Opel KAD-serie tentoongesteld op Techno Classica in Essen

In de jaren zestig en zeventig waren de Kapitän, de Admiral en de Diplomat (de KAD-serie) de drie grote namen in het Opel-gamma. Opel is trots op zijn rijke erfgoed en viert de vijftigste verjaardag van zijn supertrio op de 26e Techno Classica in Essen (26 tot en met 30 maart 2014).
 
Het KAD-gamma verscheen in maart 1964. De drie auto's hadden dezelfde moderne carrosserie, maar elk met zijn eigen uitrusting en motoren. Na vijf jaar werden ze opgevolgd door de B-serie, die toonaangevend was in zijn klasse dankzij geavanceerde ondersteltechniek en nog meer gestroomlijnde vormen. Op de komende Techno Classica legt Opel de link naar het heden met de Insignia Sports Tourer OPC, het huidige topmodel. Opel werkt voor de show samen met de Alt Opel IG, de grootste Opel-club ter wereld.
 
Tien modellen uit twee generaties
De tien KAD-modellen die in Essen te bewonderen zijn, vertegenwoordigen de volledige A- en B-series. Met de 2,6-liter zescilindermotor van de Kapitän A betrad Opel in 1964 de premiumklasse. Van de zeldzaamste versie in het gamma, de Kapitän met de 4,6-liter V8-motor uit de Diplomat, zijn slechts 113 exemplaren gemaakt. Ook een zeldzame Admiral V8 is te zien in Essen.
De Diplomat A V8 Coupé was een van de snelste auto’s die in 1965 in Duitsland in productie waren. Deze tweedeursversie kostte 25.500 Duitse mark en is gebouwd door carrosseriebouwer Karmann, die zich met de auto richtte op een publiek van 'reizigers met klasse'. De Opel had een topsnelheid van 205 km/u dankzij de 5,4-liter V8-motor met een vermogen van 169 kW (230 pk).
 
De B-serie wordt vertegenwoordigd door een Kapitän en een Admiral, beide met een 2,8-litermotor. Ook een Diplomat 2800 E is te bewonderen. Dit is een van de eerste Duitse zescilinders met elektronische brandstofinjectie. Een Diplomat met een 5,4-liter V8-motor completeert de KAD-expositie, samen met nog twee bijzondere varianten van het vlaggenschip. De eerste is een Diplomat V8 met lange wielbasis uit de Opel-collectie, die gebruikt werd tijdens het staatsbezoek van de Amerikaanse president Ford in juli 1975. De tweede is een vierdeurs Diplomat 2.8 E Cabriolet uit een privécollectie, één van de vier showauto's die in 1970 door Karmann zijn omgebouwd.
 
De drie groten uit Rüsselsheim
In de lente van 1964 herstructureerde Opel zijn aanbod in de premiumklasse en richtte zich na twintig jaar weer op de markt van luxe sedans. In de reclame noemde het bedrijf de Kapitän, de Admiral en de Diplomat ‘de drie groten’. De auto's kregen een strak design, geïnspireerd op de stilistische rolmodellen van Opels Amerikaanse ‘moeder’, General Motors. Dit soort styling, een breuk met de heersende trend van barokke vormgeving, werd door zowel designers als critici 'nieuwe objectiviteit' genoemd.
De carrosserie van het gestrekte en vooruitstrevende trio uit Rüsselsheim was identiek voor elk model. Met een lengte van 4,95 meter en een breedte van 1,90 meter staken de premiumsedans Opels ambities niet onder stoelen of banken.
De Kapitän was al de bestverkochte Duitse zescilinder. De luxueuze Admiral moest het succes van het gelijknamige vooroorlogse model voortzetten en de Diplomat was het nieuwe topmodel. Met deze uitbreiding van het gamma naar de topklasse was Opel de enige Duitse fabrikant die een allesomvattend gamma aanbood.
 
De rangorde in de KAD-serie werd bepaald door de uitrusting en de motor. De Kapitän was de enige zeszitter, met zijn driepersoonsbank voorin. De andere twee modellen waren voorzien van afzonderlijke stoelen voorin.
De Kapitän en Admiral werden aangedreven door een 73 kW (100 pk) sterke 2,6-liter zescilindermotor, uitgerust met onderhoudsvrije hydraulische klepstoters. Ook nieuw was de volledig gesynchroniseerde, handmatig bediende vierversnellingsbak met de hendel aan het stuur. Een sportievere, centraal geplaatste versnellingspook of een automatische tweeversnellingsbak waren optioneel. Een modern systeem met remkrachtregeling en remschijven voor behoorde tot de standaarduitrusting.
De Amerikaanse V8-motor van de Diplomat had een cilinderinhoud van 4,6 liter en een vermogen van 140 kW (190 pk). De Kapitän en Admiral hadden een topsnelheid van 155 km/u, de Diplomat bereikte zijn topsnelheid echter bij 200 km/u. Hij accelereerde vanuit stilstand naar 100 km/u in 11 seconden.
Luxe, elegantie en karakter waren de sleutelwoorden van de Diplomat: het interieur was voorzien van dik tapijt, pluchen bekleding en een dashboard van echt hout, met een snelheidsmeter die tot 250 km/u reikte. Een met vinyl bekleed dak, voorstoelen met een verstelbare rugleuning, vier elektrisch bedienbare zijruiten, buitenspiegels die van binnenuit konden worden versteld en verlichting in de voetenruimte van de achterpassagiers waren exclusieve opties. Standaard was de Diplomat voorzien van mistlampen, een hydraulische stuurinrichting en een dito remsysteem.
 
Uitbreiding en upgrade van het gamma
Vanaf de lente van 1965 waren de Kapitän en de Admiral ook verkrijgbaar met de 4,6-liter V8-motor en de automatische transmissie van de Diplomat. Een verbeterd onderstel met zwaardere cardanassen, wielen, banden en remmen was inbegrepen in de prijs van respectievelijk 14.740 en 15.950 Duitse mark voor de Kapitän V8 en de Admiral V8, waarvan slechts 113 respectievelijk 622 exemplaren zijn geproduceerd.
Niet lang daarna werden ook de standaardversies motorisch verbeterd, met een nieuwe 2,8-liter zescilindermotor met de nokkenas in de cilinderkop (CIH, camshaft-in-head). De stille lijnmotor met korte slag was van hetzelfde CIH-design als de viercilinder die Opel in 1965 introduceerde in de Rekord B. De nieuwe motor leverde een vermogen van 92 kW (125 pk) en zorgde voor een topsnelheid van 170 km/u. Vanaf 1968 was ook een sterkere versie van 103 kW (140 pk) beschikbaar.
In 1965 schonk Opel een opengewerkte Admiral 2.8 S aan het Deutsches Museum in München. Het vergde vijfduizend uur werk om het exemplaar volledig open te werken, zodat de structuur en de techniek van de auto volledig zichtbaar waren. Dit exemplaar verving de opengewerkte Kapitän die al sinds 1952 in het museum stond.
Een Diplomat Cabriolet op basis van de Coupé van Karmann en een verlengde zevenpersoonsversie van carrosseriebouwer Vogt bleven individuele pronkstukken.
 
‘Voor reizigers met klasse’
In juli 1965 werd Opels premiumaanbod uitgebreid met een uiterst elegante optie: de Diplomat V8 Coupé van carrosseriebouwer Karmann in Osnabrück. Het exclusiefste model van de serie was volgens de reclame bedoeld voor ‘reizigers met klasse’. Zijn prijs-kwaliteitverhouding maakte hem tot een van de topauto's in Duitsland. De 5,4-liter V8 die concerngenoot Chevrolet ook in de Corvette monteerde, was tot september 1966 voorbehouden aan de Coupé. Met deze motor (vermogen 169 kW (230 pk), koppel 427 Nm) en de automatische Powerglide tweetrapstransmissie versnelde de vierzitscoupé van 0 naar 100 km/u in minder dan 10 seconden. De topsnelheid bedroeg 206 km/u.
 
Er waren in die tijd niet veel Duitse auto's die het beter deden en geen enkele Opel was duurder. De Diplomat V8 Coupé kostte 25.500 DM, terwijl de sedan 17.500 DM kostte. Een Opel Rekord was al voor 6.980 DM verkrijgbaar. Er waren dan ook niet veel kopers: in 1967 hadden nog maar 304 exemplaren van de Diplomat V8 Coupé de werkplaats van Karmann verlaten. Vanaf 1966 was ook de sedanversie leverbaar met de 5,4-liter V8.
 
Toen de tweede generatie op de markt kwam, waren 24.249 exemplaren geproduceerd van de Kapitän A, inclusief de varianten met V8-motor. Ook de Admiral en Admiral A V8 waren redelijk succesvol met 55.876 exemplaren. Van de exclusieve vierdeurs Diplomat zijn in totaal 8.508 exemplaren verkocht.
 
De tweede generatie: de lat ligt hoger
In februari 1969 stelde Opel met de nieuwe KAD-generatie nieuwe technische normen in het premiumsegment. Met stilistische en technische verbeteringen maakten de nieuwe modellen een statement op het vlak van comfort, veiligheid en zuinigheid.
De Kapitän, de Admiral en de Diplomat hadden een verfijnd, volledig nieuw onderstel. De carrosserie en het interieur waren ontworpen met de nadruk op passieve veiligheid. In vergelijking met hun voorgangers, waren de B-modellen kleiner en de zes- en achtcilindermotoren zuiniger.
Net als voorheen was de Kapitän de basisuitvoering in het gamma. Zijn 2,8-liter CIH zescilinder lijnmotor leverde 97 kW (132 pk). Een stapje hoger stond de comfortabele Admiral, waarvan de motor 106 kW (145 pk) leverde in de 2800 S-variant en 121 kW (165 pk) in de krachtigste Admiral 2800 E. De elektronische brandstofinjectie van Bosch was een noviteit en was speciaal voor deze zescilinder ontwikkeld.
De sterkste versie van de moderne, soepele motor was ook verkrijgbaar in de Diplomat. In combinatie met een drietrapsautomaat was de 169 kW (230 pk) sterke, 5,4-liter V8 van Chevrolet voorbehouden aan de Diplomat, die daarmee een topsnelheid van 205 km/u haalde. Dit model kenmerkte zich door de verticale koplampen en achterlichten, terwijl de Kapitän en de Admiral van horizontale verlichting waren voorzien.
 
Het gladde koetswerk van ‘de drie groten’ was nog steeds indrukwekkend, maar wel korter en ranker dan dat van de modellen van de vorige serie. Dit was ‘Europees, functioneel design en moderne techniek’.
De nieuwe KAD-serie was van een volledig nieuw design. In de structuur en het interieur ging veel aandacht naar passieve veiligheid. De De Dion-achteras met bladvering was de belangrijkste innovatie. De legendarische autojournalist Fritz B. Busch vatte het nieuwe premiummodel als volgt samen: “Opel heeft zichzelf overtroffen met dit model. De motor, het onderstel, de besturing en de remmen zijn de beste die ik ooit heb gezien.”
 
Binnen een jaar na het debuut van de tweede KAD-generatie stroomlijnde Opel het aanbod. In april 1970 werd de Kapitän vervangen door de Admiral N. De Diplomat bleef echter groeien, want in augustus 1973 presenteerde Opel een lange versie voor ministers, staatshoofden en topmanagers,. De wielbasis was 150 millimeter langer en vooral de achterpassagiers profiteerden van extra ruimte.
 
Eén gamma, vele gezichten
Carrosseriebouwers als Karmann en Vogt produceerden diverse speciale versies op basis van de KAD-modellen. In 1970 bouwde de Italiaanse carrossier Fissore in Turijn in opdracht van Karmann vier Diplomat 2.8 E’s om tot open limousines met vaste zijruiten. Tot de zomer van 1979 werden deze speciale Diplomats gebruikt als prestigieuze shuttles bij grote evenementen om belangrijke personen en beroemdheden te vervoeren.
 
Het bedrijf Vogt uit Bad Neuenahr pakte het dan weer anders aan. Op verzoek van de Duitse publieke televisiezender ZDF bouwde het gespecialiseerde bedrijf diverse Admirals en Diplomats om tot snelle en ruime camera-auto’s. Dankzij de grote kofferruimte konden cameraploegen omvangrijke apparatuur vervoeren.
De waarschijnlijk aantrekkelijkste Opel Diplomat was een sportieve coupé. In 1973 stelde ex-coureur Erich Bitter de CD voor. Die was gebaseerd op een studiemodel dat Opel toonde op de IAA van 1969. De carrosserie van de 2+2-zitter was ontworpen door Bitter, in samenwerking met het Opel Design Center. De luxueuze coupé werd gebouwd door Baur in Stuttgart en was gebaseerd op de Diplomat B.
 
Na een succesvolle periode kwam in juli 1977 een einde aan de B-serie van ‘de drie groten’. In totaal zijn er 11.017 Kapitäns, 31.827 Admirals en 18.725 Diplomats verkocht. In 1978 werden Opels premiummodellen voor reizigers met klasse vervangen door de volledig nieuwe Senator en Monza.

Jaargang 11 - Juli-editie 2012

Supertrio-test!

Met smart hebben we gewacht tot ook Skoda z'n Citigo klaar had en we een trio-test konden doen met Kwik, Kwek en Kwak, de drie neefjes van Oom Donald. We namen ze zoals te doen gebruikelijk mee naar onze testbaan in Emmen en voelden ze uitgebreid aan de tand om er achter te komen dat het vooral een kwestie van persoonlijke smaak, imago-building en beursdikte is voor welk van de drie je uiteindelijk zult gaan kiezen.

Even voorstellen!
Eind vorig jaar kwam VW al met de up! Half mei van dit jaar introduceerde Seat de Mii en halverwege juni completeerde Skoda het rijtje met de Citigo. Het trio komt uit dezelfde VW-familie en strijdt nu om de gunst van de kopers en zal het de concurrentie in A-segment absoluut moeilijk gaan maken. Ze hebben alledrie hetzelfde onderstel (onze up! is als enige uitgerust met een sportonderstel, wat 'm 15 mm dichter op het asfalt zet!), dezelfde motorisering (al onze testmodellen hebben een 60 pk driecilinder 1.0-liter motor, maar je kunt ook kiezen voor eentje met 75 pk!), hetzelfde basisinterieur, maar qua exterieur zie je op de keper beschouwd toch duidelijke verschillen.

Exterieur
Om met die buitenkant te beginnen. Vooral aan de voorkant is goed te zien dat ze alledrie over een eigen merk-gezicht beschikken. De ontwerpers hebben daarbij heel slim de verschillende beoogde doelgroepen in het achterhoofd gehouden. Even 'n paar vooroordelen, komt 'ie..... zo is de up! voor mensen, die veel belang hechten aan imago en betrouwbaarheid. De Mii is echt voor de jongere generatie en dat zien we meteen terug in het frivolere ontwerp van bijvoorbeeld de koplampen en de achterlichten. De Citigo, die als eerste Skoda het nieuwe merklogo mag dragen, oogt daarentegen wat braver en dat zien we terug in de wat meer behoudender vormgeving van bijvoorbeeld de koplampen, precies zoals de doelgroep (vooral veel emptynesters), het wil. Een ander opmerkelijk verschil zien we terug vanaf de B-stijl: de up! heeft een duidelijke knik omhoog, terwijl de Mii en de Citigo daar recht doorlopen. De up! verschilt van de andere twee ook nog door z'n volledig uit glas bestaande achterklep, een mooi detail vonden wij.

Interieur van de Volkswagen up!Interieur
In het interieur zijn de verschillen vooral in het materiaalgebruik en in het afwerkingsniveau te vinden. De up! is gewoon van premium-niveau, terwijl het dashboard van de Mii en de Citigo er ook heel behoorlijk uitzien, niks mis mee. Omdat smaak heel persoonlijk is, kun je ze alledrie naar je eigen persoonlijke stijl aanpassen. De keus qua aankleding en uitvoering is enorm, te veel om hier op te noemen.

Interieur van de Seat MiiOnze up! is uitgevoerd met het Executive-, Dynamic- en het Drivepakket, de Mii heeft het Style Chic-pakket en de Citigo tenslotte is in Elegance-uitvoering en dan heb je alles wat je hartje begeert. Ten opzichte van de up! en de Mii heeft de Citigo standaard enkele handige extra's en dat maakt 'm de meest praktische van het stel. Zo zit er een klemmetje voor parkeerbonnen aan de binnenkant van de voorruit en is 'ie verder voorzien van handige netjes aan de zijkanten van de voorstoelen waarin je extra dingen kunt wegstoppen.

Interieur van de Skoda CitigoEn dan de verschillen in het stuurwiel, een niet onbelangrijk detail, want daarmee krijg je heel veel rijdersinformatie doorgespeeld. En het moet natuurlijk onder alle omstandigheden lekker in je handen liggen. Persoonlijk vinden wij het stuurwiel van de Mii het best geslaagd. Het stuurwiel van de up! is weliswaar fraai vormgegeven met een platte onderkant, maar bij hevig stuurwerk heb je last van de scherpe randjes. Dat van de Citigo lijkt zo uit de Superb te zijn overgezet: een enorm dik stuurwiel dat trouwens wel lekker in de knuisten ligt, helemaal niet verkeerd! Over hoofd- en beenruimte heb je in dit trio absoluut niet te klagen, want dat is gewoon uitstekend te noemen. Heel veel voor auto's uit dit segment!

Alleen de instap naar achteren is lastig, vooral in de up! moet je twee handen gebruiken om de voorstoel heen en weer te schuiven en dat is duidelijk een minpuntje, want bij de andere twee gaat dat gewoon met één hand. Een aanrader van onze kant is dan ook om de vijfdeurs-versie te kiezen, aangezien de instap naar achteren dan een stuk gemakkelijker wordt!

Klap je de achterbank naar beneden dan creëer je bijna 1000 liter bagageruimte. De up! heeft in de achterbak trouwens een handige dubbele bodem. Minder handig bij dit trio is de hoedenplank die niet automatisch meeklapt met de achterklep. Vergeet 'm niet terug te klappen, want anders heb je geen achteruitzicht meer door je binnenspiegel. Niet zo handig en kan dus beter!

Testbaan-notities
Qua rijgedrag is dit trio identiek te noemen. Qua prestaties ontlopen ze elkaar dan ook niet, het enige verschil zat ‘m in het sportonderstel waarmee de up! was uitgerust. Dat zorgt natuurlijk voor een totaal andere rijbeleving, maar zonder dat is er absoluut geen verschil te ontdekken tussen dit drietal. Ze hebben alledrie een zeer uitgekiende wegligging wat ervoor zorgt dat je het idee krijgt in een veel grotere auto te rijden dan in werkelijkheid het geval is. Heel volwassen dus!

Details, zoals de verschillende stuurwielen, zorgen ervoor dat de ene wat makkelijker door de slalomproef te loodsen is dan de andere en dan moet vooral gezegd dat we ons bij de Mii het sportiefst voelden als we over de baan jakkerden. Maar dat is een persoonlijke beleving en wij willen u dan ook vooral aanraden te kijken naar het onderstaande filmpje dat we gemaakt hebben tijdens deze testdag bij DIBO in Emmen.

Conclusie
Alle drie hebben behoorlijk indruk op ons gemaakt. Ze bieden alle drie de binnenruimte, de wegligging en de veiligheidsvoorzieningen van een grote auto. Ze beschikken zelfs over een City Safety Assist (tot 30 km/u remmen ze automatisch tot stilstand en dat is natuurlijk erg handig in urbaan gebied waar deze auto’s zich voornamelijk op zullen houden!). In dit segment is dat uniek te noemen! Bovendien zijn ze alledrie heel zuinig dankzij slimme, energie-efficiënte motoren (slechts 95 gram CO2/km uitstoot), een Start/Stopsysteem en de opschakelindicator in de display.

Met al deze eigenschappen zullen ze het de concurrentie moeilijk gaan maken, zo verwachten wij. Neem echter wel de 5-deurs variant, want bij de driedeurs moet je heel ver naar achteren grijpen om bij de veiligheidsgordel te komen. Bovendien is de instap naar de achterbank bij een vijfdeurs natuurlijk veel gemakkelijker. Voor welke van de drie je moet kiezen is een keus die sterk afhankelijk is van hoeveel waarde je hecht aan imago, betrouwbaarheid en uiteraard hoe ver je in de geldbuidel wilt tasten! De keus is nu helemaal aan U!

Jaargang 11 - Januari-editie 2011

Small is great!

De kleinste Volkswagen nodigt u uit voor een levensgrote glimlach! De kleinste auto die zich een Volkswagen mag noemen! Het zijn de kleine dingen die het hem doen! Een kleine auto gevuld met grootse ideeën. Small is great! Zomaar een greep kreten uit de reclamefolder, waarmee VW’s allernieuwste kleintje wordt aangeprezen, de up! Autoplus maakte al even een kort proefritje en was eigenlijk op slag verliefd!

Kwik, Kwek en Kwak!
Vokswagen heeft de up!, Skoda komt met de CitiGo! en Seat de Mii! Kwik, Kwek en Kwak zogezegd. Het is aan de consument om straks een keuze te maken. VW maakt in de familie dus de primeur met de up! Allemaal staan ze op hetzelfde platform, met dezelfde afmetingen, maar toch duidelijk met een onderscheidend eigen gezicht. Standaard is het trio voorzien van een driepittertje met 60 of 75 pk.

De up!
Volkswagen laat met de up! zien waar het sinds mensenheugenis goed in is: degelijkheid en kwaliteit. Logisch dat de up! het voortouw neemt en ook het prijzigste neefje is van het drietal. De consument kan straks kiezen en zal uiteindelijk bepalen wie van de drie het populairst gaat worden. Imago en uitstraling zullen daar een belangrijke rol in gaan spelen. Autoplus zal ze alledrie in de nabije toekomst in een trio-test uitgebreid aan de tand gaan voelen uiteraard. Nu zijn we op stap met de up! Aangezien de demo veelvuldig gebruikt wordt voor proefritten, konden wij op maandagavond 16 januari jl. slechts even kort een proefritje maken.

Hij komt in 3 uitrustingspakketten: de Take up!, de Move up! en de High up! Wij hadden de Move up! mee in de kleur rood, met 60 pk aan boord. De nieuwe up! wordt vooralsnog in drie kleurstellingen geleverd: rood, zwart en wit, maar de kleuren Candy White en Light Silver Metallic zijn vanaf maart 2012 leverbaar en de kleuren Light Blue, Dark Blue Metallic en Dark Silver Metallic vanaf april 2012. Met zijn lengte van 3,54 meter is de nieuwe up! een ultramoderne interpretatie van het Volkswagen-design. Speciaal ontworpen lichtmetalen velgen, apart gevormde zijruiten en een volledig glazen achterklep. Heel apart! De horizontale lijnen aan de voorzijde en de strak ogende zijpanelen maken van de up! een échte Volkswagen! Ja, een kekke kar en zet ‘m naast z’n groter broertje, de Polo, dan is ‘ie eigenlijk helemaal niet zo klein!

Parkeergarage Damsterdiep
Voor de foto-sessie hebben we onze korte rij-impressie gecombineerd met een bezoek aan de net geopende, schitterend nieuwe parkeergarage aan het Damsterdiep, waar de up! z’n agiliteit en wendbaarheid kon demonstreren. Daar is ‘ie natuurlijk in z’n natuurlijke habitat, want hoe je het wendt of keert, het blijft een echte stadsauto, maar wel een hele leuke! Sowieso is de stoere roffel van de driepitter het eerste wat je opvalt, zodra je het gaspedaal beroert. Is gewoon lekker!

Optrekken gaat verrassend pittig en de up! stuurt heerlijk licht en uiterst direct. De gebruikte materialen in het interieur zijn hard en stevig en stralen topkwaliteit uit. Ook in ergonomisch opzicht zit alles op de juiste plek. Erg prettig, zo hoort ‘t! Niet eerder reden we in zo’n klein autootje waarin het kwaliteitsniveau van zo’n hoog niveau was. Onze complimenten! Er zijn dus genoeg redenen om  naar de up! uit te kijken. Hoogstaande kwaliteit en uitgerust met technologieën die nog nooit in een dergelijk compacte auto zijn toegepast. Dat zorgt ervoor dat je iedere dag met een levensgrote glimlach achter het stuur kruipt van deze kleinste Volkswagen! En, wat kost dat? Hij is er
vanaf € 8.490,-.