Volkswagen geeft naam aan tweede telg ID. Family
- Gepubliceerd in Volkswagen
De ID.4, de eerste elektrische SUV van Volkswagen, is in aantocht. De laatste versie van het prototype is vandaag gepresenteerd, en de onthulling van de productieversie volgt later dit jaar.
De ID.4, die voorkomt uit studiemodel ID.CROZZ, is de eerste elektrisch aangedreven compacte SUV van Volkswagen. Hij maakt net als de ID.3 gebruik van het modulaire MEB-platform dat Volkswagen speciaal voor elektrische modellen heeft ontwikkeld.
Open Space
Het ID.4 prototype komt zelfverzekerd voor de dag met een zeer gestroomlijnde carrosserie. Door de riante wielbasis, de korte overhangen en het in de wagenvloer geïntegreerde accupakket biedt hij een ongekende hoeveelheid interieurruimte – een echte 'open space'.
Meer voordelen van modulair
Het flexibele MEB-platform biedt nog meer voordelen. Zo wordt de ID.4 om te beginnen leverbaar met achterwielaandrijving. Later volgen vierwielaangedreven versies. De lage plaatsing van het accupakket zorgt in alle modellen voor een laag zwaartepunt. Dat vertaalt zich in een dynamisch rijgedrag. Afhankelijk van de gekozen versie heeft de ID.4 een actieradius van maximaal 500* km. Laden kan met wisselstroom, 3-fase stroom en gelijkstroom.
Eenvoudig en intuïtief
De royale en hightech cockpit van de ID.4 staat bol van de intuïtieve touch- en spraakfuncties (Natural Voice Control). De elektrisch aangedreven compacte SUV is 100% connected en voorzien van geavanceerde assistentiesystemen. De ID.4 wordt vanaf medio dit jaar klimaatneutraal geproduceerd in Zwickau.
In 1967 kreeg de eerste generatie Transporter een opvolger. Eigenlijk stond die al in 1960 klaar om het stokje van de T1 over te nemen. Maar de eerste generatie Transporter was zo’n succes, dat Volkswagen nog zeven jaar wachtte met de introductie van de T2.
Plattere motor, meer bagageruimte
Veiligheids innovaties
Leuk om te weten over de Volkswagen T2
De weergoden hielden afgelopen vrijdagavond huis rondom Hellendoorn. Voor Bernhard ten Brinke opende zijn thuiswedstrijd gehuld in nevelen. Dichte mistbanken maakten de eerste twee proeven tot een hachelijke onderneming. “Op sommige stukken reed je met 150 km/u zo een muur van mist in. Opeens zag je helemaal niets. Echt heel link.”
Prima beslissing
Op zaterdag, met 9 proeven op het programma, hielden de weergoden zich lange tijd koest. Bernhard ten Brinke en Davy Thierie genoten van de vernieuwde klassementsproeven en merkten bij elke volgende etappe dat het harder én beter ging in hun Ford Fiesta RS WRC. “Dennis Kuipers was dit keer te snel, maar gaandeweg de dag werden de verschillen kleiner. Ik heb geleerd dat ik de Fiesta nog meer moet laten rollen.”
Aan het eind van de Hellendoorn Rally zorgde een hoosbui boven Rijssen dat nog één klassementsproef werd geschrapt. Het maakte voor het eindresultaat niet uit: de tweede plaats was al sinds de openingsproef stevig in handen. “Ik had natuurlijk liever gewonnen, maar Dennis heeft fantastisch gereden. Ik wilde kilometers maken ter voorbereiding op de Dakar Rally. Als je dan ook nog tweede wordt, dan kun je niet anders dan tevreden zijn.”
Eigen kledinglijn
Bernhard ten Brinke stond op zestig kilometer van de finish stil met een kapotte aandrijfas. Tijdens zijn debuut in 2012 finishte Ten Brinke nog indrukwekkend als achtste in het eindklassement, maar in de tweede proef verloor hij veel tijd. Een goed eindklassement kan hij vergeten. Gert Huzink stond enkele kilometers eerder stil nadat een steen zich door de leiding van de oliepomp had geboord. Beide coureurs moesten wachten op de servicetrucks van Eimert Timmermans en Paul Verheyden, waarbij laatstgenoemde tijd verloor doordat hij vast kwam te zitten in de duinen. Bij het schrijven van dit bericht waren beide heren, voor zover bekend, nog op sleep naar het bivak.
Prima snelheid
De proef over 400 kilometer kende een bloedsnelle opening, maar de grande finale vormden de beproeving de duinen van Nihuil. Marcel van Vliet bevestigde opnieuw zijn bloedvorm door na het brons van gisteren nu de tweede plaats te grijpen op 1.49 min. achter winnaar Anton Shibalov.
René Kuipers overleefde de eerste slijtageslag met een knappe elfde plaats, maar was niet tevreden over het verloop van de etappe. “De motor raakte oververhit, dus heb ik me in moeten houden en veel tijd verloren”, aldus de Ferm rijder. “Wat absoluut gezegd moet worden is dat Moi Torrallardona (navigator, red.) fantastisch heeft genavigeerd in de duinen.”
De etappe van morgen: op naar de Andes
FERM Fact: Jong & Oud











































