Autoplus - Jaargang 6 - Editie 3 - Juni 2007

Een dag in de Lotushouding!

Onlangs kreeg Autoplus op uitnodiging van ING Car Lease Rental Services de mogelijkheid om een dagje te sturen in een Lotus Elise 111R, jaja, die met de nieuwe Toyota-motor in de staart en daardoor de krachtigste, in serie geproduceerde Elise ooit! Ons knalrode exemplaar heeft twee witte race-strepen over de volle wagenlengte en is hierdoor een blikvanger van de allereerste orde. Absoluut ondenkbaar dat je 'm over het hoofd ziet. Onze eigen testpiloot voelde dit race-monster eens stevig aan de tand en was na een dag in de Lotushouding een geweldige ervaring maar ook een paar blauwe plekken rijker!

Looks
Allereerst iets over z'n uiterlijk. Het is net of er een Japanse samoerai-krijger op los heeft gebeukt. De brute, messcherpe lijnen, de gaten voor de luchthappers en de toegeknepen ogen maken hem tot een gevechtsmachine, waar je eigenlijk direct mee naar het circuit wilt. Die mogelijkheid hebben wij vandaag helaas niet, dus zullen we het moeten doen met de openbare weg. Geen straf overigens, want ook op de openbare weg kun je met deze bolide behoorlijk uit je dak gaan. Over het dak gesproken: het instappen is een ware kunst op zich, wat nog eens extra bemoeilijkt wordt wanneer je het dak er op laat zitten. Haal je het er af (thuislaten in de schuur!) dan kun je gewoon staand instappen om je vervolgens in de kuipstoeltjes te laten zakken. Door de brede dorpels (opgevuld met krachtabsorberend schuim ter bescherming bij aanrijdingen van opzij, red.) voel je je een beetje als een slangenmens en is het zaak om niet langer dan 1.90 m te zijn en beslist niet al te dik.

Rijgedrag
Eenmaal gezeten in het kuipje valt op hoe minimalistisch alles in het interieur is uitgevoerd. Gewichtsbesparing staat bij Lotus hoog in het vaandel. Eenmaal gezeten voelt het meteen als gegoten met alle vitale bedieningsorganen binnen hand- en voetenbereik! He fits like a glove! We starten de 1.8 VVTL-i Toyota-motor en zetten ons eerst rustig in beweging om alles flink warm te laten draaien, want we hebben nog de hele dag. Achterin het motorcompartiment is zelfs nog plaats voor twee pakken Autopluskranten, die we van plan zijn te gaan bezorgen bij onze adverteerders in de Oost. Het nuttige met het aangename verenigen!

Ten opzichte van onze medeweggebruikers zitten we ontzettend laag bij het wegdek. Dat verhoogt natuurlijk het idee van snelheid, maar sowieso gaat 'ie als een speer, je wordt echt gekatapulteerd in dit ding. Ongekend! De tegen je ruggengraat aanliggende motor geeft een fantastische oorlogshuil ten beste, waarvan je als pure autoliefhebber nooit genoeg krijgt. Nog nooit zo vaak geschakeld. Over schakelen gesproken, de versnellingsbak van onze Elise heeft 'dankzij' het veelvuldig uitlenen aan Jan-en-alleman last van versleten tandwielen. Dat zorgt bij het terugschakelen van III naar II voor een knerpend, schrapend geluid, maar toch mag dat voor ons de pret niet drukken. Lotus heeft de zesversnellingsbak van een eigen schakelmechanisme voorzien en indien je weet hoe je ermee om moet springen is het schakelen in deze Elise echt een verrukkelijke bezigheid.

De beleving ervan is het fijnst in de eerste drie versnellingen, vol doortrekken tot 7.800 toeren, net tegen de toerenbegrenzer aan (een knipperend rood lampje waarschuwt je automatisch om van verzet te wisselen) en dan ontvang je een fantastische portie oorverdovend genot. Janken! Radio? Uitlaten alstublieft! Deze driftkikker moet je echt in z'n nekvel grijpen en laten voelen wie er de baas is.

Dan beloont hij je met adrenaline-verhogende, sensationeel katapulterende prestaties. Precies zoals het een race-auto betaamt. Want dat hebben ze bij Lotus uiteraard heel goed begrepen en van die filosofie zijn ze bij deze Elise dan ook niet afgestapt. De pk-gewichtsverhouding is 4,4!! Je voelt tot in het diepst van z'n vezels z'n race-pedigree. De acceleratie-tijd is helaas niet meer wat het ooit was, maar de pret is er niet minder om. Onderweg naar Veendam halen we op de dodenweg (de N34) op plekken in waar je het normaal gesproken uit je hoofd zou laten. Iets verderop nemen we de afslag naar Wildervanksterdallen om de Broad op te zoeken: daar is een heerlijk weggetje richting Stadskanaal, waar de Elise zich als een vis in het water voelt en z'n ware aard komt bovendrijven. Want hier is 'ie voor gemaakt. Bochten? Hoe meer hoe beter! Zo hard mogelijk erin en ook weer zo hard mogelijk er uit. No problem!

Jammer dat de elektronica niet kan worden uitgezet, (mensen zonder race-ervaring moeten 'm namelijk ook weer zonder al te veel kleerscheuren bij ING CAR LEASE terug kunnen brengen....) maar ondanks dat krijgen wij 'm keer op keer toch heerlijk driftend, met z'n kontje kwispelend, door de bocht. Het onderstel is superstrak afgeveerd en zorgt voor het totaal ontbreken van enig comfort. Moet ook niet. Door het vele in- en uitstappen en door he snoeiharde bochtenwerk loop je na een dag stoeien in dit spartaanse monster wel de nodige blauwe plekken op. Die nemen we graag voor lief, want dit was gewoon heerlijk om te doen, we kregen er maar geen genoeg van! Rijden in een Lotus Elise maakt in ieder geval het beest in je los en zorgt er voor dat je niet onopgemerkt blijft! Men heeft ons gezien en last but not least hebben we op een fantastische manier ongemerkt reclame kunnen maken voor ING CAR LEASE Rental Services. Namens Autoplus willen we station-manager Kees Kalf hartelijk danken. Het was een dag om nooit te vergeten. We komen graag nog eens terug!

Conclusie
De Lotus Elise 111R is een fantastisch rij-ijzer, echt speelgoed voor mannen. Goed te vergelijken met een Speedster, die we in onze allereerste Autoplus van 2002 mochten testen, maar qua looks is de Elise veel bruter en opvallender. Qua stijfheid is hij de mindere van een smart roadster brabus. Het prijskaartje dat aan deze Lotus Elise 111R hangt is ook niet misselijk, want voor 70.000 euro kun je twee smart roadster brabussen kopen! Maar wie een pure racewagen zoekt, gaat natuurlijk voor de Lotus, die een feest is voor alle zintuigen!

Specificaties:
Motor
4-cilinder in lijn, dwarsgeplaatst
cilinderinhoud: 1.796 cm³,
4 kleppen per cilinder
max. vermogen: 141 kW (192 pk) bij 7.800 t/min
max. koppel: 181 Nm bij 6.800 tpm
Transmissie
Handgeschakelde 6-versnellingsbak
achterwielaandrijving
Maten en gewichten
l x b x h: 3.785 x 1.720 x 1.150 mm
wielbasis: 2.300 mm
spoorbreedte vóór: 1.450 mm
spoorbreedte achter: 1.490 mm
tankinhoud: 32 liter
kentekengewicht: 835 kg
Prestaties
topsnelheid: >220 km/u *
acceleratie: 0-100 km/u in < 5 s.*
Banden en velgen
Velgmaat vóór: 5,5Jx16
met 175/55R16-banden
Velgmaat achter: 7,5Jx17 met 225/45R17-banden
Onderstel, carrosserie
Voorwielophanging: onafhankelijk,
dubbele draagarmen, schroefveren.
Achterwielophanging: onafhankelijk,
schroefveren. Schokdempers:
telescopisch, rondom gasgevuld.
Torsiestabilisator: vóór.
Remmen: geventileerde schijven
rondom. Rembekrachtiging: neen.
ABS: neen.
Besturing: tandheugel, onbekrachtigd.
* = fabrieksopgave

Autoplus - Jaargang 3 - Editie 4 - Oktober 2004

De ultieme test!

Zoals vermeld in ons testverslag van de Suzuki Ignis Sport gaf de auto ons in situaties waarin we z’n grenzen wilden opzoeken een  lichte aarzeling, doen of niet doen? Wij durfden het op die momenten niet aan, bang om de boel naar de gallemiezen te helpen. Uitkomst bracht de tip van Suzuki-dealer Fleming om eens contact op te nemen met Henk Tappel, Suzuki-dealer in Assen. Henk Tappel heeft veel met Suzuki’s geraced en is ook bekend met déze Suzuki, dus als er iemand is die ons kan laten zien waartoe deze auto in staat is, dan is het Henk Tappel wel. Wij namen dus contact met hem op, maakten een afspraak, togen op een middag naar Assen en onderwierpen de Suzuki aan een ultieme test!

Henk Tappel is een bijzonder aardige man, wiens ogen beginnen te schitteren als we hem vertellen over onze ervaringen met de Suzuki Ignis Sport. Henk grijpt zonder een moment te aarzelen naar z’n mobiel en belt met het TT-circuit om te informeren of de baan op dit moment vrij is. Of ze hem daar over vijf minuten over terug mogen bellen? Ondertussen kijken wij even rond in de showroom en zien dan de twee Suzuki’s staan waarmee Henk heeft geraced. Henk is met ons meegelopen en zegt dat we er maar eens in moeten gaan zitten. Dat is nog een hele toer om over en tussen de buizen van de rolkooi heen te klimmen en plaats te nemen achter het stuur. Dit zit wel heel erg laag! Het uitstappen is zo mogelijk nog moeilijker!

Klaar voor de start?Dan wordt Henk teruggebeld en hoort dat de baan vrij is en dat we welkom zijn op het circuit. We rijden achter Henk aan in een splinternieuwe Suzuki Grand Vitara en zijn in een mum van tijd op het circuit, want Henk houdt wel van een beetje doorrijden. Daar worden we verwelkomd door Eltjo Bieckmann, directeur van de “Advanced Driving School”, het rijvaardigheids-trainingscentrum op het TT Circuit Assen. En dan is het moment aangebroken: ik stap naast Henk in de Suzuki Ignis Sport en de fotograaf stapt naast Eltjo in de Suzuki Grand Vitara. Zij gaan op zoek naar een geschikte plek om foto’s te kunnen maken en wij gaan het circuit op.

Henk heeft er wel zin in!Henk krijgt een enorme grijns op z’n gezicht als hij eenmaal de Ignis de sporen heeft gegeven en de eerste bocht piepend is doorgekomen. Dat kan harder! We rijden allereerst de complete baan van het circuit over en horen dan via de mobiele telefoon dat we alleen de noordelijke lus mogen gebruiken. Is ook goed! Die kent genoeg spannende bochten, aldus Henk. En dat merken we snel genoeg. Henk gooit de Ignis zo hard als ‘ie kan de bocht in en stuurt hem dan met het gaspedaal de bocht door.

Bijna met de velg op het asfalt!Dat gaat gepaard met jankende, gierende banden en nu merk ik voor het eerst dat deze Suzuki is gebaseerd op een rallykanon en daar nu ook iets van wegkrijgt, want de Ignis Sport ontpopt zich hier op het TT-circuit in een ongekend strak sturende en stabiel in de bochten blijvende rijmachine. Hij blijft daarbij opvallend neutraal en daaraan merk je wel degelijk dat er sterkere veren zijn gebruikt en dat er krachtiger schokdempers zijn gemonteerd. En Henk blijft maar rondjes draaien, die man krijgt er maar geen genoeg van. Met zijn twintig jaar ervaring en het onnoemelijk aantal rondjes dat hij hier op het circuit heeft afgelegd, merk je gewoon dat Henk elke vierkante centimeter van het asfalt kent! De banden komen nu een beetje op temperatuur, waardoor de auto steeds beter aan het wegdek gaat kleven. Hopelijk  laat Henk er nog een beetje profiel op zitten?

Eltjo Bieckmann (links) en Henk Tappel (rechts)Het antwoord krijg ik enkele ronden later als Henk een 180 graden handrem-turn maakt en aan de fotograaf vraagt of ‘ie misschien ook nog een rondje wil? “Nee, mag ik bedanken”, zegt Joost, want hij heeft ons al een paar keer op twee wielen voorbij zien komen met een snelheid van ruim 120 km/u. Wij bedanken Henk voor zijn geweldige optreden en Eltjo voor de gastvrijheid en komen hier graag nog eens terug. In ons testverslag hebben we nu te maken met een tijdperk vóór Tappel en een tijdperk ná Tappel, waarin één glorieuze winnaar: de Suzuki Ignis 1.5 Sport. Hulde!