Seat Altea XL Stationwagon Stylance 1.9 TDI
- Gepubliceerd in Test
Autoplus - Jaargang 6 - Editie 2 - Maart 2007
Xtra Large!
Seat vond dat er nog wat ruimte zat tussen de Altea en de Toledo en introduceerde tijdens de recente Paris Motor Show de Altea XL, een 18,7 centimeter langere stationwagonversie van de Altea met extra bagageruimte. De XL is vooral te onderscheiden van de gewone Altea door z'n gescheiden achterlichten. Autoplus had de 1.9 TDI-versie in Stylance-uitvoering een week lang in huis en was aangenaam verrast door z'n dynamische rijeigenschappen en praktische gebruiksmogelijkheden.
Nóg meer ruimte
Alvorens in te stappen maken we eerst een rondje om de auto heen en kunnen dan niet anders dan concluderen dat we te maken hebben met een sportief gesneden, prachtig gelijnd model. Z'n mooie scherp over de zijkant oplopende lijn markeert het sportieve karakter en ook z'n snuit oogt fraai agressief. Hij heeft dus zeer sportieve looks en dankzij z'n gescheiden achterlichten oogt de XL nu ook aan de achterkant een stuk fraaier dan de gewone Altea. Qua lengte 18,7 centimeter langer dan de Altea, waar vooral de achterpassagiers voordeel van hebben. De achterbank is zelfs over 2 cm extra te verschuiven voor nog meer beenruimte. 
Door de achterbank 14 centimeter naar voren te schuiven, wordt de capaciteit van de bagagruimte een indrukwekkende 635 liter. Klap je de achterbank neer dan krijg je een totale bagageruimte-inhoud van 1.604 liter! We hebben de proef op de som genomen en zijn met volle belading inclusief vier passagiers de weg opgegaan. Dan blijkt de Altea XL een enorme gebruiksvriendelijkheid te hebben en zelfs onder deze volbeladen omstandigheden een heerlijk, comfortabele reisauto is, die van alle gemakken is voorzien.
Rijeigenschappen
Alles en iedereen er uit graag! Zo, nu gaan we inclusief fotograaf op weg naar onze testbaan in Emmen. Bij Nieuweschans de grens over om de Autobahn te pakken en bij de afslag Emmen weer Nederland in te duiken. De zit achter het stuur in deze Altea XL is die van een luxe sedan: prettig, comfortabel, alles binnen handbereik, zoals we dat van het VAG-concern gewend zijn. Niks op aan te merken, of het moet de kwalitatieve afwerking van het interieur zijn, die wat achterblijft bij z'n familiegenoten. Heeft natuurlijk alles te maken met z'n prijskaartje. 
Om de Altea XL concurrerend in de markt te kunnen zetten, zonder in de wielen te rijden van z'n eigen broers en zusters, heeft men bij Seat toch ergens op moeten bezuinigen en dat zie je aan de interieurafwerking. Gelukkig wordt dat ruimschoots goedgemaakt door z'n geweldige rijeigenschappen. De sprint van 0 naar 100 deden we in 11,6 seconden, een volle seconde sneller dan de fabrieksopgave en ook z'n topsnelheid is hoger: wij klokten dik 190 km/u op de teller, wat zonder drama gehaald wordt en uiterst comfortabel, zonder dat het vermoeiend wordt, is vol te houden. De 1.9 TDI-motor heeft voldoende power in huis om het klusje te klaren. Wil je meer, dan kun je altijd nog voor de krachtige 2.0-liter TDI met 170 pk gaan.
DIBO
Op onze testbaan bij DIBO aangekomen, hebben we eigenlijk nog nooit zo lekker geslipt en gegleden als met deze testwagen. Daar toont hij z'n ware gezicht en raak je nog meer onder de indruk van z'n fantastische wegligging en handling-capaciteiten. We hebben heerlijk met z'n achterkant kunnen kwispelen, waarbij uiteraard alle elektronische hulpsystemen zoveel mogelijk waren uitgezet om te ervaren waartoe hij echt in staat is. Zelfs dan is alles prima onder controle te houden. Met het TCS en het ESP aan wordt het helemaal een fluitje van een cent, dan kan zelfs opa of oma hem zonder mankeren in het gareel houden. Kortom: een heerlijk, sportief te besturen wagen, waarin je geen enkel moment het idee hebt in een auto te zitten van deze afmetingen. Met name bij de slalomproef komen zijn handling-capaciteiten optimaal naar boven en zelfs met flink veel belading en passagiers aan boord (we hebben 'm inderdaad weer even volgehangen) geeft 'ie nauwelijks krimp. Prachtig direct en precies sturend, in één woord: klasse!
Conclusie
Het enige minpuntje wat wij hebben kunnen ontdekken is de afwerking van het interieur. Maar dat is, zoals al eerder gezegd, bewust door Seat gedaan om binnenshuis de vrede te bewaren. Met de Seat Altea XL krijg je heel veel waar voor je geld en de conclusie mag worden getrokken dat er zelfs nog ruimte was voor méér ruimte. Voor 1000 euro meer krijg je er een fikse hoeveelheid ruimte bij ten opzichte van een 'gewone' Altea. Daarbij ziet de XL er niet alleen sportief uit, hij stelt zijn sportieve looks qua rijcapaciteiten absoluut niet teleur. En dat is het grootste compliment dat we hem na een week lang testen kunnen geven! Met de zomervakantie voor de deur is de Seat Altea XL een heerlijk ruime en comfortabele auto om mee naar Frankrijk of Spanje te gaan.
Pluspunten:
- nóg meer ruimte
- dynamische rijeigenschappen
- veel waar voor je geld
Minpunt:
- afwerking interieur
Specificaties:
Motor
4-cilinder turbodieselmotor, 16 kleppen
cilinderinhoud: 1.896 cm³
max. vermogen: 77 kW (105 pk) bij 4.000 t/min
max. koppel: 250 Nm bij 1.900 tpm
boring x slag: 79,50 x 95,5
compressieverhouding: 19:1
Transmissie
handgeschakelde vijfversnellingsbak
voorwielaandrijving
Maten en gewichten
l x b x h: 4.467 x 1.768 x 1.581 mm
wielbasis: 2.578 mm
draaicirkel: 10,4 m
tankinhoud: 55 liter
kentekengewicht: 1.419 kg
Prestaties
topsnelheid: 190 km/u (183 km/u)*
acceleratie: 0-100 km/u in 11,6 s. (12,6 s.)*
Brandstofverbruik en uitstoot
Gem. verbruik: 5,4 (l/100 km)*
Gem. testverbruik: 7,3 (l/100 km)
CO2-emissie: 146 g/km
Banden en velgen
16" lichtmetalen velgen met 205/55 R16-banden
Prijs
consumentenprijs: n 28.895,-
prijs testauto: n 29.700,-
Importeur:
Seat importeur Pon Car
Zuiderinslag 2, 3833 BP Leusden
* = fabrieksopgave
Is dit een Twingo?
Achterin is de ruimte voor passagiers heel royaal voor een auto in deze klasse. Heb je niemand achterin, dan kun je de achterstoelen naar voren schuiven, neerklappen en ontstaat er een zeer bruikbare bagageruimte van maar liefst 959 liter! Achter het stuur valt naast de pronte toerenteller ook de zogenaamde 'grasmat' op. Op deze antislip-mat blijven allerlei kleine spullen goed liggen: pennen, GSM, sleutels... erg handig!
Dat is o.a. te danken aan de zilverkleurige buitenspiegels, de zilverkleurige achterspoiler en de zilverkleurige mistlampomlijsting met GT-logo, alsmede aan de mooie lichtmetalen 15" velgen. Dan stappen we in, starten de 1.2-liter motor met turbocompressor en gaan er vandoor. In negatieve zin valt z'n zitpositie op. Hoewel de bestuurdersstoel weliswaar in hoogte verstelbaar is, blijf je te hoog zitten om een sportief gevoel te kunnen ervaren. Bovendien zijn de zittingen aan de korte kant en te vlak, wat vooral op de langere ritten vermoeiend wordt. Een andere ergonomische misser zijn de beide hendels aan de stuurkolom: die worden aan het oog onttrokken door het stuur. Kwestie van gewenning zullen we maar zeggen. Gelukkig valt er in positieve zin ook genoeg te vermelden: met de GT kun je lekker vlot meekomen met het overige verkeer. Het is absoluut een pittig ding, mits je 'm op toeren weet te houden. Dan is het motortje weliswaar behoorlijk luidruchtig, maar ook dat mag de pret niet drukken. 
Over z'n wegligging zijn we zeer te spreken. Je kunt er behoorlijk strak mee door de bocht, hij blijft dan mooi stabiel. Met deze sportief afgeveerde GT heb je uiteraard wel last van alle oneffenheden in het wegdek, waardoor 'ie op ons wat nerveus overkomt en zich een beetje gedraagt als een stuiterballetje! Z'n top van 189 km/u kunnen we vanaf deze plek bevestigen en de sprint van 0 naar 100 km/u doet 'ie inderdaad onder de tien seconden. Niet slecht voor zo'n dreumes. Wie echt sportief wil, moet wachten op de Twingo RS, die volgend jaar verschijnt.
Testbaan
Uiterlijk
Onze in metallic Noir Nacre-lakkleur (€ 595,-) uitgevoerde Mégane Dynamique beschikt over 17 inch lichtmetalen velgen (€ 495,-) en een Pack Introduction (€ 995,-), dat bestaat uit Bixenon verlichting, koplamp-sproeiers, parkeerhulpsensoren voor en achter en elektrisch inklapbare spiegels. Verder is 'ie uitgerust met een sportkit (€ 711,-) bestaande uit sierlijsten aan de voor- en achterzijde. Vooral die laatste is het vermelden waard, want daarmee wek je namelijk de indruk over twee stoere uitlaatpijpen te beschikken! Alle uitrustingsniveaus van de Mégane zijn trouwens standaard voorzien van ESP. Dat dan weer wel!
Innerlijk
De meeste bedieningsorganen bevinden zich binnen handbereik. Een ergonomische misser vinden wij de bediening van de cruisecontrol: die zit op een onlogische plek op de middentunnel achter de handrem in plaats van op het stuurwiel. Wel mooi is dat diezelfde snelheidsregelaar met kleuren werkt. Met een groene verlichte ring rondom de snelheidsmeter geeft 'ie aan op welke snelheid je verder wilt cruisen. In de begrenzermodus wordt deze verlichting rood en de ingestelde snelheid knippert wanneer de bestuurder de grens overschrijdt. Zo zijn er meer leuke energiebesparende maatregelen getroffen. Op de display in het dashboard bij de analoge toerenteller zien we een versnellingspookje waarboven een knipperend omhoogstaand pijltje aangeeft dat je moet opschakelen. Handig!
Rij- en weggedrag
Over onze ervaringen bij DIBO kunnen we dit keer vrij kort zijn: aangezien er niet gesproeid mocht worden hebben we alleen een beetje kunnen glijden op een ijzige ondergrond, waardoor alle veiligheidssystemen overuren moesten maken. Een echte Autoplustest was dus onmogelijk, maar de geschoten winterse plaatjes zijn daarentegen wel mooi!
Ex- en interieur
Opvallend zijn ook de weggewerkte deurgrepen in de raamstijlen van de achterportieren, die de indruk moeten wekken dat we hier nog steeds te maken te hebben met een driedeurs, maar hij is er nu toch echt alleen als vijfdeurs! Z'n duidelijke wigvorm zorgt voor een uiterst sportieve en krachtige uitstraling. En dan het interieur. Ziet er heel netjes uit. Vooral het aparte multimediascherm in de middenconsole is een opvallend detail, net als de klokken in het dash, die fraai zijn vormgegeven. 
Enige kanttekening onzerzijds is of je de brandstofmeter zó groot in beeld wilt hebben? Positief is dan weer wel de mogelijkheid om je Clio te individualiseren met allerlei kleuraccenten in het dash, de mogelijkheden zijn legio, naar ieders smaak is er een combinatie mogelijk. Over smaak en kleuren gesproken, de Clio komt het best tot z'n recht in de exterieurkleuren rood, wit, geel of zelfs blauw! Dan zie je duidelijk de verschillende accenten.
Motorisering
Onderweg
De driepitter in de Clio is voor ons een verrassende openbaring, helemaal goed! Onderweg naar onze testbaan in Emmen nemen we de snelweg en wat ons dan opvalt is het opvallende windgeruis bij de A-stijlen. Nu waait het tijdens onze testdag behoorlijk, dus onder normale omstandigheden zal het wel meevallen, maar we willen 't toch even noemen. De 0,9-liter driecilinder met turbo sleurt 'm binnen de 12 sec. van 0 naar 100 km/u en hij haalt uiteindelijk een top van 185 km/u. Meer dan voldoende!
Testbaan
Conclusie
Oogverblindend mooi
Ja hoor ik u zeggen, maar z'n voorganger, de 406 Coupé, was beter qua proporties? Dat mag dan zo zijn, maar de 407 Coupé oogt zelfs bij stilstand als een pijl die net is afgeschoten en hij biedt door die afmetingen een zee aan binnenruimte! Wij zijn nu al verkocht! Genoeg gekwijld, laten we maar eens gaan instappen. Maar ook dan blijven we doorkwijlen: wat een luxe straalt ons tegemoet! 
Voorzien van alle gemakken waarbij met name de park distance control vóór en achter geen overbodige is! Het zeer fraai gestileerde met veel leer beklede interieur ziet er in één woord magnifique uit! In de voortreffelijke fauteuils vind je binnen no-time een heerlijke zit achter het stuur. Minpuntje is de bereikbaarheid van de knoppen om diezelfde zetels te kunnen verstellen: heb je kolenschoppen van handen dan kun je er moeilijk bijkomen. Zegt wellicht iets over de doelgroep? Ook de bedieningsknoppen op het portier liggen hinderlijk ver naar achteren en zijn een ergonomische misser, net als de B-stijl waar de veiligheidsgordel aan bevestigd is: die zit zo ver naar achteren dat je hem met je linkerhand onderlangs moet pakken. Voor een auto in deze prijsklasse kan dat beter. Genoeg gezeurd, want over ruimte hebben we absoluut niet te klagen: achterin kunnen twee volwassenen van gemiddelde lengte het namelijk zeer comfortabel uithouden.
Rijgedrag
Onze leeuw voelt zich daarom het beste thuis op de snelweg, waar het verslinden van kilometers bijna een vanzelfsprekendheid wordt. De met een sterk Frans accent sprekende dame van ons navigatiesysteem kirt het namelijk uit van plezier zodra ze ons in de buurt van alweer een snelweg dirigeert! Lekker hoor, maar opgepast, want hij doet het zo subtiel dat je het gewoonweg niet in de gaten hebt. 
Op onze testbaan in Emmen krijgen we een nog beter beeld van z'n kunnen. Bij de slalomproef speelt z'n enorme lengte hem behoorlijk parten, vandaar dat het al bij 45 km/u vrij moeilijk is om de pylonen niet te raken! De remproef doet 'ie voorbeeldig, waarbij de knipperlichtinstallatie automatisch tot leven wordt gewekt om achteropkomend verkeer te waarschuwen. 
Sportief, zuinig en compleet
Daarenboven heeft de dealer er bij deze Colt ook nog eens voor gezorgd dat 'ie er dankzij een aantal simpele ingrepen heerlijk stoer en sportief uitziet: zwarte 16" RalliArt-velgen en dikke sideskirts geven onze Colt net dat stukje extra, om ook een jonger publiek voor de Colt te interesseren. Wij vinden het in ieder geval wel stoer staan. Ironisch genoeg zorgen die dikke velgen er ook voor dat één van de maatregelen om het brandstofverbruik te beperken, niet werkt, want een 'echte' ClearTec Colt is standaard voorzien van speciale banden met een lagere rolweerstand.
ClearTec
AS&G in de praktijk
Bovendien moet de buitentemperatuur boven de 3 graden celsius zijn, anders werkt het ook niet. Maar het is ons toch een paar keer gelukt om het systeem te laten functioneren en dan is het best wel een gek idee om te moeten ervaren dat je groen bezig bent. Het enige wat je moet doen om de motor weer aan de praat te krijgen is het koppelingspedaal in te trappen. Daarna de auto in de eerste versnelling zetten, afijn u kent het verder wel. Heel erg groen en milieuvriendelijk. Van de overige ingrepen, hierboven omschreven, merk je tijdens het rijden gelukkig helemaal niets!
Rijgedrag en conclusie
Exterieur
Interieur
Rij-eigenschappen
Qua rij-eigenschappen heeft deze Clubman ons zeer verrast. Zelfs de acht centimeter langere wielbasis en het hogere gewicht (+75kg) van onze Clubman ten opzichte van de Mini JCW weten niets te veranderen aan het plezier waarmee je ongekend haaks door iedere bocht kunt hoeken. Het echte kart-gevoel blijft ook in deze 'stationwagon'-uitvoering knap overeind. Verbazingwekkend hoe hij het vermogen mooi weet over te brengen op het asfalt. Dankzij het standaard aanwezige elektronische sperdifferentieel gaat al dat vermogen niet in rook op! 
Nooit eerder deden we op onze testbaan in Emmen zo gemakkelijk de slalomproef en dat is een groot compliment aan de ingenieurs! Ook op het slipvlak was het genieten geblazen. Zelfs met het DSC (Dynamic Stability Control) uitgeschakeld, konden we heerlijk beheerst en gecontroleerd onze Mini in het gareel houden. Gewoon super! We zijn in een klap weer verliefd op de Mini en vooral deze brute uitvoering brengt ons terug in de tijd naar de oer-Mini, waarmee je op het circuit zo ongelooflijk hard kon beuken en hoeken. 
Conclusie
Exterieur
Interieur
Rijeigenschappen
We zijn onder de indruk, maar vinden dat niet echt het belangrijkste. Belangrijker is wat we op een paar leuke binnenwegen boven Bedum richting Eemshaven willen uitproberen, nl. gummen, want daarin is MINI van oudsher een echte uitblinker. En ja hoor ook deze nieuwe MINI Cooper behoort duidelijk tot het 'gummersgilde': de G-krachten, die onze fotograaf op dit traject te verduren krijgt, nopen hem keer op keer te grijpen naar een handgreep die er niet is! Later krijg ik te horen dat het Chili optiepakket tegenwoordig sportstoelen bevat, voor de broodnodige steun rondom. In dat van onze Cooper zaten ze helaas nog niet. Maar wat rijdt dit lekker! Als op rails! Niet uit de bocht te krijgen! Het is net een kart, ongelooflijk! Complimenten aan BMW, ze hebben hun huiswerk uitstekend gedaan. Wij hebben het ware Coopergevoel echt te pakken gekregen en kunnen maar tot één conclusie komen: BMW maakt rijden echt geweldig! Ook in deze MINI, waarin we MAXImaal hebben genoten!
Uiterlijk
Interieur
De handrem zit ook niet in de weg en dat laat ruimte over om iets weg te leggen. Ook treffen we daar een handig eigentijdse AUX-aansluiting voor de iPod aan. Op de achterbank is het voor volwassenen prima uit te houden en over de gebruikte materialen binnenin niets dan lof: gewoon duurzaam! En dan het ruime dashboardkastje: wel een klep, maar aan de boven-kant open, zodat je er een AutoPlus in kunt steken, gewoon handig. De 2 heeft dus iets minder binnenruimte dan z'n voorganger, maar je merkt het nauwelijks. Wilt u meer, kies dan de Touring!
Rij- en weggedrag
We nemen, zoals te doen gebruikelijk, eerst de heerlijke B-weggetjes en dan valt het prettige communicatieve stuurkarakter op. Bovendien is het onderstel heerlijk straf afgesteld. Ongekend! De 1.5 zestienklepper, die 103 pk/137 Nm sterk is, zorgt voor vlotte prestaties, maar ook niet meer dan dat. 
We meten een acceleratietijd van 0 naar 100 km/u in 10,1 sec., maar de GT-M moet het vooral van z'n looks hebben en Mazda verwacht dan ook dat de 1.3 high power met 86 pk voor de meeste mensen voldoende is en daarom hier de meeste klanten zal trekken. Het schakelen met de vijfbak vraagt een secure bediening, want sommige verzetten laten zich lastig inleggen. Op de Autobahn richting Emmen komen we er achter dat de op het stuurwiel gemonteerde cruise control ontzettend handig en kinderlijk eenvoudig te bedienen is, helemaal top! De top? Pas bij 192 km/u geeft 'ie de pijp aan Maarten, wat alleszins voldoende is.
Testbaan
Looks
Rijgedrag
Ten opzichte van onze medeweggebruikers zitten we ontzettend laag bij het wegdek. Dat verhoogt natuurlijk het idee van snelheid, maar sowieso gaat 'ie als een speer, je wordt echt gekatapulteerd in dit ding. Ongekend! De tegen je ruggengraat aanliggende motor geeft een fantastische oorlogshuil ten beste, waarvan je als pure autoliefhebber nooit genoeg krijgt. Nog nooit zo vaak geschakeld. Over schakelen gesproken, de versnellingsbak van onze Elise heeft 'dankzij' het veelvuldig uitlenen aan Jan-en-alleman last van versleten tandwielen. Dat zorgt bij het terugschakelen van III naar II voor een knerpend, schrapend geluid, maar toch mag dat voor ons de pret niet drukken. Lotus heeft de zesversnellingsbak van een eigen schakelmechanisme voorzien en indien je weet hoe je ermee om moet springen is het schakelen in deze Elise echt een verrukkelijke bezigheid. 
De beleving ervan is het fijnst in de eerste drie versnellingen, vol doortrekken tot 7.800 toeren, net tegen de toerenbegrenzer aan (een knipperend rood lampje waarschuwt je automatisch om van verzet te wisselen) en dan ontvang je een fantastische portie oorverdovend genot. Janken! Radio? Uitlaten alstublieft! Deze driftkikker moet je echt in z'n nekvel grijpen en laten voelen wie er de baas is. 
Dan beloont hij je met adrenaline-verhogende, sensationeel katapulterende prestaties. Precies zoals het een race-auto betaamt. Want dat hebben ze bij Lotus uiteraard heel goed begrepen en van die filosofie zijn ze bij deze Elise dan ook niet afgestapt. De pk-gewichtsverhouding is 4,4!! Je voelt tot in het diepst van z'n vezels z'n race-pedigree. De acceleratie-tijd is helaas niet meer wat het ooit was, maar de pret is er niet minder om. Onderweg naar Veendam halen we op de dodenweg (de N34) op plekken in waar je het normaal gesproken uit je hoofd zou laten. Iets verderop nemen we de afslag naar Wildervanksterdallen om de Broad op te zoeken: daar is een heerlijk weggetje richting Stadskanaal, waar de Elise zich als een vis in het water voelt en z'n ware aard komt bovendrijven. Want hier is 'ie voor gemaakt. Bochten? Hoe meer hoe beter! Zo hard mogelijk erin en ook weer zo hard mogelijk er uit. No problem! 
Jammer dat de elektronica niet kan worden uitgezet, (mensen zonder race-ervaring moeten 'm namelijk ook weer zonder al te veel kleerscheuren bij ING CAR LEASE terug kunnen brengen....) maar ondanks dat krijgen wij 'm keer op keer toch heerlijk driftend, met z'n kontje kwispelend, door de bocht. Het onderstel is superstrak afgeveerd en zorgt voor het totaal ontbreken van enig comfort. Moet ook niet. Door het vele in- en uitstappen en door he snoeiharde bochtenwerk loop je na een dag stoeien in dit spartaanse monster wel de nodige blauwe plekken op. Die nemen we graag voor lief, want dit was gewoon heerlijk om te doen, we kregen er maar geen genoeg van! Rijden in een Lotus Elise maakt in ieder geval het beest in je los en zorgt er voor dat je niet onopgemerkt blijft! Men heeft ons gezien en last but not least hebben we op een fantastische manier ongemerkt reclame kunnen maken voor ING CAR LEASE Rental Services. Namens Autoplus willen we station-manager Kees Kalf hartelijk danken. Het was een dag om nooit te vergeten. We komen graag nog eens terug!
Conclusie
