Nissan Qashqai 2.0 2WD Acenta
- Gepubliceerd in Test
Jaargang 8 - December-editie Groningen 2009
Comfortabele avonturier
Het uitspreken van z'n naam is al net zo moeilijk als het in een hokje plaatsen van de Nissan Qashqai. Autofabrikanten hebben er een term voor bedacht: 'cross-over', een kruising tussen verschillende stijlen. In het geval van de Qashqai is volgens Nissan sprake van een kruising tussen een compacte SUV en een hatchback en daar kunnen we ons wel in vinden. Wij kregen van Nissan Boerhof de tweewielaangedreven 2.0 literversie in Acenta-uitvoering mee om uit te zoeken waar 'ie z'n grote populariteit aan te danken heeft.
Exterieur
Hij oogt stoer, vooral aan de voorkant. Dat is mede te danken aan de twee plooien die op de motorkap zitten en voor een krachtige uitstraling zorgdragen. De zij- en ook de achterkant van deze Qashqai zijn redelijk anoniem en vertonen geen opmerkelijke fratsen of het moeten de in stootvast plastic uitgevoerde wielbogen en bumperschilden aan de vóór- en achterkant zijn. Opmerkelijk is wel z'n vrij grote bodemvrijheid van 20 centimeter. Als het een 4WD-versie was geweest hadden we 'm graag even in het 4x4-terrein willen testen, maar daar heeft onze 2WD niets te zoeken.
Interieur
Na een nogal vrij hoge instap is het eerste wat in positieve zin opvalt, de heerlijk zacht zittende stoelen in deze Qashqai, die overigens prima ondersteuning bieden. Perfect! Daar kunnen we het lang op volhouden. Het stuur is prettig vormgegeven met knoppen voor de bediening van de radio/cd-speler, cruise control (werkt uitstekend!) en Bluetooth voor handsfree bellen. Verder is er geen gebrek aan diverse opbergmogelijkheden. Qua ergonomie niets op aan te merken en ook het gebruik en de afwerking van de materialen zijn naar behoren. 
Zeer opvallend zijn de enorme buitenspiegels, prima voor de veiligheid! Qua ruimte is het vooral voorin prima toeven, op de achterbank had het wel wat ruimer gemogen, met name de beenruimte houdt niet echt over. Wellicht brengt de iets ruimere +2 versie van de Qashqai meer uitkomst. Voor de middelste zitplaats op de achterbank is de veiligheidsgordel in het dak verwerkt. Handig ja, maar als bestuurder zie je 'm wel constant als een vleermuis in je binnenspiegel hangen. Is een kwestie van gewenning. Genoeg gezeurd, we gaan nu maar eens rijden.
Rij-ervaring
De 2.0-liter 140 pk leverende motor is een fijne krachtbron die de 1331 kg zware Qashqai prima van z'n plek weet te krijgen. Draai 'm vooral op toeren en dan is 'ie behoorlijk fel en kun je 'm in een kleine tien seconden op de 100 km/u krijgen, voorwaar niet slecht. De Qashqai ligt als een rotsblok op de weg en weet je ook in lange bochten het gevoel te geven alles onder controle te hebben. Dat is vooral te danken aan de prima afstelling van het onderstel en het lagere zwaartepunt, waardoor deze Qashqai niet direct aanvoelt als een SUV. De carrosserie helt nauwelijks over en de Qashqai blijft mooi in evenwicht. Het is een heerlijke cruiser waarmee je lange afstanden kunt maken zonder vermoeid te raken, met dank aan de heerlijk zittende stoelen. 
Het zicht rondom is trouwens uitstekend en ook in het stadsverkeer is de Qashqai in z'n element: in de krappe parkeergarage van de Naberpassage konden we zonder moeite op het dak komen voor een mooi plaatje met de Olle Grieze op de achtergrond. De parkeersensoren doen de rest. En dan het echte werk op onze testbaan in Emmen, daar waar we de extreme omstandigheden kunnen opzoeken. 
Op het slipvlak bij de uitwijkmanoeuvre is het houwen en keren, voor je het weet staat de Qashqai achterstevoren en merk je dat de zwakke balancering van de voor- en de achterpartij hem parten speelt. Je voelt duidelijk de enorme verplaatsing van het gewicht van de ene naar de andere kant en dan merk je eigenlijk voor het eerst dat 'ie vrij hoog op z'n poten staat. Wellicht dat dan de vierwielaangedreven versie tijdens dit soort grenssituaties wat beter voorspelbaar is. Remmen doet de Qashqai overigens uitstekend en ook de slalomproef op een droge ondergrond gaat naar behoren. 
Conclusie
Met de Qashqai haal je een heerlijk comfortabele avonturier in huis, die menigeen zal aanspreken door z'n vrij neutrale uiterlijk. Hij blinkt uit door z'n goede rij-eigenschappen en vooral op lange ritten zul je 'm weten te waarderen. Met de door ons gereden 2.0 liter motorisering sla je bovendien absoluut geen modderfiguur. De Qashqai spreekt absoluut een woordje mee in het C-segment, getuige de overwegend positieve reacties uit het publiek.
Pluspunten:
- prima zitcomfort
- koersvast
- allemansvriend
Minpunten:
- ruimte achterin
- balancering voor- en achterpartij
Specificaties:
Benzinemotor
Viercilinder in lijn 16V
cilinderinhoud: 1.997 cm3
max. vermogen.: 104 kW/140 pk bij 6.000 tpm
max. koppel: 196 Nm/4800 tpm
compressieverhouding: 10,2:1
boring x slag: 84 x 90,1 mm
Transmissie
Handgeschakelde 6-versnellingsbak
Voorwielaandrijving
Besturing
Tandheugel overbrenging
stuurbekrachtiging
Remmen
Rondom schijven (voor geventileerd)
ABS incl. EBD en Brake Assist
Maten en gewichten
l x b x h: 4315 x 1783 x 1606 mm
wielbasis: 2630 mm
spoorbreedte v/a (mm): 1540/1550
tankinhoud: 65 liter
inhoud bagageruimte: 410-1513 liter
kentekengewicht: 1331 kg
draaicirkel: 10,6 m
Prestaties
topsnelheid: 192 km/u*
acceleratie: 0-100 km/u in 10,1 sec*
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 8, l/100 km*
CO2-emissie: 192 g/km
Wielen en banden
17" lichtmetalen velgen met 215/60R17 banden
Prijzen
Prijs instapversie: € 22.300,-
Prijs testauto: € 28.939,-
* = fabrieksopgave
Ex- en interieur
Alle nieuwe Micra's zijn nu overigens uitgerust met een driepitter: 80 pk voor een auto van 925 kg levert een specifieke massa op van 11,6/kg en een specifiek vermogen van 66,8 pk/l. Helemaal niet verkeerd, zoals we straks zullen merken bij het wegrijden! De Micra Tekna zit trouwens goed in z'n spullen. Wat te denken van 15" lichtmetalen velgen, ESP, keyless entry met een startknop, audio met stuurbediening en Bluetooth Connectivity en zes airbags! Allemaal standaard. Wat kost dat? € 15.100,-. Genoeg, let's hit the road!
Onderweg
Hij oogt ruimtelijk, mede dankzij het panoramische dak en ook het zicht rondom is dik in orde. Voor wie toch twijfelt bij het inparkeren is er het Parking Slot Management. Dit systeem meet met een sensor op de bumperhoek de parkeerplaats als je er langsrijdt. Wel eerst even de richtingaanwijzer aandoen, want dan krijg je, als er voldoende ruimte is, in de dashboard-display het advies 'OK' te zien. Een uniek feature in dit segment. Inparkeren zul je overigens wel zelf moeten doen, want het is geen echte parkeerassistent.
De bedieningselementen op het stuurwiel zijn legio en ook dat is iets wat in dit segment tot de verbeelding spreekt. Een minpuntje zijn de stoelen in de Micra, ze bieden geen zijdelingse steun en zitten op vooral langere ritten niet echt comfortabel. Had beter gekund! Qua hoofd- en beenruimte achterin heeft iemand van 1.90 m lengte echter niets te klagen. Verantwoordelijk voor die flinke hoofdruimte achterin, is een typisch design element in het achterdak van deze nieuwe Micra: een in V-vorm gesneden bolle daklijn. Zo heel gewoon is deze nieuwe Micra dus ook weer niet. Onze complimenten!
Testbaan en conclusie
Ex- en interieur
Tot slot de scherp aflopende daklijn, die, net als bij de GT-R, vlak boven de voorruit een opvallende knik vertoont. Dit hele ratjetoe aan gekke in het oog springende kenmerken geven de Juke een stoer en sportief uiterlijk en dat is toch een verdienste van Nissan's ontwerpafdeling. Nissan mikt hiermee op een jeugdig sportief publiek, maar ook op mensen die wel eens wat anders willen dan waar de familie Doorsnee in rijdt. 
Uit de reacties van het Groninger publiek constateerden wij dat de meningen ver uiteenlopen: 'you love it or you hate it', er zit niets tussenin. Met de ergonomie van het interieur zit het wel snor. Veel knoppen en vormen zijn herkenbaar uit andere modellen van Nissan, maar bij de Juke is men er in geslaagd er weer wat geinigs van te maken. Wat te denken van de tunnelconsole, die wel iets weg heeft van een benzinetank van een motorfiets en in velerlei kleuren is te verkrijgen. Genoeg hierover, let's hit the road!
Onderweg
Een leuke gimmick is het Nissan Dynamic Control System, wederom een geinige verwijzing naar de GT-R, maar overdrijven is ook een vak. Met dit systeem kun je 'm in drie standen zetten: Normaal, Sport en Eco. De verandering van Normaal naar Sport is nagenoeg niet merkbaar. Dat is het wel als je van Sport naar Eco switcht: alsof je ineens een caravan aan je trekhaak hebt hangen. Je voelt 'm van het gas gaan, het vermogen wordt gereduceerd en stante pede ben je Kermit de Kikker. Ons advies, laat 'm gewoon lekker in de Sport-stand staan, want dan is de Juke gewoon een auto die uitstekend met het andere verkeer kan meekomen. Dan stuurt 'ie fijn en doordat Nissan sportiviteit en comfort perfect heeft weten te combineren, voel je je een hele held. De graphics van het NDCS laten zelfs de opgewekte G-krachten zien, leuk om de sportieve heritage te benadrukken, maar het leidt ons te veel af.
Testbaan
Exterieur
Interieur
Ons kwam de Grandis trouwens op de dag dat we hem ophaalden, uitstekend van pas: we hadden een vijfduizend kranten te verspreiden. Die verdwenen moeiteloos in de laadruimte dankzij het innovatieve "Hide and Seat"-systeem. Hierdoor is het eenvoudig mogelijk de derde zitrij onzichtbaar in de vloer weg te vouwen. Met zowel de tweede als de derde zitrij ingeklapt ontstaat zo een laadruimte van anderhalve kuub. Fantastisch veel modules zijn er in de Grandis mogelijk. Een groot pluspunt! Onze Grandis is in Instyle-uitvoering wat betekent dat je zwart lederen bekleding hebt, een lederen stuurwiel en pookknop, stoelverwarming vóór, Xenon verlichting met koplampsproeiers, een dubbel zonnedak (kantelbaar voor en elektrisch schuifdak achter), een tweede airconditioning achter, 7" Multidisplay met touch screen, parkeersensoren achter. Eigenlijk te veel om op te noemen, maar het maakt van deze Grandis een heel comfortabele reiswagen, waarin het goed toeven is. Maar hoe rijdt 'ie?
Op onze testbaan in Emmen waren wij echter behoorlijk onder de indruk van zijn kunnen. Op de slalomproef merk je dat je met een flink gewicht bezig bent en dat 'ie wat over z'n voorwielen dreigt weg te rollen, maar alles is tot een aanvaardbaar niveau onder controle te houden. Ook bij de uitwijkmanoeuvre (op nat wegdek!) met het MASC- (Mitsubishi Active Stability Control) en het MATC- (Mitsubishi Active Traction Control) systeem aan (allebei niet uitzetbaar) slaagt de Grandis met glans. Wij klokten een maximum inrijsnelheid van 69 km/u. Voor een auto van dit formaat een heel knappe prestatie.
Exterieur
Interieur
Rijeigenschappen
We zijn onder de indruk, maar vinden dat niet echt het belangrijkste. Belangrijker is wat we op een paar leuke binnenwegen boven Bedum richting Eemshaven willen uitproberen, nl. gummen, want daarin is MINI van oudsher een echte uitblinker. En ja hoor ook deze nieuwe MINI Cooper behoort duidelijk tot het 'gummersgilde': de G-krachten, die onze fotograaf op dit traject te verduren krijgt, nopen hem keer op keer te grijpen naar een handgreep die er niet is! Later krijg ik te horen dat het Chili optiepakket tegenwoordig sportstoelen bevat, voor de broodnodige steun rondom. In dat van onze Cooper zaten ze helaas nog niet. Maar wat rijdt dit lekker! Als op rails! Niet uit de bocht te krijgen! Het is net een kart, ongelooflijk! Complimenten aan BMW, ze hebben hun huiswerk uitstekend gedaan. Wij hebben het ware Coopergevoel echt te pakken gekregen en kunnen maar tot één conclusie komen: BMW maakt rijden echt geweldig! Ook in deze MINI, waarin we MAXImaal hebben genoten!
