Materiaalpech berooft Bernhard en Tom van topklassering
- Gepubliceerd in Toyota
Op de eerste etappe na de rustdag stonden Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul al voor het eerste meetpunt stil: de aandrijfas van hun Overdrive Toyota Hilux had het begeven. Daarmee verdween een top vijf klassering definitief uit het zicht. Na een noodreparatie finishten Bernhard en Tom uiteindelijk in als 37e Calama. In het algemeen klassement bij de auto’s duikelde de Nederlands-Belgische equipe van de 5e naar de 9e plek.
Bernhard en Tom hadden zich de negende Dakar etappe en het afscheid van de Atacama woestijn heel anders voorgesteld. Nu lagen de coureur uit Zeddam en zijn Vlaamse navigator al na 5 kilometer onder hun rallywagen om eigenhandig de aandrijfas te wisselen. Een lastige klus, midden op de proef, in de woestenij en met beperkt gereedschap.
1,5 uur later kon de achtervolging weer worden ingezet op de 450 lange etappe tussen Iquique en Calama. Op de afwisselende proef (duinen, zand, gravel en stenen) slokten Bernhard en Tom de ene na de andere concurrent op. De 73e positie werd uiteindelijk omgebogen in een 37e plek, waarbij Bernhard en Tom in de slotkilometers defensief moesten rijden omdat het achterdifferentieel warm liep.
Positief nieuws is het feit dat het Nederlands-Belgische duo wel het 9e waypoint wist te lokaliseren in tegenstelling tot heel veel andere equipes in het autoklassement. De gevolgen van het missen van dit waypoint zijn op moment van schrijven niet duidelijk, maar normaliter betekent dit een tijdstraf van 40 minuten.
Bernhard ten Brinke: “Man, man, man wat balen. Hoeveel pech kun je hebben? De top 5 is definitief uit zicht. Ik baal echt gigantisch, maar ik weet ook zeker dat Tom en ik er morgen weer staan. We gaan proberen een paar mooie dagresultaten te rijden. De Dakar is ook: niet opgeven en doorgaan. En dat gaan we doen!”
De etappe van morgen: adembenemend
De karavaan keert terug naar Argentinië om de special over 359 km te beginnen op de Salinas Grandes, een vlakte in de Andes op meer dan 3600 meter. De etappe zou door de ijle lucht zomaar letterlijk adembenemend kunnen zijn voor Bernhard en Tom en de andere Dakaristen. Dat het nog hoger kan, bewijst de verbindingsroute als de Paso de l’Acay op 4970 meter wordt aangedaan.
Uitslag etappe 9
1. Nani Roma-Michel Perin (Mini) 4u41m56s
2. Nasser Al-Attiyah-Matthieu Baumel (Mini) +6m27s
3. Guerlain Chicherit-Alexandre Winocq (Buggy Buggy) + 14m09s
37. Bernhard ten Brinke-Tom Colsoul (Toyota) +2u17m42s
Algemeen klassement auto’s na 9 etappes
1. Nasser Al-Attiyah-Matthieu Baumel (Mini) 31u29m38s
2. Giniel de Villiers-Dirk von Zitzewitz (Toyota) +23m58s
3. Yazeed Alrajhi-Timo Gottschalk (Toyota) +39m29s
9. Bernhard ten Brinke-Tom Colsoul (Toyota) +3u34m07s
Bernhard ten Brinke wordt gesteund door: Eurol, Multicycle, Bribus Keukens, Bribus Extra, Etna, Autototaal, Dalcai Groep en Logisz.
Na een korte nacht in de slaapzaal in Bolivia was het de volgende dag weer vroeg op om te beginnen aan de lange rit over de zoutvlaktes naar de grens van Chili. Eenmaal in Chili aangekomen lagen er nog de duinen van Iquique te wachten met de populaire hoge afdaling naar de kust. De Maxxis Dakar Buggy had aardig geleden tijdens de 7de etappe, maar Tom had samen met de equipe van Bastion Hotels de schade aardig weten te repareren. Lang leek er op de snelle zoutvlaktes geen vuiltje aan de lucht, maar nog voor de grens met Chili kreeg Tom problemen met de ophanging van de Buggy. Het repareren van het euvel nam wat tijd in beslag maar Tom kon uiteindelijk zijn weg weer vervolgen.
Ook het stuk tot aan de grens verliep voorspoedig, maar eenmaal bij de grens aangekomen had hij een ander probleem. "Ik stond voor de grensovergang en wilde mijn tas met mijn paspoort pakken, maar ik kon hem nergens vinden. Toen bedacht ik mij dat ik in de haast mijn tas langs de weg had laten staan. Dom natuurlijk, maar na een aantal van deze dagen ben je niet meer zo helder kan ik je vertellen. Gelukkig kwam ik een deelnemer tegen die vertelde mij dat een Chileense equipe mijn tas had gevonden en dat zij hem meegenomen hadden. Een half uur later was ik dan ook weer de trotse bezitter van mijn paspoort en kon ik de grens overstekken", aldus Coronel.
Na wederom een nacht in de duinen doorgebracht te hebben begon Tom bij zonsopgang vol goede moed aan de laatste kilometers naar het bivak, maar nadat hij de eerste grote duin opgereden was hield de motor van de buggy er mee op. "Ik dacht dat ik gek werd! Waarschijnlijk was de elektronica in de Buggy door het water van zaterdag en het vocht van de nacht niet helemaal fris meer. Ik ben uren bezig geweest om dit euvel te verhelpen en uiteindelijk startte de Buggy weer. Ik dacht dat ik alles gehad had en nu dat laatste stukje naar Iquique te kunnen rijden, maar ineens lag de Buggy ondersteboven. Het ging allemaal heel snel, maar ik heb waarschijnlijk een verkeerde inschatting gemaakt. De schade viel mee maar ik kreeg de Buggy niet meer rechtop. Uiteindelijk hebben een aantal locals mij weer recht weten te zetten en kon ik de laatste kilometers naar het bivak afleggen. Je kan begrijpen hoe blij ik was toen ik daar eindelijk aankwam."
Tussenstand
Hans Stacey
Gerard de Rooij
Special 9
Na binnenkomst in het bivak moest Coronel even bijkomen van de heftige rit. Vooral het laatste gedeelte was door het slechte weer en ware veldslag geworden. Coronel: "Er waren momenten dat ik tot aan mijn kin in het water zat. De buggy heeft zich goed gehouden, maar de elektronica was het niet echt eens met al dat water. Ik heb nog wel even wat werk te doen voordat ik wat slaap kan pakken."
Special 8
Gerard de Rooy reed een constante proef en mag tevreden zijn met het behaalde resultaat. Wat hem betreft zat er vandaag niet meer in en was het gewoon een prima race. Hij was dan ook enorm verbaasd toen hij de tijdwinst van Nikolaev te horen kreeg. Hans Stacey wist vandaag een 7e plaats te bemachtigen; tot halverwege de proef lag hij in de top 3. In het laatste stuk duinen heeft hij iets prijs moeten geven om uiteindelijk 49:43 minuut toe te geven op de dagwinnaar.
Algemeen Klassement
De dag van morgen
Na deze race wachtte de coureur uit Zeddam en zijn Belgische navigator het betere offroad werk rondom het meer, waarbij van plaats 17 werd opgerukt naar de negende positie in de tussenstand. Tot zover een etappe uit het boekje. Heel anders liep het in de 40 km duinen rondom Iquique: op een duintop moest Bernhard plotseling vol in de ankers om niet in een Nederlandse truck te knallen, die in de achterliggende duinpan was blijven steken.
Bernhard ten Brinke: “Uiteindelijk heeft Aat Schoones met zijn truck ons van de duin getrokken, dankzij bemiddeling van mijn oud-teamgenoot Gert Huzink. De laatste 3 kilometer zijn we zonder stuurbekrachtiging naar de finish gereden. Je wilt niet weten hoeveel opluchting Tom en ik voelden toen we binnen waren. We zijn vandaag door het oog van de naald gekropen. Het tijdverlies is natuurlijk balen, maar we staan nog steeds 5e algemeen. En daar ben ik hartstikke happy mee!”
Special 5
Algemeen Klassement
Gerard de Rooij
De etappe van morgen: halverwege is het tijd voor feest
De special stage startte in de bergen op rotsachtige paden om na 200 kilometer over te gaan in zand en duinen. Het eerste deel ging Tom goed af en hij gaat met de 77e tijd het zand in. Ook in de duinen gaat het lekker, de buggy vliegt er doorheen.
De buggy hield zich goed, maar het was gewoon onverantwoord om verder te rijden. Als ik dat gedaan had was de kans groot geweest dat ik misschien wel onnodig schade had gereden. Het licht achter mijn roadbook was ook kapot dus ik kon niet eens meer zien waar ik heen moest. Ik ben gestopt bij een groepje Chileense locals en heb gewacht tot het licht werd. De laatste kilometers naar het bivak ben ik samen met de Nederlandse motorrijder Humprey Senn van Basel opgereden en uiteindelijk was ik op tijd in het bivak."












































