iets meer behendigheid dan aan de passagierskant. We starten de motor via de prachtige startknop op het midden van het dashboard en geven de Speedster de sporen. Meteen valt op dat het de Speedster niet aan voorwaartse drang ontbreekt: de motor is bij elk toerental klaarwakker. Een ander saillant detail is de schakelbeleving: bij iedere gangwissel gaat dat gepaard met een blikkerige klonk, een geluid dat perfect bij deze Speedster past, want je ziet immers niets dan blank metaal om je heen. Met de besturing is ook helemaal niks mis: direct, heel veel gevoel, vrijwel nihil speling en godzijdank geen stuurbekrachtiging!
Flex ex- en interieur
Zowel de voor- als de achterportieren openen tot in een hoek van 85 graden en dat is veel, kunnen wij u melden. Zorg er als bestuurder bij het openen van het voorportier wel voor dat je 'm niet helemaal naar buiten toe openklapt, want zonder telescooparmen, zul je geneigd zijn het portier dicht te trekken m.b.v. de rand van het dichterbij zittende opbergvak. Ook binnenin is het verschil met de vorige Meriva gigantisch. Het fraai uitgevoerde dashboard, dat we al kennen van de Astra, doet hoogwaardig aan en op de middenconsole zitten veel knoppen die zich na enige gewenning, intuïtief laten bedienen. Het nieuwe Meriva-interieur zit vol opbergvakken en enkele daarvan vinden we in de FlexRail: een aluminium rail in de vloer tussen de voorstoelen die helemaal doorloopt tot de achterbank.
Op deze rail, die gemonteerd kon worden dankzij het ontbreken van een gewone handrem, bevindt zich een opbergvak annex armsteun die zich laat verschuiven en desgewenst laat verwijderen, maar ook laat omtoveren tot een handige bekerhouder. Ook de FlexSpace achterbank is multifunctioneel en zelfs gemakkelijker te bedienen dan in de vorige Meriva. En dan hebben we nog de FlexFloor, de bagageruimte met dubbele laadvloer die zich eenvoudig laat omtoveren van bijna 400 liter tot een forse 1500 liter met de achterbank neergeklapt. Hoog tijd om 'm maar eens de sporen te gaan geven!
Rij-ervaring
Zoals gezegd, we hebben de 120 pk sterke turbo-motor in het vooronder liggen en die kan de 1.360 kg zware Meriva vlot door het verkeer heen trekken. Het is geen scheurijzer, maar de doelgroep voor de nieuwe Meriva zit daar ook niet op te wachten. De vijfbak schakelt probleemloos, de pook ligt goed onder handbereik, ergonomisch dik in orde. Wat ons in negatieve zin opviel tijdens ons ritje over de snelweg richting Emmen waren de binnendringende rolgeluiden van de banden. Navraag bij de dealer leerde dat de standaard onder deze Cosmo geleverde 17 inch veel minder lawaai maken. Onder dit testmodel zitten maar liefst 18 inch sloffen! Verder vinden wij de nieuwe Meriva gewoon goed rijden, hij staat lekker vierkant op z'n wielen en voelt uiterst comfortabel aan. Hier kun je moeiteloos lange ritten mee maken zonder vermoeid te raken. Benieuwd hoe het er straks op de testbaan aan toegaat.....
Testbaan
Ex- en interieur
Elektronische candybox
Mocht u er in dit circus van gimmicks en gadgets niet meer zelf uitkomen, dan kunt u het zich via allerlei instructiefilmpjes laten leren door de boordcomputer in het 10,2 inch grote kleurenbeeldscherm van het Navigatiesysteem Professional. Hè hè, bent u er nog? Onze 528i sedan in High Executive-uitvoering heeft het meeste van al dit lekkers dus aan boord en voordat we 'm eindelijk eens de sporen gaan geven, moet nog even gezegd dat het bedieningsgemak van de iets verder naar rechts zittende iDrive-knop, stukken verbeterd is.
Snelwegverslinder
Testbaan
Tijdens de onlangs uitgevoerde Euro NCAP crashtests heeft het model de maximale score van vijf sterren behaald. De BMW 5 Serie heeft bovendien als eerste een nieuwe door het Duitse keuringsinstituut DEKRA uitgevoerde botsproef met elektronische reminterventie met succes doorstaan. Op de verkoop zit overigens géén rem: die overtreft de verwachtingen met al ruim 1.300 verkochte exemplaren in ons land. Daarmee is de BMW 5 Serie Sedan drie maanden na zijn introductie overtuigend marktleider in het executive segment van de Sedans. Het is voor het eerst sinds 2004 dat de BMW 5 Serie Sedan wederom segmentleider is.
Conclusie
Sharp like a blade!
Vorm boven functie
Zo ook de lederen fauteuils die werkelijk in alle mogelijke standen elektrisch zijn in te stellen, waardoor een comfortabele zitpositie gemakkelijk te vinden is. Vooral het uitschuifbare stukje in de zitting zorgt ervoor dat je onderbenen heerlijk steun krijgen.
Toch nog twee minpuntjes: het ene is de krappe ruimte voor het ingespen van je veiligheidsgordel, het andere is de krappe hoofdruimte achterin, maar dat heeft te maken met de sterk aflopende coupé-achtige daklijn. Hier heeft de vorm het met stip gewonnen van de functie. Maar open de kofferbak en er gaat nog iets anders open: je eigen mond. Wat een ruimte dames en heren, hier kun je bijna in gaan wonen! Langzamerhand ga je bij de Insignia bijna denken in het premiumsegment te zijn beland.
Dit kenden we niet van Opel, wat een opmerkelijke luxe, het straalt je werkelijk van alle kanten tegemoet! Alle bedieningsorganen zitten op de juiste plekken. Vooral de van BMW afgekeken multifunctionele knop op de middenconsole blinkt uit in bedieningsgemak. Opel heeft qua ergonomie bakens verzet! De handgeschakelde zesversnellingsbak laat zich bedienen door een heerlijk in de hand liggend sportief pookje dat vraagt om beroering. Juist ja, we gaan maar eens de baan op, we gaan broezen.
Rij- en weggedrag
Conclusie
Herbeleving
Ietwat merkwaardig is het dan ook dat ondanks die grotere afmetingen, de ruimte achterin enigszins tegenvalt. Opel hoopt met deze compact car hoge ogen te scoren en inderdaad, als we ons in de uitstekend zittende sportieve zetels achter het stuur hebben genesteld, is die hoop zeker niet ongegrond. Het is een ware herbeleving van onze kennismaking met de Insignia, want ook bij de Astra ziet het interieur er zeer dynamisch uit. De schitterend doorgetrokken ronde boog van het linkernaar het rechtervoorportier, versterkt het beoogde cockpit-effect.
Zowel het dashboard, alsook de middenconsole, waarop veel bedieningselementen zijn ondergebracht, maakt op ons een goede, verzorgde indruk, hoewel het materiaalgebruik hier en daar een steekje laat vallen. Bovendien is het even uitvogelen hoe de bedieningsknoppen van het navigatiesysteem moeten worden bediend, want niet de middelste knop, maar de ring eromheen is de 'enter'-knop. Heb je dat eenmaal door dan functioneert het kinderlijk eenvoudig. 's Avonds in het donker wordt het interieur op vele plekken rood verlicht, zodat de contouren van de klokken in het dashboard en het lijnenspel van de middenconsole extra geaccentueerd worden en bovendien voorkomen dat je de bedieningsorganen op de tast moet zoeken. Vorm en functie gaan hier hand in hand. Bij ons kwamen echter geheel andere associaties bovendrijven....
Rij-ervaring
Hij hangt heerlijk gretig aan het gas, het driespakige lederen stuurwiel en ook de versnellingspook voelen lekker solide aan en de versnellingsbak is heerlijk smeuïg te bedienen. En dan z'n wegligging: gewoon als op rails, hij is bijna niet uit koers te brengen! Bochten kun je messcherp aansnijden, hij stuurt heerlijk strak, precies daar waar je 'm hebben wilt. Ondanks het sportieve onderstel blijft 'ie comfortabel.
Dat is voor een groot deel te danken aan Opel's innovatieve wielophangingssysteem, dat we al kenden van de Insignia, maar voor de Astra nog verder is gesublimeerd. Wat dat betreft kan hij zich meten met een Ford Focus! Het is met andere woorden een heerlijke rijdersauto! Op onze testbaan bij DIBO deed dit sterke punt op alle onderdelen van zich spreken. De slalomproef? Heerlijk om te doen. 'Dankzij' de elektrisch bedienbare handrem is het zo goed als onmogelijk om deze Astra tot een slip te forceren. Jammer, maar wel heel veilig natuurlijk! Het uitgeruste schoeisel, 235/40R19, zorgt voor veel grip, een uitstekende wegligging alsmede een prima remproef.
Conclusie
Vormgeving
Over de vormgeving van het exterieur van deze Astra GTC kunnen we kort zijn: stoer, supersnel ogend! Dat wordt veroorzaakt door de typisch aflopende daklijn en de hoekige zijruiten achter die een bijzonder strak profiel creëren. De brede, gesculptuurde schouders accentueren de krachtige vorm van het koetswerk, dat ongeveer 15 mm lager ligt dan die van de vijfdeurs. Vooral mét de onderscheidende panoramische voorruit heb je met de GTC een blikvanger van de eerste orde. Het strak gelijnde exterieur is dus een van z'n sterke punten, maar elk voordeel heb z'n nadeel.
Bij de GTC is dat het zicht naar achteren. Oorzaak: de lage achterruit en de dikke C-stijl. Het onderscheidende karakter van de GTC ten opzichte van alle andere Astra uitvoeringen is in het interieur compleet verdwenen en dat is jammer. Want je verwacht van het sportief ogende uiterlijk ook iets meer sportieve elementen terug in het interieur zoals een sportstuur en/of aluminium pedalen. Zelfs in de 170 pk sterke turbo-GTC zul je ze niet aantreffen. Maar over de aankleding van het interieur 'an sich' geen onvertogen woord, dat ziet er gewoon netjes uit. Niets dan lof!
Eenmaal in de vrij stevige stoelen gezeten, vinden we vrij gemakkelijk de ideale zit en starten we de 1.6 liter TWINPORT. Onze testauto is uitgerust met een aantal leuke opties, waaronder werkelijk schitterend ogende 17 inch Dynamic velgen inclusief 215/45 R 17 banden en een € 700,- kostend Sport Chassis pakket, waardoor hij zich lekker strak door de bochten laat sturen en de carrosserie nauwelijks overhelt. De ophanging van het onderstel is dus sportief afgesteld, net als de versnellingspook die zich lekker strak laat bedienen.
Range Extender
Hoe werkt dat in de dagelijkse praktijk? We nemen u even mee achter het stuur. De contactsleutel kunt u gewoon in uw jaszak houden, want de auto wordt tot leven gewekt met een start/stopknop en zal altijd volledig op stroom, in volledige stilte, van aquit gaan. Uiteraard moet de pook van de automaat dan wel in D staan, want anders gebeurt er nog niks! De display op de middenconsole kun je zo instellen dat je precies ziet wat er allemaal gebeurt. De interactie tussen beide krachtbronnen gaat overigens volledig automatisch, maar het is handmatig instelbaar via een knopje in het dashboard. Wanneer de accu's zijn uitgeput, start de benzinemotor automatisch. Zéker hoor- en voelbaar, maar nooit storend. Opel heeft het motorgeluid namelijk uitstekend weten te camoufleren/isoleren. Ook na het inschakelen van de Range Extender wordt de Ampera nog steeds elektrisch aangedreven, zodat 'ie soepel, stil en efficiënt blijft rijden. Het is een bevreemdende ervaring, maar het went heel snel!
Messcherp
Weggedrag
Tijdens de slalomproef merk je dat 'ie, ondanks z'n forse gewicht van 1800 kg, toch mooi stabiel blijft. Alleen tijdens de remproef is dat zware gewicht een beetje voelbaar. Maar verder geen klagen over het weggedrag. Door het lage zwaartepunt en z'n gunstige gewichtsverdeling over de voor- en de achterwielen, kun je de Ampera behoorlijk hard door een bocht heengooien. Hij blijft te allen tijde een mooi stabiel karakter behouden. 't Is gewoon een heerlijke, uiterst stille reiswagen, met de nadruk op comfort.
BPM- en MRB-vrijstelling
De Selection is standaard al voorzien van een aanzienlijke veiligheidsuitrusting met ABS, airbags voor zowel de bestuurder als de passagier en zelfs zijairbags. Handig zijn de stuurbekrachtiging, de in hoogte verstelbare voorstoelen en de neerklapbare achterbank. De Edition, die wij van Opel van der Molen voor deze testdag meekregen, voegt hier nog comfortverhogende zaken als centrale deurvergrendeling, airconditioning, een radio-/CD-speler met MP3-functie, een boordcomputer en elektrisch bedienbare voorste zijruiten aan toe.
Onderweg
Testbaan
Op het slipvlak ben je 'm echter vrij snel kwijt en moet je van goeden huize komen om de boel niet uit de klauwen te laten lopen. Maar wat wil je ook? Van een auto uit dit segment met deze prijsstelling mag je ook niet meer verwachten.
De meeste kopers van een Agila zullen trouwens de grenzen, die wij tijdens onze test bewust proberen op te zoeken, onder normale omstandigheden nooit benaderen, maar we wilden het toch even noemen, een gewaarschuwd mens telt....etc. Op de overige proeven laat 'ie gelukkig geen verdere steekjes vallen en scoort 'ie naar behoren.
Conclusie
Exterieur
Interieur
Zeer opvallend zijn de enorme buitenspiegels, prima voor de veiligheid! Qua ruimte is het vooral voorin prima toeven, op de achterbank had het wel wat ruimer gemogen, met name de beenruimte houdt niet echt over. Wellicht brengt de iets ruimere +2 versie van de Qashqai meer uitkomst. Voor de middelste zitplaats op de achterbank is de veiligheidsgordel in het dak verwerkt. Handig ja, maar als bestuurder zie je 'm wel constant als een vleermuis in je binnenspiegel hangen. Is een kwestie van gewenning. Genoeg gezeurd, we gaan nu maar eens rijden.
Rij-ervaring
Het zicht rondom is trouwens uitstekend en ook in het stadsverkeer is de Qashqai in z'n element: in de krappe parkeergarage van de Naberpassage konden we zonder moeite op het dak komen voor een mooi plaatje met de Olle Grieze op de achtergrond. De parkeersensoren doen de rest. En dan het echte werk op onze testbaan in Emmen, daar waar we de extreme omstandigheden kunnen opzoeken.
Op het slipvlak bij de uitwijkmanoeuvre is het houwen en keren, voor je het weet staat de Qashqai achterstevoren en merk je dat de zwakke balancering van de voor- en de achterpartij hem parten speelt. Je voelt duidelijk de enorme verplaatsing van het gewicht van de ene naar de andere kant en dan merk je eigenlijk voor het eerst dat 'ie vrij hoog op z'n poten staat. Wellicht dat dan de vierwielaangedreven versie tijdens dit soort grenssituaties wat beter voorspelbaar is. Remmen doet de Qashqai overigens uitstekend en ook de slalomproef op een droge ondergrond gaat naar behoren.
Conclusie