Geslaagde vuurdoop Racepark Meppen bij ACNN-races
- Gepubliceerd in Autosport
Het was de stad-Groninger Niek Stadlander die zaterdag geschiedenis schreef op het Racepark Meppen. Hij was de eerste coureur die werd afgevlagd tijdens de eerste officiële wedstrijd op het nieuwe circuit, dat in gebruik werd genomen tijdens de vierde ACNN-race van dit seizoen. Voor zowel Meppen als ACNN was het afgelopen weekend een vuurdoop. Een geslaagde opening, want nagenoeg alle coureurs oordeelden positief over deze baan.
Voor de toeschouwers die naar het Racepark Meppen waren gekomen, is het een ideale accommodatie. Op diverse plekken langs het circuit hebben ze namelijk een nagenoeg volledig overzicht over de 2300 meter lange baan, waardoor het verloop van de races uitstekend gevolgd kan worden.
Niek Stadlander, de blije eerste winnaar op Racepark MeppenNiek Stadlander was de man die het snelst was in de eerste race en daarmee als allereerste winnaar op het Racepark Meppen de boeken in gaat. Het bleef niet bij die ene overwinning van Stadlander, want ook de andere twee wedstrijden in zijn categorie van de Open Sport Series, die tot 200 pk, eindigden in winst voor de Groninger coureur. Hij scoorde dus optimaal.
Spektakel was te zien in de BMW Ooperon Cup. In alle drie races vormden zich al snel groepen, waarin onderling felle strijd werd geleverd. Aan kop ging het in alle drie races tussen Henk Tappel (Assen), Dimitri van der Spek (Egmond aan Zee), het duo De Vreede/De Leeuw (Pijnacker/Groningen) en Jan Peter van Leeuwen (Oosterhout). Dimitri van der Spek trok tweemaal aan het langste eind en Henk Tappel won race 3. Die zege van de Assenaar maakte enorme indruk. Niet alleen op de toeschouwers, ook op zijn concurrenten/collega’s. 
Henk Tappel in achtervolging op Dimitri van der Spek (Foto Serge Duursma/anderefoto.nl)In race 1 en 2 bleek Dimitri van der Spek ongenaakbaar. Hij liep vanaf de start zienderogen uit op de achtervolgers, van wie Tappel in race 1 nog het dichtst in zijn buurt bleef. “Ik wist dat ik snel moest uitlopen, want als Tappel eenmaal aansluiting heeft, raak ik hem niet meer kwijt. En die tactiek lukte”, aldus Van der Spek, die de beide eerste races overtuigend won.
Maar de winst die Tappel in race 3 naar zich toe trok, maakte enorm veel indruk. Na de verplichte pitstop moest de Assenaar zich opwerken vanaf de zesde plek en dat ging verrassend snel. Met nog anderhalve minuut te racen lag Tappel tweede en door een gewaagde inhaalpoging kreeg hij de eerste plaats te pakken. Dolblij stapte hij uit. “Man, man, man. Het was heel zwaar, vooral voor de auto. Veel bochten, constant remmen, schakelen, gas geven. En enorm goed op de bandenspanning letten. Ik zat met de wagen op de limiet, maar het is wel gaaf hier.” Tappel maakte ook de absoluut snelste rondetijd in zijn klasse.
In de Avenger Cup, die deel uitmaakt van de Open Sport Series, deed Martijn Polinder prima zaken, door drie van de vier races op zijn naam te schrijven. De Doornspijker, die in de jaren hiervoor actief was in de motorsport, voelde zich op het bochtige circuit als een vis in het water. Alleen een technisch mankement in race 3 bracht hem voortijdig aan het eind van die race en daardoor ging de winst naar Co de Vet (Wieringerwaard). De winst in de derde categorie van de Open Sport Series, boven de 200 pk, was weggelegd voor Henk van der Spoel uit Beilen.
Op zaterdag reed de lichtste ACNN-klasse, de PTC Cup. Alsof hij de baan al jaren kende, zo zeker reed Ruben Lohuis (Nijverdal) in Meppen naar drie overwinningen. In geen van de races van de PTC Cup liet hij zich aftroeven, hoewel de verschillen met zijn achtervolgende concurrenten behoorlijk klein waren. In alle drie wedstrijden werd Lohuis door een ander belaagd. In race 1 trachtte Rody Kuiper hem te verschalken, maar de Staphorster coureur lukte dat niet. Hij bleef steken op 1 seconde achterstand. In race 2 kwam de jeugdige Ramon Tempelman heel dicht bij Lohuis. Deze jongeling uit Nieuwleusen zat aan de bumper van Lohuis en eindigde met een nauwelijks waarneembare achterstand van 0.2 seconden als tweede. Wel reed Tempelman in deze race de snelste ronde, terwijl in beide andere races van de lichte toerwagenklasse Lohuis de snelste was. Ook in race 3 was Lohuis ongenaakbaar. Toen kreeg hij te maken met de aanstormende Raymond Zonneveld, maar ook de man uit Wassenaar moest zijn meerdere in Lohuis erkennen. Met een achterstand van 0.6 seconden klasseerde Zonneveld zich als tweede. Lohuis na afloop: “In de eerste twee race ben ik vooral bezig geweest om mijn banden te sparen, maar dat had gelukkig geen gevolgen voor de eerste plek. Het is een mooi circuit, dat zich prima leent voor de PTC Cup.”
De Zilhouette Cup met Jan Barry Drenth (voorop), met daarachter Jan Viersen en Carlo Broeren. (Foto Serge Duursma/anderefoto.nl)In de Zilhouette Cup was er eindelijk succes voor de wagen van het koppel Hoekstra/Drenth (Zuidhorn). Met Jan Barry Drenth aan de stuur werden maar liefst twee van de drie races gewonnen. De andere race bracht succes voor Jan Viersen (Haulerwijk). Voor Drenth kwamen de overwinningen als een geschenk. “We hebben zoveel pech gehad in het begin van dit seizoen, maar nu hebben we eindelijk succes.”
Het overgrote deel van de coureurs was ingenomen met het nieuwe circuit in Meppen als toevoeging aan de banen waarop ACNN al actief is. Peter Grondel, de man achter ACNN, was content over deze eerste race. “Het was een erg geslaagd weekend met spectaculaire races en een prima verloop van de wedstrijden. Ik kijk erg tevreden terug. En ook de eigenaar van Racepark Meppen, Harry Maessen was aanwezig en hij was ook erg positief. Een goed debuut dus”, aldus Grondel. Hij keert met het ACNN-deelnemersveld op 17 juli terug op het TT Circuit, voor de vijfde ACNN-race van dit seizoen.
Mazda CX-5 GT-M Line
Mazda2 GT-M Line
De Mazda2 GT-M Line met 1.5 SKYACTIV-G 90 5MT heeft 21 % zakelijke bijtelling en is er voor € 16.490,-, leverbaar in alle beschikbare kleuren op de Mazda2, inclusief de kleur Blue Reflex die exclusief voor de Mazda2 GT-M line beschikbaar is. Het model is leverbaar in een gelimiteerde oplage van 500 stuks.
De GT-M Line voegt daar nog eens een achteruitrijcamera, 18-inch lichtmetalen velgen 'Dark Gunmetal', een stoelbekleding in de combinatie pasticheleder/-suede, DAB+ audio, een in hoogte verstelbare passagiersstoel en een geïntegreerd navigatiesysteem aan toe. Het totale voordeel op deze uitvoering loopt daarmee op tot € 1.250,-.
Iedereen kent de zwart-wit beelden van vroeger toen de coureurs nog bij de start over de baan naar hun bolides renden om zo snel mogelijk van start te kunnen gaan. De race reden ze zonder veiligheids voorzieningen, in hemdsmouwen en zonder veiligheidsgordels. Er is sindsdien veel veranderd, maar gebleven is de uitputtingsslag op het asfalt van het Franse platteland, de hel verlichte pits waar op ieder moment wel driftig aan een auto wordt gesleuteld, de lichtbundels in het nachtelijk duister, de geur van benzine en rubber, de kermis en de tentjes langs de baan voor het publiek: de 24 uur van Le Mans was, is en blijft uniek in de wereld.
“Vijftig jaar geleden vond in Le Mans één van de meest legendarische en historische tweegevechten in de autosport plaats, tussen Ford en Ferrari,” zegt Bill Ford, executive chairman van Ford Motor Company. “En nu, in 2016, neemt Ford weer de handschoen op tegen de sterkste tegenstanders in de lange-afstandsracerij.”
“Vanaf het allereerste begin hebben wij de volledig nieuwe Ford GT ontwikkeld met de doelstelling om met Ford terug te keren naar de wereld van de lange-afstandsraces voor GT’s,” zegt Raj Nair, executive vice president, Global Product Development en Chief Technical Officer. “We zijn heel erg blij met de progressie die we tot nu toe hebben geboekt. We hebben met de Ford GT op Laguna Seca gewonnen en waren tweede in Spa-Francorchamps. En nu is onze focus gericht op Le Mans, om aan te tonen dat de GT een frontrunner is.” 
Het Ford Chip Ganassi Racing team is dit jaar met de Ford GT actief in het FIA World Endurance Championship (WEC) en het IMSA SportsCar Championship. Het WEC-team boekte onlangs op het circuit van Spa-Francorchamps in zijn tweede race al direct een tweede plaats, waardoor het als runner-up in de rangschikking aan de start van de 24 Uur van Le Mans verschijnt. “Iedereen in het team van Ford Chip Ganassi Racing kijkt heel erg uit naar de komende 24 Uur van Le Mans. En speciaal om glans te geven aan de herinnering aan Ford’s historische overwinning vijftig jaar geleden,” zegt Chip Ganassi. “We hebben met de Ford GT al uitstekend gepresteerd dit jaar en ik verwacht dat we in Le Mans ook sterk zullen zijn.”
Mazda is uiteraard nog steeds nauw betrokken bij de autosport van vandaag de dag, zoals bij diverse MX-5 raceseries in Europa, maar ook bij initiatieven als het onlangs geïntroduceerde ‘Friends of MX-5’ programma, een platform voor liefhebbers van Mazda om de passie voor hun merk te delen, in het bijzonder als het gaat om de iconische roadster MX-5. Friends of MX-5 biedt speciale voordelen en acties, waaronder een ‘once-in-a-lifetime experience’ in de vorm van de kans om in een Mazda MX-5 ND Cupauto te racen, later dit jaar tijdens de Mazda Global MX-5 Cup finale in Laguna Seca, Californië. De gelukkigen komen uit de nationale competities met de MX-5, de online MX-5 wedstrijden op het iRacing platform en uit de winnaars van het simulatorracen op Mazda evenementen. De MX-5 is als meest geracete productieauto ter wereld inderdaad uniek en belichaamt de geest van de onderscheidende autosportgeschiedenis van Mazda, waaronder successen als de overwinning van de 787B in 1991.
De winst van Mazda in Le Mans is nog steeds de eerste en enige overwinning door een Aziatische autofabrikant in deze jaarlijkse race, 's werelds oudste en nog steeds bestaande endurancerace (voor het eerst gehouden in 1923) en algemeen beschouwd als de moeilijkste in zijn soort. Het was ook de enige overwinning voor een auto met een motor zonder zuigers. Nog indrukwekkender dan de specificaties van de R26B rotatiemotor van de 787B, met perifere poortinjectie, drie bougies per rotor en een vermogen van 522 kW / 710 pk bij 9.000 t/min, was de betrouwbaarheid en de snelheid, vooral in de bochten, in handen van het coureurstrio, de Brit Johnny Herbert, de Duitser Volker Weidler en de in Luxemburg geboren Bertrand Gachot.
Alle drie deelnemende Mazda's in dat jaar, twee nieuwe 787B’s en een 787 van het jaar daarvóór, voltooiden de race en finishten op respectievelijk de eerste, zesde en achtste plaats overall. Van de 38 gekwalificeerde auto’s wisten slechts negen anderen de race officieel af te ronden. Nadat de winnende motor na afloop van de race voor inspectie volledig uit elkaar was gehaald constateerden de ingenieurs van Mazda dat de R26B in zo'n goede staat was dat hij zonder problemen nog een 24-uurs race zou kunnen rijden. De winnende 787B reed zonder enig mankement 362 ronden (4932,64 km) met een gemiddelde snelheid van 205,4 km/u, tot aan het zwart-wit geblokt.
Auto nummer 55 ging het jaar daarna met pensioen vanwege de gewijzigde regels en staat sindsdien in het Mazda Museum in Hiroshima. Met ingang van de editie van 1992 werd de cilinderinhoud beperkt, wat in feite het einde betekende van de rotatiemotor op Le Mans. Sindsdien is hij nog een paar keer van stal gehaald, zoals bij Le Mans 2011 ter gelegenheid van de 20e verjaardag van de legendarische overwinning en bij het Goodwood Festival of Speed (voor het laatst in 2015). Dergelijke gelegenheden werken als magneten voor de fans van het uitzonderlijke geluid van de auto, of ze het nu opnieuw horen of voor de eerste keer. Het is een geluid dat heden ten dage nog steeds resoneert met een bijna cult-achtige fascinatie onder race- en vooral rotatiemotorfans over de hele wereld.
In de kwalificatie had de Nederlander lange tijd zicht op een tiende positie en daarmee de pole position voor de eerste race. Maar, de onderlinge verschillen waren erg klein en die prachtige uitgangspositie kon ook zo maar door een ander ingenomen worden. Een beetje gokken durfde Tom wel, maar niet te veel. Om die reden bleef hij met de DHL-gele bolide tot het laatst op de baan en verbeterde uiteindelijk zijn tijd. Dat resulteerde in de startposities, die naar het oordeel van Coronel recht doen aan waar hij in het veld zou moeten staan. Op zaterdag wisselden de omstandigheden van weer en baan elkaar veelvuldig af en op racezondag verschenen bij de opwarmronde de eerste grote regendruppels op de ramen. Voor de wedstrijdleiding reden om er een 'wet race' van de te maken. Dat gaf rijders en teams de mogelijkheid om zelf een keus te maken voor banden met meer of minder profiel. Tom Coronel startte op regenrubber.
In de eerste race was het zaak om zonder schade op het asfalt te blijven en de finish te halen. De Roal Motorsport Cruze had het zwaar op de natte piste, maar Tom ging de strijd met anderen aan. Hij won iets en verloor iets en manifesteerde zich tussen de zesde en achtste plaats. Niet slecht, gegeven de omstandigheden. Halverwege de race meldden de sportcommissarissen dat twee rijders een 'Drive Through' kregen, omdat zij niet op de juiste plek in het startvlak hadden gestaan. 
Een van hen was Tom Coronel, die daarmee terugviel en als twaalfde eindigde. Race twee begon voor Tom in de openingsbocht met een kort uitstapje buiten de nog steeds spekgladde baan. Binnendoor schoven de nodige concurrenten langszij. Even later kreeg hij een tikje, belandde weer naast de baan, maar dit keer met een ontzette achteras. Hierdoor werd de auto bijna onbestuurbaar. Dat betekende een pitsbezoek en einde race voor de Nederlander.
Na afloop meldde Tom Coronel: "In de kwalificatie voelde alles goed aan. Het waren veranderlijke condities, dan weer nat en dan weer droog. Ik reed rond een 8e ,9e of 10e positie en dat is waar wij met het oog op de omgekeerde grid ook het liefste staan. Uiteindelijk werden het een vierde en een zevende plaats. Eigenlijk weer beter dan verwacht. Maar alles was door het wisselende weer heel moeilijk in te schatten. Opmerkelijk trouwens, dat we dit seizoen nog in ieder FIA-WTCC weekend regen hebben gehad. Dat is volgens mij vrij uniek. 
In de eerste race veel strijd gehad. Met Nick Catsburg, Nobert Michelisz, Tiago Monteiro en Yvan Muller. Het was af en toe flink duwen en trekken maar wel leuk. Zelf een foutje gemaakt en met veel overstuur de bocht uitgekomen, maar verder liep het lekker. Tot het moment dat ik van het team te horen kreeg dat ik een Drive Through had gekregen. Dat op zich is voor mij al redelijk bijzonder. Ik kan mij niet heugen dat ik zo'n straf heb gehad. En later hoorde ik de reden en die vond ik wel heel bijzonder. Niet juist in het startvlak staan, het zal, maar ik had er nooit eerder van gehoord. Goed, dan kom je terug op de baan, heb je nog een gevecht met Chilton en wordt twaalfde algemeen en vierde privateer. 
Heel eerlijk denk ik dat er meer in had gezeten. Race twee was kort. Ik verremde mij in eerste bocht ging rechtdoor, kwam de baan weer op en kreeg een tikje van Mehdi Bennani. Dit keer was de schade aan de achterkant zo groot dat ik niet meer verder kon. Jammer, want daarmee bleven er hier kostbare punten liggen. De volgende baan is Villa Real. Die hoort voor mij in het rijtje Hongarije, Marokko en Japan. Circuits waar ik het over het algemeen goed doe, dus laten we daar dan maar van uitgaan. Het is ook de laatste race in deze regio. Daarna gaan we naar Argentinië en Azië. Oh en wat ik zeker nog even wil melden is dat Nick Catsburg het hier natuurlijk super gedaan heeft."
Abbring: “Het was een special gevoel om voor het eerst van mijn leven een WRC-klassementsproef te winnen. Jammer genoeg liet het geluk ons weer eens in de steek omdat we de rest van de dag enkele technische problemen hadden. Na een lekke band ’s ochtends ging het op KP 13 weer crescendo met een tweede tijd, maar op de volgende proef raakten we een grote steen waardoor de versnellingsbak een opdoffer kreeg. De bak verloor olie dus wij kregen het advies van de teamleiding om het kalm aan te doen. Wel hebben we weer veel geleerd want dit is een echte WK-rally en alles zat er in: succes en technische tegenslagen afgewisseld met snelle tijden.”
Ook op de laatste dag van de rally wist Abbring de aandacht op zich te vestigen door als tweede te finishen in de Power Stage. 
Nogmaals Kevin Abbring: “Het was een prima laatste dag voor Seb en mij. Wij haalden onze eerste WRC-punten in de Power Stage binnen. We zijn er speciaal voor gaan zitten want in de loop van de rally kregen we steeds meer zelfvertrouwen. In onszelf en in de auto. We hebben wat probleempjes gehad maar die maken deel uit van ons leerproces. We zijn dit weekend weer sterker geworden. We hebben hard gewerkt om in ons ritme te komen en ik heb heel erg genoten van de laatste proef. Ik ben blij dat ik deel mag uitmaken van Hyundai Motorsport. Ik kijk er naar uit om later dit seizoen weer in actie te komen.”
